ΠΑΤΡΟΣ ΑΛΙΕΩΣ (ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ)
Τότε ήταν παιδί μικρό.
Επήγε στο Δημοτικό.
Το γέλιο φαίνοταν πικρό.
Επήρε το ενδεικτικό.
Η Ελλάδα είχε Βασιλέα.
Αυτός πατέρα Αλιέα.
Τον έβλεπαν με μισό μάτι.
Λες και του κράταγαν γινάτι.
Προχώρησε ακόμα πέρα.
Δύσκολα ήταν κάθε μέρα.
Επιφυλακτικοί οι δασκάλοι.
Η απορία του μεγάλη.
Πήρε κι αυτός ένα χαρτί,
Μα πάντα υπήρχε το γιατί.
Έγραφε “Πατρός Αλιέως”.
Ο όρος πιά, δεν ήταν νέος.
Ήρθανε, πέρασαν τα χρόνια,
φάνηκαν στα μαλλιά του χιόνια.
Κανείς δεν του έκανε χάρη.
Τώρα το βλέπει με καμάρι.
Είναι φορές που τα θυμάται,
σαν κάποια νύχτα δεν κοιμάται.
Και νοιώθει περιφρόνηση,
για όσους δεν είχαν φρόνηση.
Πειραιάς, Δεκέμβριος 2001
Γεώργιος Βελλιανίτης
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.