Η ΓΛΩΣΣΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ (2000 ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ… ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ)
Η Γλώσσα η Ελληνική
ακούγεται σαν μουσική.
Πλούσια, όσο εκφραστική
με μέτρο και με ρυθμική.
Είναι η Επικοινωνία
σε μια δεμένη Κοινωνία
πούχει κρατήσει τα ηνία
πέρα πό την κοσμογονία.
Αυτή η Γλώσσα είναι τώρα
μια γερή βάση για τη Χώρα,
σαν έρχεται μεγάλη μπόρα
σε μία άθλια κατηφόρα.
Δέχεται κτύπους μανιακούς
από εχθρούς ιστορικούς.
Ύστερα πό καιρό ακούς
και βλέπεις όλους τους κακούς.
Λένε, δεν είναι πιά ωραία,
ούτε ν ακούγονται τα Αρχαία!
Σερβίρουνε λόγια πηχαία!
Έτσι η φθορά, είναι μοιραία.
Ακούστηκε από καιρό,
σ’ ένα μακάβριο χορό.
Αυτή είναι Κόσμημα γερό!
Κτύπημα θέλει. Φοβερό!
Οι ξύπνιοι με Γραμματική,
νέα, ανατριχιαστική,
χωρίς να έχουν λογική
πρωτοτυπούν εδώ κι εκεί.
Είναι στοιχείο. Τούτο ενώνει
μια Κοινωνία. Είναι η μόνη,
με ηθικό που δυναμώνει
μέσα από σφυρί κι αμόνι.
Αν χάσουμε τα Ιερά
Κοσμήματά μας τα γερά,
θα μείνουμε χωρίς φτερά.
Σαν κούτσουρα για την πυρά.
Αυτό ζητάνε οι καλοί.
Μας αγαπούν πάρα πολύ.
Ξέρουν να παίζουν το βιολί.
Μας στρώνουν άσχημο χαλί.
Πειραιάς, Φεβρουάριος 2000
Γεώργιος Βελλιανίτης
Γ ΕΠΑΙΝΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ (Χ.Ο.Ν.) 14-5-2000
Βλέπε και στο ίντερνετ άρθρο Γεωργίου Μπαμπινιώτη Καθηγητού Γλωσσολογίας, Πρυτάνεως Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο «Η Πρόκληση της Πολυγλωσσίας» και του Αντώνη Λιάκου Καθηγητού Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο «Πόσο κινδυνεύει το Αλφάβητό μας;».