Στις 20 Αυγούστου του 1949, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη ένας άνθρωπος που έμελλε να χαράξει μια ξεχωριστή καλλιτεχνική πορεία. Το όνομα αυτού, Νίκος Ασημόπουλος, που το άλλαξε σε Νικόλας Άσιμος. Κατάφερε μάλιστα να εκδοθεί αστυνομική ταυτότητα με αυτό το όνομα και την αναγραφή ως θρήσκευμα το: «Άνευ θρησκεύματος». Αυτά έγιναν όμως πολύ αργότερα, γύρω στο 1986, όταν έκανε αίτηση για έκδοση ταυτότητας, αφού την πρώτη, του την είχαν κρατήσει στην Ασφάλεια, σε κάποια από τις πολλές «επισκέψεις» του εκεί. Με την ευκαιρία αυτή να πούμε ότι το «Άσιμος» προέρχεται από το «Ασημόπουλος». Η γραφή του όμως με γιώτα, όπως είχε πει ο ίδιος ο Νικόλας (έτσι ήθελε να τον αποκαλούν), υποδηλώνει αυτόν που δεν πλησιάζεται (σιμώνεται) και αυτόν που δεν μπορείς να του δώσεις κάτι (να τον σιμώσεις).
Ας γυρίσουμε όμως ξανά στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Μέχρι την ηλικία των δεκαοχτώ, έζησε με την οικογένεια του στην Κοζάνη όπου ήταν και η ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι μαρτυρίες των συγγενών του μιλάνε για ένα ανήσυχο παιδί που το χαρακτήριζε η φιλομάθεια και η περιέργεια. Από τις ίδιες πηγές γνωρίζουμε ότι έτρεφε μεγάλη εκτίμηση στα γραπτά του Γεωργίου Σουρή. Στα χρόνια της εφηβείας του, ασχολήθηκε τόσο με τον αθλητισμό όσο και με την καλλιτεχνία εκφρασμένη μέσα από θεατρικές παραστάσεις, που λάμβανε μέρος, όσο και μέσα από ποιήματα που έγγραφε.
Το 1967 δίνει εξετάσεις και καταφέρνει να περάσει στην Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης. Στο υπόγειο της Φιλοσοφικής, μαζί με άλλους, αναδημιουργούν το «Φοιτητικό Θέατρο» και καταφέρνουν να ανεβάσουν λίγες παραστάσεις με έργα του Αριστοφάνη, του Μολιέρου και του Μένανδρου. Τα χρόνια εκείνα έμαθε, μόνος του, να παίζει κιθάρα και άρχισε να δημιουργεί τα πρώτα του τραγούδια. Τραγούδια που τα ερμήνευε σε μπουάτ της συμπρωτεύουσας. Αυτά τα τραγούδια σε συνδυασμό με την αντίδραση του στην λογοκρισία, ήταν η αιτία της «γνωριμίας» του με τους ασφαλίτες της Χούντας. Η δικτατορία του Παπαδόπουλου έλαβε τέλος κάποια στιγμή, και μαζί της τελείωσε και η παραμονή του Νικόλα του Άσιμου στην Θεσσαλονίκη.
Το 1974 ο Νικόλας έχει έρθει στην Αθήνα και ξεκινά να παίρνει μέρος στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Πρωτεύουσας. Στην αρχή με την συμμετοχή του στην θεατρική παράσταση «Τσιρκολάνοι» του Γιώργη Χριστοφιλάκη και κατόπιν με εμφανίσεις σε διάφορες θεατρικές και μουσικές σκηνές. Σε αυτούς τους χώρους συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι (αλφαβητικά αναφερόμενοι): Ανδριανός, Γκαιφύλιας, Ζουγανέλης, Ζωγράφος, Λήδα, Μουζακίτης, Μπουλάς, Πανυπέρης, Σπυρόπουλος, Τζαβέλλας, Τόλης, Τραντάλης, Φιλίνη, Φινίκης, Χαρβάς, κ.α. Εκτός των μαγαζιών εμφανίστηκε σε πολλές συναυλίες και εκδηλώσεις με την «Exarchia Square Band» που ήταν δημιούργημα του.
Ανοίγοντας μια παρένθεση σε αυτό το σημείο, να αναφέρουμε ότι η ερωτική σχέση του με την Λίλλιαν Χαριτάκη έφερε στον κόσμο την κόρη του Λίλλιαν – Κυριακή, το 1976. Ο Νικόλας ήταν ακριβώς το αντίθετο του τύπου ανθρώπου που ονομάζουμε «οικογενειάρχη», και έτσι αυτή η σχέση δεν οδηγήθηκε σε γάμο. Ζώντας έξω από τις συμβατικές κοινωνικές δομές, δεν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία παίρνοντας απαλλαγή για ψυχολογικούς λόγους (στο απολυτήριο του αναφέρεται ακριβώς ως: «Ψυχωσική συνδρομή σχιζοφρενικού τύπου»).
Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην αλλά και για να μπορέσει να προωθήσει την δουλειά του, άνοιξε το 1983, ένα μικρό μαγαζί στην οδό Καλλιδρομίου 53, στα Εξάρχεια. Στο πίσω μέρος του μαγαζιού αυτού, υπήρχε ένα δωμάτιο όπου ήταν το σπίτι του Άσιμου. Στο μαγαζί αυτό πούλαγε βιβλία, παιχνίδια, κοσμήματα και αντικείμενα που έφτιαχναν διάφοροι φίλοι του αλλά και τις δικές του κασέτες με τα τραγούδια του που ηχογραφούσε σε στούντιο γνωστών του. Εκτός από αυτό το μικρό μαγαζάκι, το εμπόρευμα του το πουλούσε και στους δρόμους όπου γυρνούσε με ένα ποδήλατο, πάνω στο οποίο είχε προσαρμόσει ένα καφάσι. Πριν επιστρέψουμε στις κασέτες του, να αναφέρουμε ότι ο Νικόλας έγραψε και ένα βιβλίο, γύρω στο 1981, με τίτλο «Αναζητώντας Κροκανθρώπους». Το βιβλίο αυτό το έκδωσε και το κυκλοφόρησε ο ίδιος σε λίγα αντίτυπα.
Στις κασέτες, λοιπόν, που ηχογραφούσε και πωλούσε μόνος του, έχει αποτυπωθεί το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής καλλιτεχνικής δημιουργίας του Νικόλα του Άσιμου. Οι οκτώ αυτές κασέτες είναι:
000001 – Κασέτα με το βαρέλι (που για να βγει το σπάει)
000002 – Είμαι παλιάνθρωπος
000003 – Γιατί φοράς κλουβί
000004 – Κλάστε ελευθέρως
000005 – Ο σάλιαγκας
000006 – Η ζαβολιά
000007 – Πάλι στην ξεφτίλα
000008 – Στο φανάρι του Διογένη
Η ιδιόμορφη αρίθμηση (με πέντε μηδενικά στην αρχή) των κασετών ήταν επιθυμία του ίδιου του δημιουργού. Στην κασέτα «000008 – Στο φανάρι του Διογένη» τραγουδά μαζί του η Σωτηρία Λεονάρδου που πρωταγωνίστησε στο «Ρεμπέτικο» του Κ. Φέρρη.
Ο Άσιμος όμως έκανε και εμφάνιση στην δισκογραφία μέσω εταιριών. Η πρώτη τέτοια εμφάνιση είναι ο δίσκος «Ρωμιός – Μηχανισμός», το 1975. Ακολουθεί ο δίσκος «Νικόλας Άσιμος – Ξαναπές Ο» το 1982 στον οποίο συμμετέχουν η Χαρούλα Αλεξίου και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Τρίτη και τελευταία εμφάνιση του είναι στο δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Χαιρετίσματα» το 1987, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται τα εξής πέντε τραγούδια του Άσιμου: «Καταρρέω», «Αγαπάω κι αδιαφορώ», «Θα ‘ρθω να σε βρω», «Θα νικήσουμε» και «Ο σάλιαγκας κι ο μάλιαγκας».
Σε ένα δρόμο καλλιτεχνικής δημιουργίας και συνεχούς διαμαρτυρίας για τα κακώς κείμενα της εποχής του περπατούσε ο Νικόλας Άσιμος. Στα τελευταία όμως μέτρα αυτού του δρόμου, αντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν με την κατηγορία για βιασμό μιας κοπέλας, το 1987. Για την κατηγορία αυτή οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού από τις οποίες βγήκε με χρηματική εγγύηση. Με την δίκη να εκκρεμεί, η υπόθεση αυτή ανατέθηκε σε τακτικό ανακριτή για την διαλεύκανση της.
Όλα αυτά φόρτισαν την ψυχή του Νικόλα. Μια ψυχή που εγκατέλειψε το σώμα του στις 17 Μαρτίου 1988. Αποφάσισε να τελειώσει ο ίδιος την 39χρονη πορεία του στον κόσμο, που «χρωμάτισε» με τους στίχους και την μουσική του. Το λιπόσαρκο σώμα του ιδιαίτερου αυτού καλλιτέχνη, αποχαιρέτησαν, με ένα τραγούδι του, συγγενείς και φίλοι στο νεκροταφείο της Καλλιθέας.
