ΕΠΙΘΥΜΙΑ
Ανέβα καλέ μου τα σκαλιά.
Αναρωτιέμαι.
Θα καταλάβω την ηχώ των βημάτων σου;
Ξέχασα μάλλον…
Πόσο ανάλαφρα έφτανες στο κατώφλι,
με το γέλιο να φωτίζει το πρόσωπό σου.
Συγχώρα με ακριβέ μου.
Διάβηκα την άβυσσο της απόλυτης απουσίας σου.
Απλά πράγματα, καθημερινά
δεν πρόλαβα να γευθώ.
Η « αντοχή» δηλωτική για όλους.
Ακούω τα βήματά σου…
Ανοίγω την αγκαλιά μου να σε κλείσω,
μη και ο άνεμος σκιάξει την ηχώ…
Κυρμανίδου Σωτηρία
Το ποίημα αυτό μας το έστειλε η Κυρμανίδου Σωτηρία, την οποία και ευχαριστούμε πολύ!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.