Μητέρα μου· παιδί σου εμέ πιστό
με αφήνει η κάθε μέρα που διαβαίνει.
Σε με το πρόσωπό σου εικονιστό
και μέσα μου η ψυχή σου φωληασμένη.
Δε σ᾿ ένοιωσα πριν να σε χωριστώ
μα η θύμησή σου ακέρηα που μου μένει,
μου δείχνει ἐμένα, εκεί να εξιλαστώ
για πάντα θλιβερή μετανοιωμένη.
Πιστὸ παιδί σου. Τη μαρτυρική
ζωή σου ζωή μου να τη νοιώσω
Μητέρα μου καλή, πονετική.
Και στὸν κρυφό καημό σου, να μη δουν
το πόνο σου όσοι αγάπαγες, να δώσω
και γώ τα σπλάχνα μου – άνθη να μαδούν…
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.