Η νέα φίλη μου, από εδώ από την ομάδα, Μαρία Παπαδοπούλου μου θύμισε τα χρόνια που έζησα στο Κιλκίς…
Έχω ξαναγράψει ότι οι γονείς μου είναι κτηνοτρόφοι… Από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο κάναμε νομαδική κτηνοτροφία… Σηκώναμε το κοπάδι, με τα πόδια, με στρούγκες όπου νύχτωνε κ μετά από μέρες φτάναμε στο Κιλκίς…
Εκεί κτηνοτρόφοι δεν υπήρχαν γιατί όλα τα χωριά ήταν καπνοπαραγωγικά… Η βοσκή λοιπόν ήταν όλη δική μας… Νοικιάσαμε στην κοινότητα το μέρος, μισθώναμε ένα σπίτι κ κουβαλούσαμε βιός, οικοσκευές και ζωή εκεί…
Τα πρώτα 14 καλοκαίρια της ζωής μου… Γεννημένη Ιούνιο λοιπόν, πριν χρονίσω, 11 μηνών, τα πρώτα μου βήματα τα έκανα στα Άγια χώματα αυτού του τόπου… Το χωριό μας ήταν το Πλαγιοχώρι, δίπλα στην Τέρπυλο…
3 οικογένειες όλες κ όλες εκεί… μπαφραλήδες, μιλούσαν τούρκικά, ποντιακά… μια μίξη γλώσσας κ πολιτισμών… Καπνά μάζευαν κ τα μπούρλιαζαν στο χέρι με βελόνα και ράμμα… Στο μπούρλιασμα λοιπόν ποτέ δεν έλειπαν τα ωτία, τα πισία κ τα πιροσκί… Πιροσκί λοιπόν…
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε την συνταγή για πιροσκί της Λιλίκας!
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.