Mπρόβαλε μέρα λιβανή κι ονειροξεδιαλύτρα
να διώξεις τα ησκιώματα του ύπνου από κοντά μου·
μπρόβαλε μέρα, κοίμισε την υπνοφαντασιά μου,
που ενώ κοιμούμαι ξαγρυπνά η νυχτοπαρωρίτρα.
Γιατί νεκρούς, γιατί χλωμούς σαν μαραμένα κίτρα,
μες στα παράξενα πολύ και άγρια πολύ όνειρά μου,
είδα και τους πενήντα γιους του παλαιού Πριάμου
και την Εκάβη επάνω τους βουβή μοιρολογήτρα.
Δάκρυ δεν είχε στο στεγνό γεροντικό της μάτι
και ― μόσχον αξεθύμαστο ― τον πόνο της εκράτει
μέσα στα στήθια της κλειστόν απ τους παλιούς τους χρόνους.
Mα εσύ, καρδιά μου, πέτρινη για τα δικά σου πάθη,
δάκρυα αρχινάς στον ύπνο σου να χύνεις γι άλλου πόνους
σαν σταλαχτίτες του γκρεμνού απ της σπηλιάς τα βάθη!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.