ΕΧΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗ
Πρόσεξε φίλε!
Εσύ δεν έφταιξες.
Ζάρια δεν έπαιξες.
Μην κοιτάς πίσω.
Προχώρα τώρα.
Τούτη την ώρα.
Μην πελαγώνεις.
Η μοίρα σ έτρεξε.
Μαζί σου έπαιξε.
Πάρε ανάσα.
Νοιώσε ελεύθερα
γιά λίγα δεύτερα.
Αυτό είν το πάν.
Είναι μιά αρχή
μέσ στην Ψυχή.
Να μη δειλιάζεις.
Θές προσοχή.
Διώξ την οργή.
Μέσα σου άντεξε.
Διώξε τη λύπη,
ό,τι άν λείπει.
Θεός δεν είσαι.
Μά στάσου πάνω.
Σκέψου “τί κάνω”.
Ποιό τ αποτέλεσμα.
Κι εγώ σαν σβήσω
τί θα αφήσω.
Η σκληρή μοίρα
μέσ στην οδύνη
κάτι σου δίνει.
Μην ξεχνάς φίλε!
Έχεις ευθύνη,
ό,τι κι άν γίνει!
Βλέπεις μπροστά σου;
Όλα γκρεμίζονται.
Μα ξανακτίζονται.
Αν εξετάσεις,
πάντα τα πάθη
φέρνουν τα λάθη.
Καμμιά βοήθεια
μην περιμένεις.
Να επιμένεις.
Υπόθεσή σου
είναι να νοιώσεις
πως θα στερειώσεις.
Δεν είσ αναίσθητος.
Όμως μετράει
να μη σε φάει,
το κακό, τ άδικο,
η αγωνία
ή η μανία.
Δεν έχει δάφνες.
Παίρνει κρανία,
η κοινωνία.
Έρχονται πάνω σου
γιγάντια σώματα.
Βρές αντισώματα.
Πές έχω δύναμη.
Δε σταματάω.
Μπροστά θα πάω.
Έχεις τη δύναμη.
Όση δεν ξέρεις.
Κάστρα να φέρεις.
Βρίσκεται μέσα σου.
Μη την πετάξεις.
Μπορείς να φτιάξεις,
ό,τι καλύτερο.
Όσο αναπνέεις,
ζωή εμπνέεις.
Έχεις στο είναι σου
ένα τιμόνι.
Ένα αμόνι.
Δεν εξετάζει
η ζωή τι φταίει.
Σκληρά σου λέει:
Εγώ έτσι παίζω.
Εσύ ν αντέξεις.
Πάλι να τρέξεις.
Ό,τι κερδίσεις,
θα σε τσεκάρω,
να μη στο πάρω.
Έχει το Νόμο της
να σημειώνει.
Δεν τελειώνει…
14ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
(Α ΕΠΑΙΝΟΣ Χ.Ο.Ν. 7-5-99)
Αθήνα, Ιανουάριος 1999
Γεώργιος Βελλιανίτης