Τα σπίτια του χωριού μας είναι όλα όμορφα και περιποιημένα…
Άσπρα σαν τα περιστέρια, με αυλές που τρίζουν, πεντακάθαρες και στολισμένες…
Τα σοκάκια μας όλα βολεμένα…
Σκουπίδι πουθενά δε θα δεις…
Η βλάστηση μεγάλη…
Τα παράθυρα στολισμένα με κουρτινάκια όμορφα…
Ένα σπίτι όμως είναι λίγο πιο ξεχωριστό…
Είναι αυτό των γονιών της Τασούλα Αυγερινού και της θείας Μαρίας του μπάρμπα Γιώρ’ του Μάστορα…
Κάθε σπιθαμή του, κάθε γωνιά του, τόσο περιποιημένη, τόσο φροντισμένη…
Αυτό το σπίτι, της γιαγιάς της Αμαλίας και του παππού του Γιώρ’, είναι ένας ύμνος στην παράδοση…
Πέτρινο, με τα παραθυράκια του, με τις στολισμένες σκαλοχρίδες του, με τις βελέντζες και τις τσέργες, με τα μάλλινα τα μαξιλάρια, με το μπουφέ και το σερβάν, με τα φλουσένια, με τα μπαουλοντίβανα, με αντικείμενα της παλιάς ζωής…
Στολίδι μας το σπίτι αυτό, σα λαογραφικό μουσείο…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.