Από την μυρωδιά θα εισέλθουμε στην Ουτοπία
Άνθρωποι διασταυρώνονται στους δρόμους
Περνούν απρόσκοπτα ο ένας μέσα απ’ τον άλλον
Προκαλώντας ηλεκτρικές εκκενώσεις.
Ντριίν, ανοίγω· αντικρίζω μιαν άγνωστη
-«Με καταδιώκουν οι αρχές,» λέει με κομμένη ανάσα
Μ’ ένα αιφνίδιο άλμα,
Βρίσκεται οκλαδόν στο πρόσωπό μου
Απ’ τη μυρωδιά του μουνιού της,
Ο νους εισέρχεται σε μιαν ιδρωμένη ουτοπία
Στο στόμα της αναβλύζει μελάνη,
Εμβάφει την γραφίδα και γράφει:
“Ποίημα, ποιητής κι αναγνώστης, ταυτίζονται”
Φτύνει την μελάνη κι απλώνεται νύκτα.
Εναερίτες ποιητές,
Καταρριχώνται αθόρυβα απ’ την κοιλιά του νέφους
Πάνω στις γλώσσες τους τρεμοφέγγουν φλογίτσες
Καταλαμβάνουν την πόλη, καίουν όλο το χρήμα.
Το ποίημα αυτό μας το έστειλε ο Larry Cool, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ! Δείτε το blog του Larry «LARRY COOL» κάνοντας κλικ εδώ!