Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Πόντου – Α’ Εκδοχή
Χριστός ‘γεννέθεν, χαράν ‘ς σον κόσμον,
χα καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα,
χα καλόν παιδίν οψέ ‘γεννέθεν.
Οψέ ‘γεννέθεν κι ουρανοστάθεν,
Τον εγέννησεν η Παναΐα,
Τον ανέστεσεν Αϊ Παρθένος.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν,
κι εκατήβεν ‘ς σο σταυροδρόμιν,
σταυτροδρόμιν και μυροδρόμιν.
Έρπαξαν Ατόν οι χίλ’ Εβραίοι,
χίλ’ Εβραίοι και μύρ’ Εβραίοι,
χίλ’ Εβραίοι και μύρ’ Εβραίοι.
Ας ακρεντικά κι ας σην καρδίαν,
αίμαν έσταξεν, χολήν ‘κ’ εφάνθεν,
ούμπαν έσταξεν, και μύρος έτον,
μύρος έτον και μυρωδία.
Εμυρίστεν ατο ο κόσμος όλεν,
για μυρίστ’ ατο κι εσύ αφέντα,
‘συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρα,
και θημίζ’νε τον νοικοκύρην,
νοικοκύρη μ’ και βασιλέα.
Δέβα’ς σο ταρέζ’ κι έλα ‘ς σην πόρταν,
δώσ’ μας ούβας και λεφτοκάρα,
κι αν ανοί’εις μας, χαράν ‘ς σην πόρτα σ’.
Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Πόντου – Β’ Εκδοχή
Χριστός γεννέθεν χαρά σον κόσμον,
α! καλή ώρα καλή σ’ ημέρα,
α! καλόν παιδίν οψές γεννέθεν.
Ψες γεννέθεν, το βράδ’ αστάθεν,
Τον εγέννησεν η Παναΐα,
Τον ανέσταισεν Αειπαρθένος.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν,
εκατήβεν σο σταυροδρόμι,
έρπαξαν ατόν οι συλ’ Εβραίοι,
συλ’ Εβραίοι και μιλ’ Εβραίοι.
Ασ’ σ΄ακρεντικά κι ασ΄σην καρδίαν,
γαίμαν έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν,
ούμπαν έστακεν κι εμυροστάθεν.
μύρος έτον και ευωδία.
Εμυρίσ’ ατόν ο κόσμος όλεν,
για μυρίσ’ τον και συ αφέντα
συ αφέντα καλέ μ’ αφέντα.
Εξου ‘ς την αυλίαν δεντρόν εξήβρεν,
δέντρον, έλατον και κυπαρέσσιν.
Έρταν τη Χριστού τα παλληκάρια,
και θυμίζνε τον νοικοκύρην,
νοικοκύρη μ’ και βασιλέαν.
Έμπα σον νουντάν κι έλα σ’ σην πόρταν,
κι αν αν εις μας, χαρά σην πόρτα σ’,
έβγαλ’ τον κισέ σ’ και δωσ’ παράδες.