O πόλεμος! Ο πόλεμος! του Ζαχαρία Παπαντωνίου

Είδες το σπίτι που κλειστό,
σκορπάει τη φρίκη γύρα;
Ο πόλεμος, ο πόλεμος,
του σφάλισε τη θύρα.

Και το φτωχό τον κήπο του,
κιτρινοφυλλιασμένον;
Ο πόλεμος, ο πόλεμος,
τον έχει μαραμένο.

Και το θρηνολογώ πουλί,
που κάνει εδώ νυχτέρι;
Ο πόλεμος, ο πόλεμος,
στη στέγη το χει φέρει.

Και τη γρια, που σκιάζεται,
τον κόσμο ν’ αντικρύσει;
Ο πόλεμος, ο πόλεμος,
την έχει μαυροντύσει.

Και το ξανθό πανέμορφο,
της έρημης καμάρι;
Ο πόλεμος, ο πόλεμος,
μια νύχτα το χει πάρει.