Μεγαλώνει η νύχτα
Κλέβει έδαφος από τις εκτάσεις της μέρας
Όλα ασταθή και ακατανόητα
Τα κερδισμένα χρόνια
Τα ποτισμένα λόγια
Λιγοστεύουν….
Παύουν να καρποφορούν
Οι ανάσες μας, ολοταχώς αυξάνονται
Και εμείς μόνοι πια
Στη συνεχή τροχιά του άγνωστου
Παρέα με τα μεταλλαγμένα όνειρα που μας σερβίρουν…
Τσάλης Νικόλαος
Το ποίημα αυτό μας το έστειλε ο Νικόλαος Τσάλης, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.