Όταν ζυμώνει η μάνα μου, ο γιος μου ο μεγάλος έχει χαρά…
Τρέχει επάνω στο σπιτικό μας με τα ζεστά πλαστά…
Στην αρχή του έδινε ένα…
Μετά ζήτησε δύο, ένα γι’ αυτόν και ένα για τον αδελφό του…
Στρώνουν κάτω το πανί και αρχίζει το ξεγούβιασμα… σαν τα κοτόπουλα τρώνε τη ζεστή την ψίχα μάνι μάνι… και μένει η κόρα σαν κουφάρι άδειο…
Και όλο ικανοποίηση, λένε… αυτό φτιάξτο σάντουιτς για το μπαμπά…
Ο Άρτος ημών ο Επιούσιος…
Καλημέρα με χαρά!
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.