Ήταν μια της άνοιξης ημέρα
παρασίνιζαν οι κάμποι οι ρεματιές
λαλιές πουλιών γεμίζαν τον αγέρα
και κλαίγανε τα όνειρά μας τα νεκρά.
Πέρασε γοργά το καλοκαίρι
και του φθινοπώρου η συννεφιά
μας βρήκε στης αγάπης μας τα μέρη
και κλαίγαμε τ όνειρά μας τα νεκρά.
Σφιχτά στην αγκαλιά μου σε κρατούσα
και σου ψιθύριζα λόγια γλυκά
πως θα μ αγαπάς πάντα θαρρούσα
και πως θα σ αγαπώ παντοτινά.
Κουράστηκε πια ν αγαπά η ψυχή μας
και λόγια αλλάξαμε κι οι δυο πικρά
τα χάδια που ομορφαίναν τη ζωή μας
φαινόνταν και στους δύο βαριά.
Σόνια, Σόνια, κάθε αγάπη σβήνει
μόλις ζήσει λίγονε καιρό
η καρδιά δεν μπορεί να κλείνει
τίποτα το παντοτινό.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.