Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Πελοποννήσου – Α’ Εκδοχή
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, δέτε, μάθετε,
πως ο Χριστός γεννάται.
Γεννάται κι αναθρέφεται,
με μέλι και με γάλα,
το μέλι τρων οι άρχοντες,
το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο,
το νίβονται οι κυράδες.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή,
κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μου όταν στολίζεσαι,
να πας στην εκκλησιά σου,
Βάνεις τον ήλιο πρόσωπο,
και το φεγγάρι αγκάλη,
και τον καθάριο αυγερινό,
τον βάζεις δακτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε,
να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε,
κι ήρθαμε να σας δούμε.
Εδώ που τραγουδήσαμε,
πέτρα να μη ραγίσει,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού,
πολλούς χρόνους να ζήσει.
Δώστε μας και τον κόκορα,
δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντ’ έξι αυγά,
να πάμε σ’ άλλη πόρτα.
Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Πελοποννήσου – Β’ Εκδοχή
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου.
Για βγάτε, διέτε, μάθετε, πως ο Χριστός γεννιέται,
γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες,
και το μελισσοχόρταρο το λούζονται οι κυράδες.
Αφέντη, αφέντη, ολάφεντε, πέντε βολές αφέντη,
πεντέ βολές αφέντεψες και πάλι αφέντης είσαι.
Εσένα πρέπει, αφέντη μου, καρέκλα καρυδένια,
για ν’ ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.
Καλά είπαμε τ’ αφέντη μας, να πούμε της κυράς μας.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μ’ όταν στολίζεσαι, να πας στην Εκκλησιά σου,
βάζεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη,
και τον καθάριο Αυγέρινο τον βάζεις δαχτυλίδι,
κάλλιο λάμπει το δάχτυλο, παρά το δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε, να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Εδώ που τραγουδήσαμε, πέτρα να μη ραΐση,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χρόνους πολλούς να ζήσει.
Και εις έτη πολλά!