Παράδοση
Η παράδοση επιμένει
η παράδοση αλυχτά.
Καρτερεί, μας περιμένει
στην αγκάλη της ξανά.
Η παράδοση ελπίζει
η παράδοση νικά.
Ένα έθνος που σαπίζει
πια χωρίς ιδανικά.
Της παράδοσης η ρίζα
των προγόνων η μιλιά.
Διαβατήριο και βίζα
στην επόμενη γενιά.
Ποιο πουλάκι δεν τη χτίζει
τη φωλιά του σε δενδρί;
Από κει να ατενίζει
και να ψάχνει για φαΐ.
Μία Μάνα μας μαθαίνει
ν’ αγαπούμε αληθινά
και χάρη μας παθαίνει
και για χάρη μας πονά.
Ένας τόπος μας ανήκει.
Ένας τόπος, όχι δυο.
Γειά σου Μάνα Σαλονίκη
που με κάνεις να ριγώ.
Μια αλάνα που ακούει
παιδικές φωνές και κλάμα
πριν ο διάολος, το χούι
για το χρήμα γίνουν τάμα.
Οι ανθρώποι οι δικοί μας
που μας νιώθουν πιο βαθιά
και στο άκουσμα μιας ρίμας
κάμουν όνειρα αρμαθιά.
Οι δασκάλοι που μοχθήσαν
για της μόρφωσης το φως
που διδάξαν, νουθετήσαν
για να γίνω πιο σοφός.
Του χωριού μου η καμπάνα
στα αυτιά μου αντηχεί.
Πάνε χρόνια και ζαμάνια
που ‘χει γίνει πιο ρηχή.
Των προγόνων μας οι τάφοι
με Σταυρό και με καντήλι.
Μη μας πουν μ’ οργή: «Νισάφι.
Δεν ανάβεις το φυτίλι».
Λαών η πολτοποίηση
το τέλος των θαυμάτων.
Παγκοσμιοποίηση:
Νέα τάξη των πραγμάτων.