Όλα τα θέματα του βιβλίου του Νίκου Ζώρη «Το λυχνάρι της ελπίδας» έχουν ταπεινότητα και καλοσύνη. Όλα τα θέματά του είναι ανθρώπινα. Η νοσταλγία του έρωτα και η επικαιρότητα του έρωτα στην εποχή μας. Τα προβλήματα των δύο φύλων. Η αγάπη και ο θάνατος στις σύγχρονες διαστάσεις τους σ’ αυτή τη ζωή.
Υπάρχουν και επιμνημόσυνα ποιήματα σ’ αυτό το βιβλίο του «εις μνήμη φίλων» που έφυγαν απ’ τη ζωή και με πολύ μεγάλο ηθικό χρέος τους αγκαλιάζει ο ποιητής.
Πολύ απασχολούν τον δημιουργό οι κοινωνικές ανισότητες, οι ανελέητες διακρίσεις που συμβαίνουν στον εκπαιδευτικό, εργασιακό και πολιτικό στίβο και αναπτύσσει σε τι αδιέξοδο μάς οδηγούν.
Μου αρέσει πολύ που βγαίνει έξω από τον εαυτό του ο ποιητής και στηλιτεύει με πάθος τα κακώς κείμενα της ζωής μας. Εναντιώνεται στην πλουτοκρατία και στην αναξιοκρατία. Ο ποιητής κρατά εξουσία στο έργο του.
Ένα ιδιαίτερο σημείο όμως που θα ’θελα να σταθώ είναι το ψυχικό μέρος του δημιουργού, το καθαρά ποιητικό μέρος του δημιουργού, το εσώτερο εγώ του, όπου υπάρχουν ποιήματα σαν ψήγματα και διαμάντια μιας πολύ απρόσμενης, ιδιαίτερης ομορφιάς, μιας βαθύτερης αποκάλυψης στο βάθος του ποιητή…, όπως είναι το ποίημά του «Ποταμός» το οποίο θα το μεταφράσω στα αγγλικά για να κυκλοφορήσει στο εξωτερικό. Το αξίζει!
Βλέπουμε πάλι τον Νίκο Ζώρη, θεατράνθρωπο, να ξεπερνά τις ποιητικές δομές ενός κειμένου και με την ευγένεια και τη δεξιοτεχνία, το ηθικό μάτι μιας πολύ συγκροτημένης προσωπικότητας, απ’ τις συνολικές εμπειρίες της ζωής του, να καταθέτει το πόνημά του και να το μεταδίδει έξυπνα μέσω ενός θεατρικού διαλόγου όπου καλεί τους αναγνώστες να τον παρακολουθήσουν και να τον κατανοήσουν στα καυτά προβλήματα της ζωής.
Ο Νίκος Ζώρης είναι άξιος! Και πάντα έτσι να συνεχίζει, καθώς τ’ ανεξάντλητα αποθέματα του ήλιου που έχει στην ψυχή του, αναλογικά με άλλους ανθρώπους, μας φέρνουν πάντα σε μια διάσταση ανθρώπινης προσέγγισης και αλήθειας…
Το βιβλίο του θα μείνει πολύτιμο απόκτημα της βιβλιοθήκης μου.
Βασιλική Καλαχάνη
Ποιήτρια-Μεταφράστρια
Η ποιητική συλλογή «Το λυχνάρι της ελπίδας», του Νίκου Ζώρη, κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις ICC Ν. Ιωαννίδης.
Αποσπάσματα από σημειώματα που έγραψαν φίλοι αναγνώστες και αναγνώστριες του Νίκου Ζώρη για το βιβλίο του «Το λυχνάρι της ελπίδας»:
Αγαπητέ μου Νίκο,
είμαι γοητευμένος. Διαβάζω για δεύτερη φορά το βιβλίο σου «Το λυχνάρι της ελπίδας» και μου δίνει τόση χαρά. Τι ωραίο κι αυτό το βιβλίο σου! Ωραίο σε όλα του. Από την αισθητική του μέχρι τις όμορφες λέξεις και τα νοήματα που βγάζεις από την ψυχή σου και απλόχερα με αγάπη χαρίζεις σ’ εμάς, προσφέροντας τέτοια πνευματική απόλαυση.
