Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Σάμου – Α’ Εκδοχή
Κάτω στα Ιεροσόλυμα στης Βηθλεέμ την πόλη,
εκεί δεντρί δεν ήτανε, δεντρί ξεφανερώθη.
Κι ανάμεσα στους κλώνους του αγγέλοι κι αρχαγγέλοι,
κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος ξεφτερουγά και λέει:
«Χριστέ, για δως μου τα κλειδιά και τα χρυσά κλειδάκια,
ν’ ανοίξω τον παράδεισο να μπω σε περιβόλι.
Να κόψω μήλο δροσερό να πιω νερό δροσάτο,
να γείρω ν’ αποκοιμηθώ σε νερατζιά ‘πό κάτω».
Κι αν είναι με το θέλημα χρυσή μου περιστέρα,
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.
Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Σάμου – Β’ Εκδοχή
Σένα σου πρέπει αφέντη μου καρέκλα καρυδένια,
για ν’ ακουμπά η μέση σου η μαργαριταρένια.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Και πάλι ξαναπρέπει σου στα πεύκια να κοιμάσαι,
να πίνεις, να δροσίζεσαι και πάλι αφέντης να ‘σαι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Και πάλι ξαναπρέπει σου καράβι ν’ αρματώσεις,
και τα πανιά του καραβιού να τα μαλαματώσεις.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και τού χρόνου να σας πούμε. (δις)
Πολλά ’παμε τ’ αφέντη μας, ας πούμε τση κυράς μας.
Κυρά ψιλή, κυρά λιγνή, κυρά μαυροματούσα,
πω ‘χεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρια στήθη,
και του κοράκου το φτερό το ‘χεις καμπανοφρύδι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Αν έχεις κόρη έμορφη, βάλτην νά μας κεράσει,
να της φχηθούμε όλοι μας, ν’ ασπρίσει, να γεράσει.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Κι αν έχεις γιο στα γράμματα, βάλτονε στο ψαλτήρι,
να τ’ αξιώσει ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)