Ο Γιώργος Παππάς ήταν γόνος Αθηναϊκής αστικής οικογένειας, γεννήθηκε στην Αθήνα, άλλες πληροφορίες τοποθετούν την γέννησή του το 1903 και άλλες το 1909. Πατέρας του ήταν ο δημοσιογράφος Σπύρος Παππάς και μητέρα του η Θεώνη Δρακοπούλου-Παππά, η μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια που έγινε γνωστή με τον ψευδώνυμο «Μυρτιώτισσα».
Ήταν ένας από τους πιο μορφωμένους Έλληνες ηθοποιούς της εποχής εκείνης με σπουδές στην Ελβετία. Μάλιστα λόγω των σπουδών του το τότε Υπουργείο Εξωτερικών τον είχε διορίσει διπλωματικό ακόλουθο, θέση όμως που άφησε το 1931 για να ασχοληθεί με το θέατρο.
Έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους δίπλα σε μεγάλα ονόματα – ιερά τέρατα της εποχής όπως: Μαρίκα Κοτοπούλη, Κυβέλη, Μήτσο Μυράτ, Βάσω Μανωλίδου, Αιμίλιο Βεάκη, Δημήτρη Ροντήρη, Αλέξη Μινωτή κλπ.
Ουσιαστική ήταν η παρουσία του στο Εθνικό Θέατρο όχι μόνο ως πρωταγωνιστής αλλά και ως καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού για αρκετά χρόνια. Μετέφρασε πολλά έργα, αρκετά από τα οποία σκηνοθετούσε κιόλας ο ίδιος. Έπαιξε σε πάμπολλα θεατρικά αλλά σε ελάχιστες κινηματογραφικές ταινίες.
Αυτό που δεν γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι ο Γιώργος Παππάς ήταν ο πρώτος που έπαιξε στο κινηματογράφο το ρόλο του “Κατακουζηνού” στο έργο “Μαντάμ Σουσού” του Ψαθά το 1948 με “Μαντάμ Σουσού” την Μαρίκα Νέζερ και “Παναγιωτάκη” τον επίσης μεγάλο μας ηθοποιό Βασίλη Λογοθετίδη.
Από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του με τους στενούς του φίλους Έλλη Λαμπέτη – Δημήτρη Χορν ιδρύοντας το θρυλικό θίασο Λαμπέτη-Παππά-Χορν το 1952 που οι εφημερίδες της εποχής εκείνης ονόμαζαν «Ο Θίασος των άστρων». Το 1953 επιστρέφοντας από το Κάιρο, όπου βρισκόταν με την Λαμπέτη και τον Χορν για τα γυρίσματα της ταινίας το “Κυριακάτικο Ξύπνημα” στην οποία συμπρωταγωνιστούσε και εκείνος, μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο με μετάσταση στους πνεύμονες. Όμως, παρόλο την δύσκολη κατάσταση της υγείας του, συνέχιζε να παίζει στο θέατρο.
Οι τελευταίες του δουλειές ήταν στις ταινίες: “Το τελευταίο ψέμα” με την Έλλη Λαμπέτη το 1957 και τον “Άνθρωπο του τρένου” την άνοιξη του 1958 με την Άννα Συνοδινού που είναι και η τελευταία του εμφάνιση. Λίγες μέρες μετά το τέλος των γυρισμάτων, μπαίνει στον Ευαγγελισμό “για συμπληρωματικές εξετάσεις” όπως του είπαν οι γιατροί και δεν θα ξαναβγεί ποτέ.
Θα θέλαμε ολόκληρες λίστες για να αναφέρουμε όλα τα έργα που πρωταγωνίστησε, σκηνοθέτησε και μετέφρασε στη καριέρα του.
Πέθανε 3 Μαίου 1958 σε νεαρή ακόμη ηλικία, έχοντας ταλαιπωρηθεί από την επάρατη νόσο που τον καταρράκωνε για περισσότερα από 5 χρόνια τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Η μητέρα του πέθανε το 1968, 10 χρόνια μετά το θάνατο του γιου της. Η σχέσης τους ήταν πολύ δεμένη.
Ο Γιώργος Παππάς ήταν ένας από τους πιο γοητευτικούς άνδρες της εποχής του με αρχοντικό παράστημα και φυσιογνωμία, προκαλώντας θαυμασμό στο γυναικείο πληθυσμό.
Για την προσφορά του στη μελέτη του γαλλικού θεάτρου τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Οι ταινίες του:
– Μαντάμ Σουσού 1948
– Κυριακάτικο ξύπνημα 1953
– Η άγνωστος 1956
– Το τελευταίο ψέμα 1957
– Ο άνθρωπος του τρένου 1958
Το υλικό της σελίδας αυτής, μας έστειλε μια φίλη της Ματιάς την οποία και ευχαριστούμε πολύ!