Ο Ανρί Ματίς, κυριότερος εκπρόσωπος του Φωβισμού, γεννήθηκε στην Γαλλική πόλη Κατώ-Καμπρεσί (Cateau-Cambresis) στις 31 Δεκεμβρίου του 1869. Το πλήρες όνομα του ήταν Ανρί Εμίλ Μπενουά Ματίς (Henri Emile Benoit Matisse). Ο πατέρας του είχε ως επάγγελμα το εμπόριο σιταριού.
Ο Ματίς τελείωσε το σχολείο στην γενέτειρα του και το 1887, σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στο Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει Νομικά και να γίνει δικηγόρος. Στην Γαλλική πρωτεύουσα παρέμεινε μόνο για ένα χρόνο και μετά πήγε στην πόλη Σεν Κεντέν όπου είχε εγκατασταθεί τότε η οικογένεια του. Εκεί εργάστηκε σε ένα δικηγορικό γραφείο έως το 1890 όπου αρρώστησε από σκωληκοειδίτιδα. Η αρρώστια αυτή τον ανάγκασε να παραμείνει στο κρεβάτι για ένα ολόκληρο χρόνο. Η μητέρα του, θέλοντας να τον βοηθήσει να περνά ευχάριστα την ώρα του στο διάστημα αυτό, του χάρισε ένα κουτί με λαδομπογιές. Τότε ήρθε για πρώτη φορά ο Ματίς σε επαφή με την ζωγραφική και ανακάλυψε το έμφυτο ταλέντο του.
Μόλις ανάρρωσε πλήρως, ο Ματίς εγκατέλειψε την εργασία του και μετακόμισε στο Παρίσι για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την τέχνη του. Στο καλλιτεχνικό κλήμα της Γαλλικής πρωτεύουσας, ο Ματίς, ζωγραφίζει πειραματιζόμενος σε διάφορες τεχνοτροπίες και καλλιτεχνικές τάσεις, καλλιεργώντας έτσι το ταλέντο του. Την περίοδο αυτή καταφέρνει να συντηρείται πουλώντας μερικά έργα του, μεταξύ των οποίων και το «Γυναίκα που διαβάζει», που αγόρασε η Γαλλική κυβέρνηση.
Το έτος 1898 αποφασίζει να ενώσει την ζωή του με αυτήν της Αμελί Παρέρ, την οποία και παντρεύεται. Συγχρόνως με την ζωγραφική αποφασίζει να ασχοληθεί και με την γλυπτική. Έτσι ξεκινά να σπουδάζει, την νέα γι’ αυτόν τέχνη, στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Την ίδια περίοδο αλλάζει την τεχνοτροπία που ζωγράφιζε και αρχίζει να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα στους πίνακες του. Το 1901 αρρωσταίνει από βρογχίτιδα, η οποία των αναγκάζει να μείνει στο κρεβάτι. Τα οικονομικά της οικογένειας, που δεν ήταν και ποτέ σε καλή κατάσταση, χειροτερεύουν και αναγκάζουν την γυναίκα του να εργαστεί.
Για τέσσερα χρόνια ο Ματίς ακολουθεί την νέα καλλιτεχνική οδό των έντονων χρωμάτων, την εξελίσσει και τελικά το 1905 εκθέτει τα έργα του στο Salon d’ Automne. Μαζί του εκθέτουν τα έργα τους και καλλιτέχνες που είχαν επιλέξει τον ίδιο δρόμο έκφρασης και δημιουργίας. Ο κριτικός τέχνης Λουί Βοσέλ, που επισκέφτηκε την έκθεση, χαρακτήρισε τους καλλιτέχνες που έλαβαν μέρος σε αυτήν, «les fauves» δηλαδή «αγρίμια». Το παρατσούκλι αυτό υιοθετήθηκε από τους ζωγράφους αυτούς και έτσι γεννήθηκε το καλλιτεχνικό κίνημα του Φωβισμού.
Μετά την έκθεση αυτή ξεκινά η αναγνώριση του Ματίς και ταυτόχρονα η οικονομική του ευμάρεια. Ο ζωγράφος αρχίζει να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη, ενώ εκθέσεις του διοργανώθηκαν στο Βερολίνο, στην Μόσχα και στην Νέα Υόρκη.
Αν και βασικό μέσο έκφρασης της καλλιτεχνικής του φύσης, παραμένει η ζωγραφική, ο Ματίς, όντας πολυτάλαντος, ασχολείται παράλληλα και με επιτυχία, με την γλυπτική, την χαρακτική, την σκηνογραφία και την διακοσμητική.
Μετά το 1917 ο καλλιτέχνης εγκαθίσταται μόνιμα στην Γαλλική Νίκαια, όπου συνεχίζει να εκφράζεται καλλιτεχνικά μέσα από διάφορες τέχνες, συμπληρώνοντας τον κατάλογο αυτών με την τέχνη του κολλάζ.
Το 1941, σε ηλικία 72 ετών, χτυπήθηκε από την επάρατη νόσο, με συνέπεια να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σε αναπηρική καρέκλα. Συνεχίζει όμως να δημιουργεί έργα για άλλα 13 χρόνια, μέχρι την στιγμή του θανάτου του, στις 3 Νοεμβρίου του 1954, όπου εγκατέλειψε τον κόσμο σε ηλικία 85 ετών.