Ρώμη – Μιλάνο Σ’ ένα νυκτερινό τρένο στο τελευταίο κάθισμα, Γαμώ μια φοιτήτρια Είμαστε σκεπασμένοι με την κουβέρτα…
17 Νοεμβρίου Δεν ήσασταν πολεμιστές δεν ήσασταν στρατιώτες ήσασταν άνθρωποι απλοί απλοί «Αθηνιώτες»! Ήσασταν νέοι, φοιτητές μες…
Αντί στεφάνου Ποια απάντηση, ποιος χτύπος στο κοιμισμένο στήθος σου αγόρι γαζωμένο από τις σύγχρονες μηχανές σε…
Από τον κύκλο των σονέτων Οι δρόμοι αλλάξανε -πώς να το πω;- κατεύθυνση. Και οι κάτοικοι περνάνε μπροστά μας… Σα…
Επέτειος Πολυτεχνείου Βρέφος οκτώ μηνών, τι να θυμάμαι από το Νοέμβρη του εβδομήντα τρία; Τη νύχτα εκείνη,…
Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ καλώ βοήθεια, πρόφτασε, λαέ, βοήθεια, πρόφτασε, λαέ, σκοτώνουν τα παιδιά…
Οι δικές τους φωνές Κινήσαν οι φωνές τους με τους τρελούς αγέρηδες να σμίξουν Να παραβγούν στο πάλεμα τους…
Μικρός τύμβος (17 Νοεμβρίου 1973) Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, υπήρξατε ήρωες και…
Το ελικόπτερο Ένα μεγάλο κουνούπι ζουζουνίζει πάνω απ τα κεφάλια μας: «Η Αθήνα παρουσιάζει όψιν θλιβεράν…» Κόβει…
Μικρή ομάς αναρχικών… «Μικρή ομάς αναρχικών εξεμεταλλεύθη…» Θα βρούνε δυο – τρεις εργάτες να πιάσουν, πρέπει, οπωσδήποτε, γιατί…
Το κατεστημένο Και κάποιος συγγραφέας, στην τηλεόραση, αξύριστος, μονάχα με πουκάμισο κι ανεβασμένα τα μανίκια μιλάει ενάντια…
Ένας ζεστός Νοέβρης …και ξαφνικά πιάσαν οι ζέστες το Νοέβρη καλοκαιριά στην καρδιά του χειμώνα. Ήταν οι ανάσες…
Ανώτατες σπουδές Σταματήσανε τα μαθήματα να κάνουμε ανώτατες σπουδές στους δρόμους. Οι αρχιτέκτονες χτίζουν οδοφράγματα οι γιατροί…
Περιμένουν Οι πολιτικοί περιμένουν εξελίξεις οι αδιάλλακτοι περιμένουν έστω και την επέμβαση του ΝΑΤΟ οι ποιητές…
Χαρμόσυνο γεγονός «Αυτή τη στιγμή, Έλληνες, αυτή τη στιγμή, στην πόρτα μας σταμάτησε ένα τανκ! Ο λοχαγός…
Το εκμαγείο των σωμάτων Ο χώρος είμαι, το εκμαγείο των σωμάτων Εντός μου αποτυπώνεται, Ένα γυναικείο σώμα που χορεύει…
Πορεία προς το μέτωπο Ξημερώνοντας τ Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά,…
Το ΟΧΙ της 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 Στην ιστορία των λαών σύμβολο θα ναι πάντα οι Έλληνες, το ΟΧΙ τους κι ο…
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 Τον Καίσαρα συντρίψανε τα χωριατόπουλα της Ήπειρος πήραν φωτιά και δύναμη απ τις πυρφόρες φλέβες…
Εθνική γιορτή (παιδικό ποίημα) Γιορτάζει η Πατρίδα μεγάλη χαρά σιμά η δόξα μ ολάσπρα φτερά. Γιορτάζει η Πατρίδα σε…
Η αντίσταση (Επίγραμμα) Δεν είναι τούτο πάλαιμα σε μαρμαρένια αλώνια, εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να…
Ξανάνθισαν οι δάφνες Της δάφνης ξανανθίσαν τα κλωνάρια απάνω στις Ηπείρου τις πλαγιές, τα νέα να στολίσουν παλικάρια,…
