Δύο ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου της μυθιστορήματος («Το κόκκινο σημάδι», Ψυχογιός, Μάρτιος 2009), η Σοφία Βόικου έρχεται να κεντρίσει -και γιατί όχι να κερδίσει- τις καρδιές των Ελλήνων αναγνωστών με τη δεύτερη της μυθιστορηματική δημιουργία. Το «Το ταξίδι της φωτιάς», επίσης από τις εκδόσεις Ψυχογιός, που βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία από τον Μάρτη του 2011. Για να δούμε όμως, που θα μας ταξιδέψει αυτή την φορά η ταλαντούχα συγγραφέας;
Γαλλία, 1506.
Δύο γυναίκες, μάνα και κόρη, διασχίζουν την χώρα από άκρη σε άκρη. Από χωριό σε χωριό και από πολιτεία σε πολιτεία. Δύο υπάρξεις πολύ διαφορετικές από την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της εποχής. Η μητέρα, η Δρυάς, όντας πολυτάλαντη και χαρισματική ασχολείται με βότανα, κάρτες Ταρό, αλλά και με διάφορα που αγγίζουν πολύ τον χώρο του μυστικισμού και του παραφυσικού. Η θυγατέρα, η Νηρηίς, με μικρότερο εύρος ασχολιών διαθέτει όλο τον χρόνο της στα φυτά, στα οποία έχει ιδιαίτερη αδυναμία και αγάπη…
…
Η Νηρηίς δεν είχε τα χαρίσματα της μητέρας της. Δεν μπορούσε να διαβάσει τα άστρα, ήταν ανίκανη να διακρίνει ποια κατεύθυνση της έδειχνε το ραβδί με τους δώδεκα κόμπους, δεν μπορούσε ούτε να ακούσει τον άνεμο ούτε να μιλήσει με τη βροχή, αλλά ούτε και να ερμηνεύσει τις εικόνες που της έδειχναν οι κάρτες. Αν και ήξερε να διαβάζει τα γράμματα που σκάλιζαν με μαεστρία οι καλόγεροι πάνω στις περγαμηνές που φυλούσαν στα μοναστήρια τους, αδυνατούσε να ερμηνεύσει τα σημάδια που άφηναν τα φύλλα της δάφνης πάνω στη κούπα ή τα μηνύματα που έστελναν τα εντόσθια των νεκρών ζώων. Είχε όμως την ικανότητα να συνομιλεί με τα φυτά, να οσμίζεται τις πιο αμυδρές μυρωδιές τους. Τα άγγιζε, τα χάιδευε, τους τραγουδούσε με την αγγελική φωνή της, κι εκείνα αφήνονταν στα χάδια της, της αποκάλυπταν τις πιο μυστικές τους κρυψώνες και της χάριζαν απλόχερα την ίδια τους την ψυχή, τους ολόφρεσκους χυμούς τους.
Η Νηριής γνώριζε όλα τα βότανα, τους καρπούς και τους βολβούς του τότε γνωστού κόσμου. Ήξερε που να ψάξει να τα βρει, ποια στιγμή της ημέρας ή της νύχτας να τα κορφολογήσει, ποια εποχή να τα αποξηράνει, κάτω από ποιες συνθήκες να τα φυλάξει και κυρίως που να τα χρησιμοποιήσει.
…
Είμαστε στο Μεσαίωνα, και δύο τέτοιες γυναίκες φαντάζεστε πως χαρακτηρίζονταν από την στενόμυαλη κοινωνία της εποχής… σωστά μαντέψατε… Μάγισσες! Γι αυτό και η συνεχής μετακίνηση. Μόλις στέκονταν λίγο σε έναν τόπο, θέλεις ο τρόπος ζωής τους, θέλεις τα χαρίσματα τους, θέλεις το χρώμα των μαλλιών τους… κόλλαγε η ταμπέλα της μάγισσας και ερχόταν για άλλη μια φορά στην ζωή τους η φυγή! Μέχρι που η Νηρηίδα έγινε δεκαέξι ετών. Σε εκείνη την ηλικία έφτασε το πλήρωμα του χρόνου… εκείνη να εγκαταλείψει για άλλη μια φορά έναν τόπο, αλλά η μητέρα της να εγκαταλείψει τον κόσμο των ανθρώπων…
Ελλάδα, σήμερα.
