Ο Δρόμος που ακολουθούμε είναι ένα πολύ προσωπικό ταξίδι. Ο Δρόμος που επιλέγουμε να ζήσουμε είναι ένα μακρινό ταξίδι, γεμάτο: εμπειρίες, βιώματα, αρετές, συναισθήματα, σκέψεις όνειρα, αποτυχίες και τέλος ωρίμανση και σοφία. Όλα διδάσκονται και διδάσκουν, όλα μοιράζονται και μοιράζουν. Η Ευτυχία, η Δυστυχία, η Μοναξιά μέσα στο κινούμενο πλήθος. Όλα είναι ένας δρόμος όπου σε κάθε μονοπάτι του υπάρχει το φως της ελπίδας που σου δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις. Και ξαφνικά αρχίζει από μόνη της η ταινία. Θα ήθελα τόσο πολύ να ξαναθυμηθώ. Ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεχάσω. Τι να ξεχάσω όμως; Αυτή η γενιά πρέπει να μάθει να σκέφτεται και να κρίνει. Σαν τη δική μου γενιά. Δεν πρέπει να χαθεί η Άνοιξη που έρχεται. Πρέπει αυτή η γενιά να ξεπεράσει τη δική μου. Φυλάξτε παιδιά και περιφρουρήστε άγρυπνα. Εσείς η νέα γενιά, την Άνοιξη που έρχεται από τη φθορά και τη καταστροφή της νύχτας του χειμώνα. Αγγίξτε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας. Βρείτε και διαφυλάξτε τα μυστικά των ημερών και των νυχτών. Αναμετρηθείτε με τα συναισθήματα σας. Τολμήστε να ρισκάρετε τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα να κυνηγήσετε ένα όνειρο έναν έρωτα. Γιατί τι έζησε κάποιος ο οποίος δε ταξίδεψε δε διάβασε δεν άκουσε μουσική δε βρήκε σαγήνη για τον εαυτό του. Λοιπόν προχωρήστε μπροστά έχοντας τη δύναμη της φλόγας, τη λάμψη του ηλιόφωτος, την ορμή του νερού, την ήρεμη δύναμη της γης, και την Αγάπη που βρίσκεται παντού. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΤΟΥ 2014 ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΔΑΞΑΝ. ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ!!!
Ευάγγελος Δεμιτσάνης
Ευχαριστούμε πολύ τον καθηγητή κοινωνιολογίας και ψυχολογίας κ. Δεμιτσάνη, που μας έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσουμε το παραπάνω έργο του.