Δημόσιοι υπάλληλοι Οι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν σαν στήλες δύο δύο μές στα γραφεία. (Ηλεκτρολόγοι θα…
Έχετε (1) αναπάντητη κλήση Λησμονώ τον εαυτό μου Φαντάζομαι ότι είμαι ανθρώπινο σώμα. Το σώμα τρέμει, βομβίζει ολόκληρο Άγριες…
Αιμοδοσία αιώνων Δεν είναι μόνο τα χρόνια και η στέρηση… Ούτε οι εμμονές που εφορμούν και καταλαμβάνουν…
Η εξομολόγηση του καλλιτέχνη Πόσο μας συγκινούν ως τα σωθικά οι μέρες του χινοπωριού. Έως που να πονέσουμε, μας…
Ύπνου δάκρυα Mπρόβαλε μέρα λιβανή κι ονειροξεδιαλύτρα να διώξεις τα ησκιώματα του ύπνου από κοντά μου· μπρόβαλε…
Δεν ήτανε να γίνω… Ένα πουλί που λάλησε στον άνεμο της νιότης, στ ολάνθιστο απαλό κλαδί κάποιας αγάπης πρώτης,…
Η προσφυγιά επαναλαμβάνεται Κάποτε φεύγαν με καράβια τα παιδιά μας Για Γερμανία, Αυστραλία, Αμερική Για να πετάξουνε της…
Η νύχτα μας εχώρισεν Η νύχτα μας εχώρισεν από όσους αγαπάμε πριν μας χωρίσει η ξενιτιά. (Να ‘ναι όλοι…
Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί, μαραίνονται οι Βερλέν τους απομένει…
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ’ όνειρό μου, κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,…
Ιδανικοί αυτόχειρες Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους, διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα…
Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους. Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε. Η ευτυχία μου, σκέπτομαι,…
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες. O άνεμος, όταν περνάει, στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει στις χορδές που…
Στο Άγαλμα της Eλευθερίας που φωτίζει τον κόσμο Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει τους ουρανούς το στέμμα σου. Tο φως σου, χωρίς να καίει,…
Το μένος της θάλασσας Εμάνιασε η θάλασσα, τριγμός στα σωθικά της άρχισε και κατάπινε ό,τι έβρισκε μπροστά της. Κύμα…
Θα δημιουργήσουμε τον παράδεισο Ανθρώπινα σώματα, Κραυγάζουν τις νύκτες καινούργιους κόσμους Λάβα ανέρχεται από τα βάθη της γης Περνά…
Κόσμος είναι ένας κόκκος άμμου στο μάτι μου Εξετάζω το πρόσωπό μου στον καθρέπτη Διακρίνω ένα τρίμμα στο μάτι μου Το ξεπλένω καί,…
Ο θεός κι ο Λάρρυ Δεν κοιμούμαι Καιροφυλακτώ κάτω απ’ την κουβέρτα Με τα παπούτσια, με τα ρούχα, έτοιμος Μόλις…
Στη μνήμη του πατέρα μου Όταν κοιτάζω τα παιδάκια κάθε μέρα στους δρόμους,το πρωί, με του σχολείου τη τσάντα φτωχοντυμένη…
Προς την μητέρα μου Μάνα μου, εγώ’ μαι τ’ άμοιρο, το σκοτεινό τρυγόνι, όπου το δέρνει ο άνεμος, βροχή…
Η Μάνα, του Γεωργίου Μαρτινέλλη Μάνα κράζει το παιδάκι, Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος, Μάνα ακούς σε κάθε…
Μάνα, του Γεράσιμου Μαρκορά Μάνα!.. Δε βρίσκεται λέξη καμία νάχει στον ήχο της τόση αρμονία, σαν ποιος να σ’…