Τα ψαλλόμενα το πρωί, με συνοδεία τραμπούκας (πήλινου ταμπούρλου). Δυστυχώς -προς εντροπήν γονέων και διδασκάλων- σήμερα δεν ψάλλονται πια.
Εις αυτό το Νέο Έτος
Βασιλείου εορτήν
ήλθα να σας χαιρετήσω
με την πρέπουσαν ευχήν.
Εύχομαι λοιπόν να ζείτε
χίλια χρόνια ευτυχείς
κι ο Βασίλειος ο Μέγας
πάντα να σας βοηθεί.
Και για τα ξενητεμένα
έχω να ειπώ πολλά
όπου είναι κι όπου στέκουν
να ‘χουν την Καλή Χρονιά.
Κι άλλα έτερα σας πρέπουν
μα εγώ δεν ημπορώ
σας αφήνω καλό βράδυ
και του χρόνου με καλό.
Τα ψαλλόμενα το βράδυ, με ομοίωμα καραβιού επιβατηγού ή πολεμικού, με σφυρίχτρα και κανόνι.
Την καλησπέρα σου ‘φερα
έλα να τηνε πάρεις
με ρόδα και τριαντάφυλλα
έλα να τηνε ράνεις.
(για γιο που σπουδάζει)
Έχεις και γιο και μονογιό
και γιο και παλληκάρι
να τον αξιώσει ο Θεός
να κάμει ένα καράβι.
Η πλώρη νάναι μάλαμα,
η πρύμνη νάναι ασήμι
και στα σιδεροκάταρτα
νάν’ ο Αγιος Βασίλης.
(για έγκυο γυναίκα)
Κοκώνα μου των κοκονών
κοκώνα των κοκόνων
τον κανακάρη που κρατάς
να κάνεις μ’ έναν πόνο.
(για ξενητεμένο ή ναυτικό)
Νάμουνα πετροκότσυφας
νάχα κερένια μύτη
να σούφερνα το γιόκα σου (ή άντρα σου)
απόψε μέσ’ το σπίτι.
Ψάξε μεσ’το σακκάκι σου
το χρυσοκεντημένο
κι’ άνοιξε το πουγκάκι σου
το μαργαριταρένιο.
Κι’ αν έχει ασήμι ρίξε το
αφέντη να το δούμε
κι’ αν έχεις και γλυκό κρασί
φέρε το να το πιούμε.
Σ’ αυτό το σπίτι πούρθαμε
τα ράφια είν’ ασημένια
τού χρόνου σαν ξανάρθουμε
νάναι μαλαματένια.
Σ’ αυτό το σπίτι πούρθαμε
πέτρα να μη ραγίσει
κι’ ο νοικοκύρης κι’ η κυρά
χρόνια πολλά να ζήσει.
Τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα της Χίου μας έστειλε ο Αθανάσιος Ψυλλάς, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά!