Μια ώριμη ποιητική σου στιγμή γεμάτη σοφία, καλοσύνη, ευγένεια και ελπίδα, δουλεμένη με μαστοριά και μαεστρία, αλλά και με δύναμη, με αυθορμητισμό ψυχής, με ειλικρίνεια και αγάπη για όλους.
Επιβεβαιώνει το λογοτεχνικό σου (εκτός των άλλων) ταλέντο και τα εξαιρετικά ποιοτικά στοιχεία τού χαρακτήρα σου και της ζωής σου.
Μπράβο Νίκο και πάλι. Το αξίζεις!
Μια από τις πιο όμορφες και αξιόλογες δημιουργίες και προσφορές σου.
Εύχομαι να έχεις υγεία και μακροημέρευση και να συνεχίσεις έτσι.
Σε ευχαριστώ και νιώθω ευτυχής που με θεωρείς φίλο σου και άξιο δέκτη της πνευματικότητάς σου.
Ανάλογες ευχές σε όλη την υπέροχη οικογένειά σου.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση και ειλικρινή θαυμασμό
Μανώλης Νικηφοράκης
Ιατρός Δερματολόγος
Ιανουάριος 2010
Αγαπητέ Νίκο,
έλαβα το βιβλίο σου «Το λυχνάρι της ελπίδας» και σ’ ευχαριστώ ειλικρινά.
Το διάβασα όλο. Μεστές, γεμάτες αλήθεια σκέψεις, αποτυπωμένες με τη μοναδική ευαισθησία ενός λογοτέχνη και καλλιτέχνη…
Πόσο με εκφράζουν τα ποιήματά σου για τους μέτριους, τους κόλακες, τους διαπλεκόμενους, αυτούς που δεν ακούν (άλλα αντ’ άλλων…).
Από την άλλη, ευτυχώς υπάρχουν οι καλοί, οι ευλογημένοι από το Θεό, της “ελπίδας το λυχνάρι”…
Εύχομαι να συνεχίσεις την εσωτερική σου αναζήτηση, που σε κάνει όλο και καλύτερο, όλο και πιο σοφό και το γράψιμο που δίνει την ευκαιρία στους αναγνώστες σου να κοντοστέκονται και να προβληματίζονται για το τι είναι ουσιαστικό και τι εφήμερο σ’ αυτή τη ζωή…
Με εκτίμηση
Η παλιά σου συμφοιτήτρια από τη Νομική Σχολή της Αθήνας
Κατερίνα Θεοδώρου
Δεκέμβριος 2009
Τα παλιότερα χρόνια, που όλα ήταν τελείως διαφορετικά, ένα λυχναράκι σε μια γωνιά τρεμόπαιζε και φώτιζε τις κάμαρες και τις ψυχές των ανθρώπων.
Σήμερα, σε μια γωνιά του σπιτιού μου, υπάρχει το “λυχνάρι της ελπίδας” που φέγγει και διαλύει τα σκοτάδια της καθημερινής απογοήτευσης και της διαρκούς ευτέλειας.
Φίλε Νίκο, διαβάζοντας το βιβλίο σου «Το λυχνάρι της ελπίδας», φάροι γίνονται τα ποιήματά σου που υπάρχουν μέσα σ’ αυτό το βιβλίο.
Σ’ ευχαριστώ που με τιμάς με τη φιλία σου. Σ’ ευχαριστώ επίσης, γιατί μου χαρίζεις, είτε διαβάζοντας τα βιβλία σου είτε κάνοντας παρέα, ανάσες ελπίδας για το αύριο και εικόνες ενός διαφορετικού κόσμου, πιο αγνού και πιο αληθινού, που γνώρισα όταν ήμουν παιδί!
