Να είστε εραστές και όχι ζευγάρι.
Ζευγάρι είναι οι κάλτσες, τα παπούτσια, τα οποία
δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο.
Χαλάνε, φθείρονται, τρυπάνε… Είναι αρκετή μια
γρατσουνιά, μια τρυπούλα, μια μικρή φθορά στο
ένα μέλος του ζευγαριού και το ζευγάρι χάλασε, έσπασε…
Ζευγάρι σημαίνει πως δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς
το άλλο μέλος. Σημαίνει πως μπορείς ανά πάσα στιγμή
να μείνεις μόνος, άχρηστος (με την έννοια της χρήσης),
παρατημένος, γιατί απλά το άλλο μισό “αποφάσισε”
να φθαρει. Γιατί ως μονάδα δεν θα μπορείς να υπάρξεις,
δεν θα έχεις χρησιμότητα.
Να είστε εραστές…
Να θέλετε να δώσετε με πάθος στον άλλο,
αλλά και ότι πάρετε να είναι με πάθος..
Να ερωτεύεστε κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Να μην έχετε ανάγκη ο ένας τον άλλο.
Κάθε συνάντηση να είναι συνάντηση προσφοράς
και όχι ζήτησης. Γιατί είναι πραγματική απόλαυση
όταν θέλουν και οι δύο να δώσουν με πάθος.
Να είστε εραστές της στιγμής, και όχι του “πάντα”.
Γιατί το “πάντα” υπόσχεται, δεσμεύει, πιέζει.
Η στιγμή κρατάει όσο την κρατάμε. Και αν ξέρουμε
πως ίσως δεν κρατήσει για πάντα, θα μπορέσουμε
να την απολαύσουμε…
Γιατί η στιγμή ίσως να μην έχει αύριο, δεν σηκώνει αναβολή…
Και ίσως ζώντας τις στιγμές, να έλθει και το “για πάντα”.
Και αν δεν έρθει το “για πάντα”, θα έχεις ακόμα μια υπέροχη
στιγμή να θυμάσαι…
Να μην ξεχνάτε να είστε εραστές… Με τους ανθρώπους,
με την δουλειά, με τις στιγμές, με την ζωή…
Πάμπος Ευσταθίου, Ψυχολόγος-Συστημικός Ψυχοθεραπευτής.