ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ…
Μια βόλτα στην Ομόνοια.
Εγέμισε δαιμόνια.
Έλληνες με σκουλαρίκια.
Μετανάστες με σαρίκια.
Οι μισοί μαστουρωμένοι.
Οι άλλοι μαρμαρωμένοι.
Μας ταΐζουν όλους φύκια.
Μας ταράξαν στα μανίκια.
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών.
Ελλάς Ελλήνων Αλβανών.
Με τις φυλές του Ισραήλ
και τον Προφήτη Δανιήλ.
Δεν μας σώζουν οι προφήτες
από τους ωραίους θύτες.
Έλληνα δοκιμασμένε
από όλους ξεχασμένε.
Αντιστάθηκες στα έπη,
μα σου κλέψανε την τσέπη.
Οι δικοί σου και οι φίλοι,
σου πικράνανε τα χείλη.
Ξέχασες τη Μικρασία;
Δεν σου δώσαν σημασία.
Τάβαλες με τα θηρία.
Σ’ έγραψε η Ιστορία.
Έμεινε η απορία.
Πώς σου έδωσαν ψυχία!
Tώρα έμεινες στον άσσο.
Δεν μπορείς να κάνεις πάσσο.
Άλλη μια φιλοφροσύνη.
Με μπόλικη καλοσύνη.
Θα σηκώσεις το κεφάλι.
Έχεις μια καρδιά μεγάλη.
Άλλη φορά να προσέχεις.
Εμπιστοσύνη μην έχεις.
ΟTAN EXEI TO ΠΟΥΓΚΙ ΜΟΥ, ΟΛ’ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ.
Πειραιάς, Μάρτιος 2010
Γεώργιος Βελλιανίτης