Το έλατο

Ω έλατο, ω έλατο,
μ’ αρέσεις, πώς μ’ αρέσεις.
Τι ωραία την πρωτοχρονιά,
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά.
Ω έλατο, ω έλατο,
μ’ αρέσεις, πώς μ’ αρέσεις.

Ω έλατο, ω έλατο,
τι δίδαγμα η στολή σου.
Ελπίδα εμπνέει σταθερή,
και θάρρος πάντα στη ζωή.
Ω έλατο, ω έλατο,
τι δίδαγμα η στολή σου.

Ω έλατο, ω έλατο,
τα πράσινά σου φύλλα.
Τα βγάζεις με καλοκαιριά,
και τα φορείς με το χιονιά.
Ω έλατο, ω έλατο,
τα πράσινά σου φύλλα.

Ω έλατο, ω έλατο,
μ’ αρέσεις, πως μ’ αρέσεις!
Μες στο χειμώνα το βαρύ,
που ξεγυμνώνουν οι αγροί.
Ω έλατο περήφανο,
κρατάς το στόλισμά σου.

Ω έλατο περήφανο,
τι να πρωτοθαυμάσω!
Την πράσινη χλαμύδα σου,
τα όμορφα στολίδια σου.
Ω έλατο, ω έλατο,
ω βασιλιά του δάσους!