Ήπειρος

Ήπειρος

Μην είναι η Παμβώτιδα
με τη Φροσύνη
και τον Πασά;
Μην είναι όνειρα
με αφροσύνη
στην εμπασιά;

Μην ειν’ η Ολύτσικα
με την Δωδώνη
και το Μαντείο;
Νιάτα αλύγιστα
ο έρως πληγώνει
και λέει: Αντίο.

Το Μιτσικέλι
που ορθώνεται
προμετωπίδα;
Λύκων αγέλη
που αναστατώνεται
σε καταιγίδα;

Το Ζάλογγο
το Σούλι
αίμα που ρέει.
Καβάλα στ’ άλογο
μ’ ανεμοσούρι
οι Μποτσαραίοι.

Γεφύρια
που αντιστέκονται
σε πείσμα του χρόνου.
Μύρια
κορμιά που μαραίνονται
στο σείσμα του πόνου.

Είναι τα Γιάννενα
οι φοιτητές
τα Λιθαρίτσια.
Είναι τα άρρενα
καταχτητές.
Ποθούν κορίτσια.

Γη των Σελλών
της Ελλοπίας
γη των Ελλήνων.
Στιγμών δροσερών
της φωταψίας
των πανσελήνων.

Είναι η Ήπειρος
μία φωνή
σπαρακτική.
Της μόνωσης ψίθυρος
μία ωδή
σαρκαστική.

Ελισαίος Καπαδόπουλος