Στις 13 Μαρτίου του 1913, ακούστηκε στην Αθήνα το πρώτο κλάμα ενός νεογέννητου αγοριού που έμελε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της Ελλάδας και να κατακτήσει τις καρδιές όλων των Ελλήνων. Το μωρό αυτό ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Ήταν από τους ηθοποιούς που σπούδασαν την υποκριτική τέχνη. Οι σπουδές του στην θεατρική σχολή του Λουί Ζουβέ στο Παρίσι σε συνδυασμό με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του ήταν αυτά που τον βοήθησαν να χαράξει μια λαμπρή πορεία στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο. Στο Παρίσι δούλεψε ως ηθοποιός στο θέατρο και στο κινηματογράφο αλλά και ως φωτομοντέλο σε διαφημίσεις.
Η οικογένειά του, που προήρχετο από την Κωνσταντινούπολη και ήταν οικογένεια κοσμηματοπωλών και τεχνιτών, τον έστειλε στο Παρίσι για να σπουδάσει αργυροχρυσοχόος και να μάθει την τέχνη, κάτι που έκανε παράλληλα, γι αυτό άλλωστε «λειτούργησε» για αρκετά χρόνια το Κοσμηματοπωλείο «Κωνσταντάρας» του θείου του Αχιλλέα, στην οδό Βουκουρεστίου.
Στην Ελλάδα γύρισε το 1938 και την ίδια χρονιά έπαιξε, για πρώτη φορά σε Ελληνικό θέατρο, στην παράσταση «Τα παράσημα της γριούλας». Στην διάρκεια της θεατρικής του καριέρας συμμετείχε σε γνωστούς θιάσους, «ανεβάζοντας» έργα με μεγάλους συναδέλφους του. Κάποια στιγμή ίδρυσε και δικό του θίασο, στον οποίο συμμετείχαν μεγάλα ονόματα όπως η Τζένη Καρέζη, η Μιράντα, ο Νίκος Ρίζος, η Μάρω Κοντού κ.α.
Παράλληλα με το θέατρο ασχολήθηκε και με τον κινηματογράφο. Πρεμιέρα στην μεγάλη οθόνη έκανε το 1940 στην ταινία «Το τραγούδι του χωρισμού». Το 1969 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο μπλοφατζής». Συνολικά θα συμμετάσχει σε 80 κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές με τελευταία την ταινία «Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ» το 1981, όταν και είχε μόλις συνέλθει -και όχι 100%- από εγκεφαλικό επισόδειο που υπέστει το 1978.
Με την επίσης ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου απέκτησαν, στις 9 Οκτωβρίου του 1946, ένα γιο τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας δεν ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του, αλλά χάραξε μια επιτυχημένη πορεία στον χώρο της δημοσιογραφίας και της πολιτικής και χάρισε στον πατέρα του δύο εγγόνια, την Παυλίνα (1974) και τον Λάμπρο (1979). Τα τελευταία χρόνια της ζωή του, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, τα πέρασε στο σπίτι του στην Βάρκιζα,
έχοντας, δυστυχώς, χάσει την φωνή του μετά από ένα δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο το 1983 και ενώ ήταν τόσο καλά που συζητούσε το ενδεχόμενο επιστροφής του στο θέατρο. Έφυγε μακριά μας στις 28 Ιουνίου του 1985, σε ηλικία 72 ετών.
Είχε λάβει το Μετάλλιο Τραυματία Πολέμου 1940 – 1941 και τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α. Το μεγαλύτερο μετάλλιο όμως είναι η αγάπη και το χειροκρότημα όλων των Ελλήνων, που αγάπησαν τον Λάμπρο Κωνσταντάρα τόσο ως ηθοποιό όσο και ως άνθρωπο.
Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για τον μεγάλο μας ηθοποιό έχει γράψει ο γιος του Δημήτρης. Φέρει τον τίτλο: «Λάμπρος Κωνσταντάρας, μέσα από τα δικά μου μάτια» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Στην συνέχεια του κειμένου υπάρχει μια λίστα με τις ταινίες που έχει παίξει ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Σε κάποιες από αυτές εκτός από τον τίτλο αναφέρουμε και μερικές ατάκες του ηθοποιού, που έχουν μείνει στην ιστορία:
1. Το τραγούδι του χωρισμού (1940)
2. Η φωνή της καρδιάς (1943)
3. Ραγισμένες καρδιές (1945)
4. Πρόσωπα λησμονημένα (1946)
5. Καταδρομή (1946)
6. Μαρίνα (1947)
7. Απαγωγή στην Κρήτη (1947)
8. Άννα Ροδίτη (1948)
9. Διαγωγή μηδέν (1949)
10. Οι Απάχηδες των Αθηνών (1950)
11. Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν (1951)
12. Άγγελος με χειροπέδες (1952)
13. Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
14. Άγνωστος (1954)
15. Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1954)
16. Η Δούκισσα της Πλακεντίας (1956)
17. Ο ζηλιαρόγατος (1956)
18. Συχώρεσε με παιδί μου (1957)
19. Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)
20. Μαρία η Πενταγιώτισσα (1957)
21. Δυο αγάπες, δυο κόσμοι (1958)
22. Διακοπές στην Αίγινα (1958)
23. Το τρελοκόριτσο (1958)
24. Ταξίδι με τον έρωτα (1959)
25. Το παραστράτημα μιας αθώας (1959)
26. Το αγοροκόριτσο (1959)
27. Τυφλός άγγελος (1960)
28. Ο θρίαμβος (1960)
29. Κρουαζιέρα στη Ρόδο (1960)
30. Ερωτικά παιχνίδια (1960)
31. Ένας Δον Ζουάν για κλάματα (1960)
32. Είμαι αθώος (1960)
33. Αντίο Ζωή (1960)
34. Η Λίζα και η άλλη (1961)
35. Λάθος στον έρωτα (1961)
36. Η Αλίκη στο ναυτικό (1961)
37. Κατηγορούμενος, ο έρως! (1962)
38. Μικροί και μεγάλοι εν δράσει (1963)
39. Ο κύριος πτέραρχος (1963)
40. Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963)
41. Ο Καζανόβας (1963)
42. Ο μπαμπάς μου και εγώ (1963)
43. Αυτό το κάτι άλλο (1963)
44. Η βίλλα των οργίων (1964)
Ατάκα από την ταινία «Η βίλλα των οργίων»:
Πάρλας: «Κύριε Ζάβαλε, είστε υπεύθυνο πρόσωπο κι ο κόσμος ενδιαφέρεται να μάθει πως ζείτε.»
Κωνσταντάρας: «Σιγά μη θέλει να χωθεί και κάτω απ’ το κρεβάτι μου.»
Πάρλας: «Ο κόσμος θέλει να μάθει για τις κοινωνικές προεκτάσεις των πράξεών σας.»
Κωνσταντάρας: «Ποιες προεκτάσεις βρε παιδάκι μου; Εμένα μ’ αρέσει να χαίρομαι τη ζωούλα μου. Μια ζωή έχω. Πληρώνω και τη χαίρομαι. Ενοχλώ κανέναν; Εσένα μπορεί να σου αρέσει να ρουφάς ναργιλέ! Πώς μπορώ να σου πω «Κύριε, παράτησε το μαρκούτσι γιατί έχει κοινωνικές προεκτάσεις;» Είμαστε ή δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι κύριε μαρκούτση μου.., κύριε αυτέ μου…»
45. Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)
46. Η χαρτοπαίκτρα (1964)
47. Ο εαυτούλης μου (1964)
48. Υιέ μου, υιέ μου (1965)
49. Υπάρχει και φιλότιμο (1965)
Ατάκα από την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο»:
Λινάρδου: «Και εκεί που πήγαινα ωραία ωραία, να σου και ξεφυτρώνει μπροστά μου μία ελιά».
Κωνσταντάρας: «Η ελιά βρε στραβούλιακα είχε φυτρώσει εδώ και πενήντα χρόνια».
Ατάκα από την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο»:
Λινάρδου: «Που μπορεί κανείς να πάρει ένα μπάνιο;»
Δοξαράς: «Στο ποτάμι».
Λινάρδου: «Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο».
Κωνσταντάρας: «Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο».
50. Επιστροφή (1965)
51. Τζένη Τζένη (1965)
52. Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966)
53. Να ζει κανείς ή να μην ζει (1966)
54. Η γυναίκα μου τρελάθηκε (1966)
Ατάκα από την ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε»:
Κωνσταντάρας: «Που είναι η κυρία σου παιδί μου;»
Οικιακή βοηθός: «Εξήλθεν έξω!»
