Αγροτικό, του Ζαχαρία Παπαντωνίου

Στο στάβλο ήρθ’ απόψε το φεγγάρι…
Εκοίταξεν απ’ το παράθυρό του,
είδε την αγελάδα, το μοσκάρι,
το βόδι που μασούσε το σανό του.

Στο κήπο μας ανήσυχα γλιστρούσε,
ανέβηκεν επάνω στη συκιά μας,
εμέτρησε τα λίγα πρόβατά μας,
είδε το γάιδαρό μας και γελούσε.

Πήγε στ’ αμπέλι, πήγε στο λιοστάσι,
άκουσε τα κουδούνια απ’ το κοπάδι,
χωρίς κουβά κατέβη στο πηγάδι
κι ήπιε πολύ νερό να ξεδιψάσει.

Στης λεύκας μας τα φύλλα παιχνιδίζει,
στον ουρανό το καθαρό ανεβαίνει.
Μια χήνα το κοιτάζει σαστισμένη
κι ο σκύλος μας ακόμα το γαβγίζει.