Μες στη μαγεία των γιορτών
στη λάμψη από τα φώτα
είναι ο κόσμος σκυθρωπός
στη γιορτινή του βόλτα
Μικροί, μεγάλοι μοιάζουμε
πουλιά τραυματισμένα
αφού μας κόψαν τα φτερά
μας πήραν κεκτημένα
Το αστέρι που οδήγησε
το κόσμο με αγάπη
τώρα το φως χαμήλωσε
δεν βλέπουμε τη φάτνη
Χαθήκανε τα όνειρα
έσβησαν την ελπίδα
στο χάος οδηγούμεθα
στου γιούρο τη παγίδα
Όρνια, πουλιά αρπακτικά
πάνω απ τις ζωές μας
φάκες θα στήνουν συνεχώς
να σβήνουν τις φωνές μας
Έμεινε μόνο η προσευχή
στο βρέφος μας το Θείο
ναρθούν Χριστούγεννα παλιά
στης ζήσης μας το βίο.
Το ποίημα αυτό μας το έστειλε το Νυχτολούλουδο, το οποίο και ευχαριστούμε πολύ!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.