Κωνσταντάρας: «Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα.»
55. Βίβα Ρένα (1967)
56. Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι (1967)
Ατάκα από την ταινία «Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι»:
Η μηχανή του μικρού γιου βρίσκεται μέσα στο σαλόνι του σπιτιού
Κωνσταντάρας: «Τι ‘ν’ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι’ αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;»
Γιος: «Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε».
Κωνσταντάρας: «Ωραία! Έχουμε μια μοτοσικλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως! Γιατί σπίτι μια φορά αυτό εδώ πέρα δεν είναι».
Ατάκα από την ταινία «Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι»:
Κωνσταντάρας: «Άντε να πάρεις ψωμί.»
Γιος: «Πόσο να πάρω;»
Κωνσταντάρας: «Ξέρω ‘γω; Πάρε καμιά πενηνταριά κιλά. Και ν’ αποφασίσουμε ένα βράδυ να κάνουμε ξενύχτι να το κάνουμε παξιμάδια. Έτσι όπως πάμε, το φαί θα κοπεί που θα κοπεί εδώ μέσα, να ‘χουμε τουλάχιστον κάτι να τραγανίζουμε σα σκίουροι.»
Ατάκα από την ταινία «Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι»:
Κάθονται όλοι στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά
Κωνσταντάρας: «Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό. Να μας βγει σε καλό».
Τα παιδιά κάνουν ένα σταυρό στα γρήγορα
Κωνσταντάρας: «Σταυρό είπα. Όχι μαντολίνο».
57. Ο σπαγκοραμμένος (1967)
58. Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967)
59. Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967)
Ατάκα από την ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»:
Παπαγιαννόπουλος: «Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;»
Κωνσταντάρας: «Εικοσπέντε.»
Παπαγιαννόπουλος: «Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;»
Κωνσταντάρας: «Ε, τινέιτζερ κι αυτή!»
Ατάκα από την ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»:
Κωνσταντάρας: «Φεύγεις; Πού πας;»
Παπαγιαννόπουλος: «Πάω στους ασθενείς μου.»
Κωνσταντάρας: «Ε, άσε να γλυτώσει και κανείς!»
Ατάκα από την ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»:
Μπονέλλου: «Μήπως είναι πολύ τολμηρό που ήρθα;»
Κωνσταντάρας: «Μα τι λέτε! Η τόλμη είναι αρετή της νιότης.»
Μπονέλλου: «Μα δε λένε ότι η νεότης πρέπει να είναι σεμνή;»
Κωνσταντάρας: «Μπα! Αυτά τα λένε όσοι δεν είναι πια νέοι.»
Ατάκα από την ταινία «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»:
Κωνσταντάρας: «Καλώς τον. Πως από δω; Έπιασε επιδημία;»
Παπαγιαννόπουλος: «Περίπου. Πήγα να δω κάτι γέρους ασθενείς μου. Και τα γηρατειά κάτι σαν επιδημία είναι.»
Κωνσταντάρας: «Τι με νοιάζει εμένα; Εγώ έχω κάνει εμβόλιο.»
60. Ο γεροντοκόρος (1967)
61. Δημήτρη μου, Δημήτρη μου (1967)
62. Αν όλες οι γυναίκες (1967)
63. Ο τρελός τα ‘χει τετρακόσια (1968)
64. Ο ρωμιός έχει φιλότιμο (1968)
65. Καπετάν Φάντης Μπαστούνι ( 1968)
66. Ο τζαναμπέτης (1969)
67. Ησαΐα μη χορεύεις (1969)
68. Ο μπλοφατζής (1969)
69. Κρίμα το μπόι σου (1970)
70. Ένας τρελός γλεντζές (1970)
71. Ο τρελοπενηντάρης (1971)
72. Της ζήλιας τα καμώματα (1971)
73. Πίσω μου σ’ έχω σατανά (1971)
74. Ο φαφλατάς (1971)
75. Τι 30, τι 40, τι 50 (1972)
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Καλιγεράκη: «Λέω να φύγω για την Ελβετία.»
Κωνσταντάρας: «Στάσου παιδί μου. Είπαμε να ψυχράνουμε κάπως τη σχέση μας. Όχι να τη ρίξουμε στους παγετώνες των Άλπεων!»
…
Καλιγεράκη: «Καλά θα το σκεφτώ.»
