ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ!…
Σαν σου πεί αυτή τη φράση,
ο αρμόδιος σ΄ έχει σκάσει.
Η Ψυχή σου έχει βράσει.
Μιά αηδία σ’ έχει πιάσει.
Την πρόταση δεν δέχθηκε.
Τώρα την παραδέχθηκε.
Έχει χάσει τον καιρό του
να περάσει το δικό του.
Δεν πρέπει όμως να χαίρεσαι.
Σφυγμομετρά πώς φέρεσαι.
Έχασε σπουδαίο χρόνο
καί υποχωρεί με φθόνο.
Σου πασσάρει την ευθύνη
μέχρι να δεί τι θα γίνει.
Έχει πάντα την ελπίδα
να σε ρίξει σε παγίδα.
Η ανάγκη παραμένει.
Η συμφορά περιμένει.
Αλλά δεν τον ενδιαφέρει.
Κοιτάει πώς τον συμφέρει.
Με τέτοια ανεύθυνα μυαλά,
άντε να πάν όλα καλά.
Σύ όμως δεν υποχωρείς.
Μετ’ εμποδίων προχωρείς.
Την ευθύνη αναλαμβάνεις.
Με μικρόψυχους τα βάνεις.
Μεσ΄ στην άχρηστη διαμάχη
δίνεις την τελική μάχη.
Απαιτείται νάχεις σθένος,
ν’ αντέξεις αυτό το μένος.
Μα μην ξεχνάς τους θεατές.
Είναι οι τελικοί κριτές.
Πειραιάς, Ιούνιος 2003
Γεώργιος Βελλιανίτης