Παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος
Ένας κόσμος
αθωότητας
που μας έχει λείψει.
Μένει ο νόστος
μιας σεμνότητας
που έχει πια εκλείψει.
Ηθοποιοί απ’ τα μπουλούκια
με τσαχπινιά
με νάζι.
Κάθε βράδυ στα μπουζούκια
η πενιά
αναστενάζει.
Αρσενικά
λεβέντικα
με πείσμα, με εγωϊσμό.
Αυθεντικά
ζεϊμπέκικα
σχέσεις με ηρωϊσμό.
Δε λείπουν τα καθάρματα
οι ραδιούργοι
οι προδότες.
Στη φόρα όλα τα άπλυτα.
Πανούργοι!
Καταδότες!
Ταβέρνα
ανέχεια
βλέμμα μόρτικο.
«Λατέρνα
φτώχεια
και φιλότιμο».
Δειλίας
γέλιο μιας διαλέκτου.
Γυναίκες σα μανάρια.
«Ο Ηλίας
του δέκατου έκτου».
«Τα κόκκινα φανάρια».
Ο υπερκινητικός
Βέγγος μίας σμίλης
στριμμένης βίδας.
Ο συγκινητικός
Βασίλης
Καΐλας.
Η ανεπανάληπτη
Γεωργία
Βασιλειάδου.
Αδιάλειπτη
επικοινωνία
με τους θεατές να αφηνιάζουν!