3.4.2 Διαβουλεύσεις για τους όρους του νέου δανείου
Τα κύρια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα και η υπερβολική δαπάνη του Δημοσίου που γίνεται ιδιαίτερα αισθητή από τη χαμηλή αποτελεσματικότητά του. Επιπλέον η κατανάλωση συνεχίζει να είναι ανώτερη από την παραγωγή, όπως επισημαίνεται διαρκώς στα διεθνή φόρα για πρόσθετη βοήθεια στην Ελλάδα.
Με βάση τις δυσχέρειες για την πραγματοποίηση των μεταρρυθμίσεων, έχει ζητηθεί η συναίνεση μεταξύ των κύριων πολιτικών δυνάμεων πρώτον, για να περιορίζονται οι κομματικοί υπολογισμοί και οι κινήσεις τακτικής. Και δεύτερον, για να διευκολύνεται η διαπραγμάτευση σε ορισμένα αντισταθμιστικά οφέλη στις διαβουλεύσεις με τους πιστωτές, όπως το δικαίωμα επαναδιαπραγμάτευσης ορισμένων όρων των δανείων.
Μέχρι σήμερα η συναίνεση είναι περιορισμένη γιατί προσκρούει στην εμμονή κάθε κόμματος να επιρρίπτει στα άλλα τις ευθύνες για την κακή κατάσταση της οικονομίας, προσπαθώντας να μειώσει το πολιτικό κόστος των μεταρρυθμίσεων αλλά και να επωφεληθεί πολιτικά από αυτές. Περιορίζεται λοιπόν η κυβερνητική ευελιξία στις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, ενώ φαίνεται να έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ της κομματικής σύνθεσης της Βουλής και της εικόνας για τη σχετική δύναμη κάθε κόμματος όπως εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις.
Ζητούνται ακόμη ταχύρρυθμες διαδικασίες για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που υπολογίζεται στο μέγεθος περίπου του χρέους, με αποκρατικοποιήσεις επικών διαστάσεων 50 δις ευρώ μέσα σε πέντε χρόνια (5 δις ευρώ μέχρι την 31/12/2011), όταν από το 2000 έχουν αντληθεί περίπου 10 δις ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνονται και προγράμματα αξιοποίησης των πόρων που θα προκύψουν, δημιουργώντας ευκαιρίες για έλληνες και διεθνείς επενδυτές, αλλά και προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν. Επειδή είναι πολύ πιθανόν να αντιμετωπιστούν εχθρικά σωματεία εργαζομένων, πολίτες αντιτιθέμενοι στην πώληση κρατικής περιουσίας και γραφειοκρατικοί λαβύρινθοι, χρειάζεται επιμελημένη οικονομική και νομική προετοιμασία. Η προσέλκυση αγοραστών απαιτεί επίσης σύντονες κυβερνητικές προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης και ευμενή στάση των κοινωνικών φορέων.
Πρόβλημα αποτελεί και το ασαφές νομικό καθεστώς των προς πώληση περιουσιακών στοιχείων, καθώς και οι οργανωμένες αντιδράσεις από δήμους, ομάδες πολιτών και μεμονωμένους ιδιώτες. Για να αποφευχθεί δε η μείωση των τιμών και της αξίας των προς πώληση στοιχείων χρειάζεται να καθοριστούν και οι προσδοκώμενες τιμές και να δρομολογηθούν μέτρα οικονομικής ανάπτυξης (Φακιολάς Ρ. Ιούνιος 2011)15. Τίθεται επίσης το θέμα του δικαιώματος επαναγοράς με πόρους των αποκρατικοποιήσεων ελληνικών ομολόγων που είναι υποτιμημένα στις δευτερογενείς διεθνείς αγορές.
15 Ρ. Φακιολάς «Σκέψεις για την οικονομική ύφεση: Η Ελλάδα και ο κόσμος», Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, τεύχος 37, Ιούνιος 2011, Εκδ. Θεμέλιο