Παρακάτω θα βρείτε τους τίτλους των τραγουδιών του Νικόλα του Άσιμου στις οκτώ κασέτες που παρήγαγε και πουλούσε ο ίδιος:
000001 – Κασέτα με το βαρέλι (που για να βγει το σπάει)
Την κυκλοφόρησε το 1978
Πλευρά Α:
1. Μηχανισμός
2. Ρωμιός
3. Παπάς
4. Τιράντες
5. Σιορ Ιδιοκτήτης
6. Βαρέλι, πιάστηκα σκοινί κορδόνι
7. Θα το δείξει ο καιρός
Πλευρά Β:
1. Δεν πα να μας χτυπάν
2. Θανάσαινα
3. Έλα κουτέ (στίχοι Αργύρης Μαρνέρος)
4. Καλέ στρατιώτη
5. Σαν θα με καλέσει η πατρίδα
6. Μην καρτεράτε
7. Παράτα τα
000002 – Είμαι παλιάνθρωπος
Την κυκλοφόρησε το 1979
Πλευρά Α:
1. Ουλαλούμ (στίχοι Γιάννης Σκαρίμπας)
2. Σαν τα παραμύθια
3. Σχιζοφρενοβλαβίωση
4. Η γαλανόλευκος
Πλευρά Β:
1. Είμαστε τρομοκράτες
2. Κουρδιστέ χαμάλη
3. Να μην αρχίσεις να ξεφτάς
4. Γιουσουρούμ
000003 – Γιατί φοράς κλουβί
Την κυκλοφόρησε το 1979
Πλευρά Α:
1. Της κολοφωτιάς
2. Της επανάστασης
3. Χαμογέλα
Πλευρά Β:
1. Με μπαταρία
2. Μόρο
3. Μαραθωνοδρόμος (στίχοι Αργύρης Μαρνέρος)
4. Ιδιαίτερος χαβάς
000004 – Κλάστε ελευθέρως
Την κυκλοφόρησε το 1979
Πλευρά Α:
1. Πανηγύρι
2. Ματογυάλια
3. Την αντίσταση βαρέθηκα
4. Μου λες πως σε παραμελώ (μουσική Νίκος Δεληγιάννης)
Πλευρά Β:
1. Πουτσομουνοσονάτα – Αμανές Mουνακόπουτσα
2. Στων συντρόφων μου τις μύτες
3. Το φανάρι
4. Παράτα τα
000005 – Ο σάλιαγκας
Την κυκλοφόρησε το 1986
Πλευρά Α:
1. Καυσαεριώδεις θυμιάσεις (Η αρκούδα)
2. Χάνι μπάνι
3. Λάντζα γιόγκα
4. Στην πιο σκληρή σου φάμπρικα
5. Δεν αποκαρδιώθηκα
6. Ο σάλιαγκας
7. Καμιά φορά
Πλευρά Β:
1. Δεν μου ‘χει μείνει φωνή
2. Blues μπουζ
3. Μου βγήκες στο μπαλκόνι
4. Παξιμαδάκι
5. Όλα τα ‘χαμε
000006 – Η ζαβολιά
Την κυκλοφόρησε το 1986
Πλευρά Α:
1. Σταυραϊτέ
2. Τη φάτσα μου την έδειξαν
3. Θα σου κλέψω το σακάκι
4. Ο άτριχος πίθηκος
5. Στο φαλημέντο
Πλευρά Β:
1. Τα αδιέξοδα σου
2. Πινακωτή
3. Ο μπουμπούνας
4. Η ζαβολιά
5. Βενσερέμος
6. Όλοι δηλώνετε ιδιότητα
000007 – Πάλι στην ξεφτίλα
Την κυκλοφόρησε το 1986
Πλευρά Α:
1. Είσαι παιδί ωραίο
2. Τα βλαχαδερά
3. Δωμάτιο στο Άμστερνταμ
4. Ούζα
5. Τι πα να πει γυναίκα
6. Πάλι στην ξεφτίλα
Πλευρά Β:
1. Τραβεστί
2. Μάρα
3. Σε ζελοφάν
4. Σα το Δευκαλίωνα
5. Πως θες να πάμε μαζί
000008 – Στο φανάρι του Διογένη
Την κυκλοφόρησε το 1987
Πλευρά Α:
1. Μπαγάσας
2. Πανηγύρι
3. Ουλαλούμ (στίχοι Γιάννης Σκαρίμπας)
4. Λίνα
5. Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις
6. Τρομοκράτες
Πλευρά Β:
1. Πας φιρί – φιρί
2. Ωιμέ
3. Εγώ με τις ιδέες μου
4. Μπαταρία
5. Γιουσουρούμ
6. Πολεμάτε κοιμισμένα
7. Το φανάρι του Διογένη