Πέντε αιώνες μετά τον καιρό που έζησαν η Νηρηίδα και η Δρυάδα και λίγο νοτιοανατολικότερα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, ζει μια νεαρή γυναίκα που έχει παρόμοια κλίση με αυτή της Νηρηίδος. Η Νεφέλη, είναι βοτανολόγος στο επάγγελμα και λατρεύει κάθε τι που έχει να κάνει με τα φυτά, τις ιδιότητες τους και την επίδραση τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι ομοιότητες όμως των δύο αυτών γυναικών δεν σταματούν εκεί. Έχουν μεγαλώσει και οι δύο μόνο με την μητέρα τους. Η Δρυάς και η Ροδάνθη -η μητέρα της Νεφέλης- είχαν και οι δύο ιδιαίτερα χαρίσματα και ευαισθησίες. Τα μαλλιά και των δύο κοριτσιών είναι κατακόκκινα και… μερικές ακόμα διαφορές που θα τις ανακαλύψετε διαβάζοντας το «Το ταξίδι της φωτιάς», της Σοφίας Βόικου. Η Νεφέλη -όπως συνέβει και στην Νηρηίδα- όταν έχασε την μητέρα της βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση. Σε αυτή την άσχημη στροφή της ζωής της, έλαβε μία πρόταση να συμμετέχει σε μεσαιωνική ανασκαφή που λάβαινε χώρα στην Νορμανδία… στον τόπο που πέντε αιώνες πριν κινούνταν η Νηρηίδα!
Η διακεκριμένη βοτανολόγος αφήνει την Ελλάδα και ξεκινά για τα βόρεια παράλια της Γαλλίας. Εκεί θα συναντήσει ένα διαφορετικό παρόν, ένα λαμπρό μέλλον και ένα απίστευτο παρελθόν! Η γραμμή αίματος, ένα φυλαχτό από Λάπις Λάζουλι (Lapis Lazuli) και το φιαλίδιο που περιέχει ένα μυστηριώδες πορτοκαλοκίτρινο υγρό θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη και κυρίως στην κατάληξη της ιστορίας μας. Θυμηθείτε αυτά τα τρία στοιχεία, όταν βρεθείτε ανά χείρας με το «Το ταξίδι της φωτιάς», της Σοφίας Βόικου!
Οι εντυπώσεις μου από την ανάγνωση του; Μεικτές! Έχοντας διαβάσει, απολαύσει και λατρέψει το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως -«Το κόκκινο σημάδι»- περίμενα ένα μυθιστόρημα που θα με συγκλονίσει. Δυστυχώς δεν το βρήκα, τουλάχιστον στο βαθμό που περίμενα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το «Το ταξίδι της φωτιάς» είναι ένα αδιάφορο ανάγνωσμα. Κάθε άλλο. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα και ιδιαιτέρως ρέουσα. Οι χαρακτήρες είναι καλά σκιαγραφημένοι, οι εικόνες του ζωντανές και οι αναφορές σε βότανα και γιατρειές αρκούντως εθιστικές. Μετά βεβαιότητος πιστεύω ότι κανείς μα κανείς δεν θα μετανιώσει για τα χρήματα που έδωσε για να το αποκτήσει.
Απλά, και πάντα κατά την γνώμη μου, δεν έχει αυτό το κάτι που είχε το πρώτο βιβλίο της κυρίας Βόικου. Αυτό το κάτι που απογειώνει ένα πολύ καλό μυθιστόρημα στην στρατόσφαιρα της λογοτεχνίας. Αυτό το κάτι που κάνει το φωτεινό, λαμπερό. Πάντως όταν βρεθεί μπροστά σας, αποκτήστε το και διαβάστε το. Είναι ένα πολύ καλό μυθιστόρημα που έχει αρκετά πράγματα να σας δώσει. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
ΓΑΛΛΙΑ 1506
Ο Μιχαήλ ακολούθησε γοργά τα βήματά της… «Ποιος άγιος άραγε να γιόρταζε κι είχαν τέτοιο πανηγύρι σ’ εκείνον τον τόπο; Οι φλόγες ήταν ψηλές και θα πρέπει να έψησαν δεκάδες ελάφια κι άλλα τόσα ζαρκάδια κι αντιλόπες…» «Έκαψαν τη μητέρα μου», απάντησε η Νηρηίς και συνέχισε να περπατά χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει πίσω.
ΣΗΜΕΡΑ
Η Νεφέλη, διακεκριμένη βοτανολόγος, δέχεται μιαν απρόσμενη επαγγελματική πρόταση τη στιγμή που η προσωπική της ζωή έχει γίνει στάχτη. Ο Νικολά Σαντέρ, ιστορικός και αρχαιολόγος, καλείται να φέρει στο φως ένα μεσαιωνικό χωριό, ενώ στην πραγματικότητα αποκαλύπτει κομμάτια του εαυτού του που ακόμη και ο ίδιος αγνοούσε την ύπαρξή τους. Ένα παλιό χειρόγραφο για βότανα και ρίζες κι ένα φιαλίδιο μ’ ένα μυστηριώδες περιεχόμενο θα τους φέρουν αντιμέτωπους μ’ ένα τρομερό μυστικό που χάνεται πίσω στο χρόνο, στη βόρεια Γαλλία του 1506.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτεια και πάθη, όπου μεσαιωνικοί θρύλοι και δοξασίες αναβιώνουν σήμερα μέσα από το επίπονο ταξίδι για την αναζήτηση της αυτογνωσίας, το ταξίδι της φωτιάς.