Κωνσταντάρας: «Σκεφτείτε το. Σκεφτείτε Ελληνικά. Προτιμήσατε τα Ελληνικά προϊόντα. Υπερέχουν έναντι των ξένων.»
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Καλιγεράκη: (Πιάνει ένα ξύλινο πουλί) «Εσείς το φέρατε αυτό;»
Κωνσταντάρας: «Ναι. Είναι αρσενικός και τον λένε Κίτσο. Τον έφερα να τον βάλετε στην κάμαρά σας να με θυμάστε.»
Καλιγεράκη: «Κουκουβάγια. Το σύμβολο της σοφίας και της λογικής.»
Κωνσταντάρας: «Δεν είναι κουκουβάγια.»
Καλιγεράκη: «Τι είναι;»
Κωνσταντάρας: «Μπούφος!»
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Κωνσταντάρας: «Πώς είστε;»
Νεαρός: «Καλά ευχαριστώ.»
Κωνσταντάρας: «Όχι βρε παιδάκι μου. Πως είσαι έτσι θέλω να πω.»
Νεαρός: «Πώς είμαι;»
Κωνσταντάρας: «Σαν σκουπιδιάρης του Σκυλίτση δεν είν’ αυτός;»
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Κωνσταντάρας: «Αμάν. Τα μαλλιά της γριάς μπήκαν πάλι.»
Υπάλληλος: «Όλα σας καλά κύριε διευθυντά, αλλά αυτό να μην είχατε.»
Κωνσταντάρας: «Ποιο ρε Φίλιππα;»
Υπάλληλος: «Τη μανία σας για τα μαλλιά.»
Κωνσταντάρας: «Ρε, εγώ έχω μανία με τα μαλλιά, ή εσύ που τα περιποιείσαι σαν παλιά Αρσακειάδα;»
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Κωνσταντάρας: «Πώς πήγε το ψάρεμα;»
Διαλυνά: «Καλά. Στο τέλος με κατάφερε και της τα είπα όλα.»
Κωνσταντάρας: «Ποια όλα;»
Διαλυνά: «Τα δικά μου.»
Κωνσταντάρας: «Μωρή, για τα δικά της δε σου είπα να της μιλήσεις;»
Διαλυνά: «Ε, τι να κάνουμε, αυτά βγήκανε στη φόρα.»
Κωνσταντάρας: «Μωρ’ τι έχεις στο κεφάλι σου, φάβα Σαντορίνης;»
Ατάκα από την ταινία «Τι 30, τι 40, τι 50»:
Ο Κωνσταντάρας μόλις έχει γυρίσει από το Λονδίνο και φοράει χίπικα ρούχα
Υπάλληλος: «Κύριε διευθυντά, τι έκπληξη είν’ αυτή;»
Κωνσταντάρας: «Λονδίνο ειν’ αυτό παιδιά μου. Μπορεί να μη σ’ επηρεάσει; Και που πήγε και μου έκλεισε ξενοδοχείο αυτός ο αλιτήριος ο γιος μου; Στην Carnaby Street. Εκεί παιδιά να δείτε μαλλιά και γένια. Αφού οι άνθρωποι δε χρησιμοποιούν πια σαπούνια. Βάζουν ναφθαλίνη για το σκώρο.»
76. Ο άνθρωπος που γύρισε από την ζέστη (1972)
77. Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (1972)
Ατάκα από την ταινία «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα»:
Κωνσταντάρας: «Αλήθεια μου λες;»
Καλογεροπούλου: «Και γιατί να σου πω ψέματα; Μήπως είμαι υποψήφιος και θέλω να με ψηφίσεις;»
Κωνσταντάρας: «Αυτό να μου πεις.»
78. Ο φαντασμένος (1973)
Ατάκα από την ταινία «Ο φαντασμένος»:
Κωνσταντάρας: «Τι κάνετε κύριε Τρουμπέτα μου; Από που τηλεφωνείτε; Από Μιλάνο; Τι σύμπτωση! Σήμερα έχω πάπια Μιλανέζ.»
Ατάκα από την ταινία «Ο φαντασμένος»:
Κωνσταντάρας: «Ναι κυρία Τσουλόγλου μου! Σας περιμένω αύριο στην πρες κόνφερενς. Πώς; Όχι, δεν είναι κέντρο διασκέδασης η πρες κόνφερενς.»
79. Εκείνες και εγώ (Τηλεοπτική σειρά – 1976)
80. Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ (1981)