Μια ματιά στην κοινωνία, μια ματιά σ’ όλους τους χώρους της.
Τα παραθυρόφυλλα της ευθυκρισίας σφαλιστά πάντα,
η πόρτα της αξιοκρατίας μόνιμα κλειστή!
Σκανδαλώδης προώθηση μέτριων ή ανάξιων,
καταφανής παρεμπόδιση ικανών και άξιων!
Κάποιοι άξιοι ίσως προοδεύσουν,
αν τους αφήσουν οι άλλοι, κάποιοι όχι!
Κάποιοι άλλοι συκοφαντούν και καταδίδουν,
χωρίς να νοιάζονται για όσους βλάπτουν.
Κάποιες επί σκοπώ συνουσιάζονται,
χωρίς να ’χουν δηλώσει επάγγελμα πόρνη.
Οι θέσεις και τ’ αξιώματα συνήθως στα ίδια πρόσωπα, πρόσωπα που ανακυκλώνονται συνεχώς,
ανάλογα με το ποιοί κατέχουν κάθε φορά την εξουσία!
Όλα προκαθορισμένα, όλα προαποφασισμένα!
Τ’ αφεντικά βάζουν κάποιους ως επικεφαλής.
Είτε τους διαλέγουν τα ίδια τ’ αφεντικά με κριτήρια σκοτεινά
είτε τους επιβάλλουν στ’ αφεντικά κάποιες αόρατες δυνάμεις,
δυνάμεις που πολλάκις εξουσιάζουν και την εκάστοτε εξουσία!
Κι οι ανάξια τοποθετηθέντες επικεφαλής,
γίνονται μετά υπόδουλοι, ενδοτικοί,
κόλακες, υποτακτικοί στ’ αφεντικά τους!
Βαρύ το τίμημα για να ’σαι τέτοιος επικεφαλής!
Για να παραμείνεις επί, πρέπει να ’σαι υπό!
Κι οι ευνοημένοι απολαμβάνουν πολλά, ακόμα κι όσα δεν αξίζουν!
Κι οι αδικημένοι στερούνται πιο πολλά, ακόμα κι ας τ’ αξίζουν!
Τι εύνοιες φοβερές, τι πρόστυχες!
Τι αδικίες ελεεινές, τι ύπουλες!
Νίκος Ζώρης, Απρίλιος 2010
Το ποίημα του Νίκου Ζώρη “Εύνοιες κι αδικίες” υπάρχει στο βιβλίο του «Ακουμπισμένη στα όνειρά μας η ζωή» (σελίδα 32), Εκδόσεις “Λεξίτυπον” – έκδοση 2011.