Χθες το πρωί δέχτηκα ένα μνμ από το Χρηστινάκι… τρεις σχολικές τσάντες σχεδόν καινούριες, πια δεν μας χρειάζονται… Μου τις έφερε στη δουλειά… Η Σαμάνθα από καιρό μου είπε πως έχει ένα αυγουλάκι καλαθάκι μωρού κ βρεφικά ρουχάκια από τα εγγονάκια της… χθες βρεθήκαμε κ μου τα έδωσε… Η Ειρήνη η συμμαθήτρια μου ετοίμασε τα πρώτα βρεφικά ρουχάκια του τρίτου της μωρού για να περάσω να τα πάρω… Η όμορφη Κατερίνα από τη Θέρμη, μάζεψε τα ρούχα από τα κορίτσια της που μεγάλωσαν κ τα παρέδωσε στον αγαπημένο Κώστα…
Ότι σε εμάς πια δεν χρειάζεται για κάποιον άλλο είναι θησαυρός…
Τι ωραία είναι να δίνεις… Να δίνεις κ να πιάνει τόπο… Να δίνεις κ να το εκτιμούν.. Να το επαναχρησιμοποιούν…
Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που έχουν ανάγκες… αν εμείς μπορούμε να τις καλύψουμε είναι ευχής έργον….
Η διανομή ξεκίνησε από χθες το βράδυ… Είδα χαμογελαστά πρόσωπα, γεμάτα ευγνωμοσύνη…
Κάποιος χθες, μας είπε #τσόκαρα… Κ θυμήθηκα τη Μαντάμ Σουσού… Ίσως πολλοί από εσάς να μην γνωρίζετε τη ύπαρξη τής και άλλοι να την ξαναθυμηθείτε τώρα… Σε έναν δικό της φανταστικό κόσμο, η Μαντάμ Σουσού, όλες τις έβλεπε τσοκαρίες… βρωμούσε ο μπίθουλας…
https://www.youtube.com/watch?v=VHU4sQcfVIY
Γέλασα τόσο πολύ χθες… κ μόνη μου κ με παρέα… κ πιο πολύ με τον άντρα μου που δε με κάνει ντα…..
Καλημέρα σε όλους…
Στους καλούς κ στους ανάποδους….
Δέχομαι κάθε χαρακτηρισμό κ κάθε προσωνύμιο…
Λιλίκα
Το κείμενο είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύεται στη Ματιά με την άδειά της.