Τις νύκτες βγάζει το δέρμα της
Υπάρχει κάποια γυναίκα,
Που βγάζει το δέρμα της όπως βγάζομε το pull-over
Μέσα είναι διαυγής· αθέρας.
Τις νύκτες εισδύει στο σώμα μου που κοιμάται
Μαθαίνει τα μυστικά του, γίνεται όνειρο
Καθώς το άρωμά της διαχέεται στα μέλη,
Το σώμα υψώνεται απαλά στον αέρα
Αίφνης συσπάται ο φαλλός και αναβρύζει σπέρμα.
Διασχίζει τις αλέες διαθλώντας το σεληνόφως
Εισχωρεί στο υπνοδωμάτιο ενός τραπεζίτου
Πάχνη καλύπτει τους καθρέπτες
Τα βλέφαρα και τους κροτάφους του
Την αυγή οι φρουροί του τον βρίσκουν νεκρό.
Στο καφέ “Φλοράλ”· την αναγνωρίζω απ τ άρωμά της
– «Υπάρχεις ή σε φαντάζομαι;» την ρωτώ
– «Ποτέ δεν θα μάθης τι είναι έξω απ το δέρμα σου,
Αν δεν βγής απ αυτό» απαντά.
Το ποίημα αυτό μας το έστειλε ο Larry Cool, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ! Δείτε το blog του Larry «LARRY COOL» κάνοντας κλικ εδώ!