Ο λάκκος μας, πηγή του Αγιαντρέα…
Όποιος ξένος έπινε τρεις φορές φορές νερό από εδώ, έπαιρνε νύφη ή γαμπρό από το χωριό…
Πόση ομορφιά… Πόση αρχοντιά… Δεν στέρεψε ποτέ…
Δρόσισε διαβάτες… Αγίασε τα ύδατα… Φιλοξένησε τα παιδικά μας μπουγελώματα όταν έκλεινε το σχολείο…
Μας κυνηγούσε ο μπάρμπας ο Θανάσης ο Μαρμαλίδος, μας έδιωχνε να φύγουμε γιατί ενοχλούσαμε τους παππούδες που έπιναν τον καφέ τούς στο πλατάνι… Γέλια, φωνές… πλατσουρίσματα, ξυπολτάρια…
Έκοβαν οι νύφες το κλίκι εκεί στο τρεχούμενο νερό… Προίκα του χωριού μεγάλη…
Καλή Κυριακή σε όλους…
Να προσέχετε, έχει τρομερό παγετό παντού…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.