Ο παλιός συνάδελφός σου από την Τράπεζα Πειραιώς και τη Γενική Τράπεζα
Αλέκος Μάντακας
Δεκέμβριος 2009
Αγαπητέ παλιέ καλέ συνάδελφε Νίκο,
σ’ ευχαριστώ για τον τρόπο που διάλεξες να μου πεις “χρόνια πολλά” για τη γιορτή μου, στέλνοντάς μου το βιβλίο σου «Το λυχνάρι της ελπίδας» με τις ευχές και την αφιέρωσή σου.
Διάβασα πάλι και πάλι όλα τα ποιήματά σου, που ξεχειλίζουν από τρυφερότητα, ευαισθησία, ρομαντισμό, αγάπη και, σε κάποιες περιπτώσεις, προβληματισμό για τη σύγχρονη ζωή.
Σου εύχομαι να μη σταματήσεις να δημιουργείς και να αποτυπώνεις στο χαρτί όλα αυτά που σκέπτεσαι, αισθάνεσαι και βιώνεις.
Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένειά σου και να έχεις πάντα επιτυχίες.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Η παλιά συνάδελφός σου από τη Citibank
Καίτη Γαρουφαλή
Νοέμβριος 2009
Αγαπητέ φίλε και παλιέ συνάδελφε Νίκο,
μόλις επέστρεψα από άδεια και διάβασα το καινούργιο σου βιβλίο «Το λυχνάρι της ελπίδας».
Με την καταπληκτική δουλειά και το μεράκι που σε διακρίνει, το κατατάσσω κι αυτό στα αριστουργήματα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ που με θυμάσαι και με τιμάς.
Ο παλιός συνάδελφός σου από τη Citibank
Σταμάτης Μπάκωσης
Δεκέμβριος 2009
Αγαπητέ Νίκο,
Θερμότατες ευχαριστίες και συγχαρητήρια για την νέα σου ποιητική συλλογή που είχες την καλοσύνη και την ευγένεια να μου στείλεις. Η ανάγνωσή της συγκινεί τον αναγνώστη και τον προβληματίζει συνάμα.
Μέσα από την ειρωνική και σκωπτική γραφή σου, προβάλλει ανάγλυφος ο πλούσιος ψυχικός σου κόσμος και η ελπίδα για τις αξίες και το καλύτερο που όλοι αναζητούμε.
Με ειλικρινή εκτίμηση
Δημήτρης Τσιμπανούλης
Δικηγόρος
Φεβρουάριος 2010
Αγαπητέ, παλιέ συμμαθητή, Νίκο,
σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ που με θυμήθηκες και είχες την ευγενή καλοσύνη να μου χαρίσεις το υπέροχο βιβλίο σου «Το λυχνάρι της ελπίδας».
Με άλλα από τα ποιήματά σου συγκινήθηκα και θυμήθηκα και νοστάλγησα την όμορφη και αγνή εποχή των μαθητικών μας χρόνων, τη δεκαετία του ’70 και με άλλα πάλι εντυπωσιάστηκα από την ευγένεια, το ήθος, την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, τη συναισθηματικότητα την ανθρωπιά, την ωριμότητα και την καλοσύνη που τα διαχέει.
Ήταν ευλογία Θεού για τα παιδιά που ζήσαμε και γαλουχηθήκαμε με τις αξίες και τα όμορφα ιδεώδη κάποιων παλιότερων εποχών. Εσύ είσαι ο εκπρόσωπος της γενιάς μας, αφού σε όλα τα ποιήματά σου κυριαρχούν αυτές οι αξίες. Ποιήματα ηθικοπλαστικού περιεχομένου, που θα έπρεπε να υπάρχουν στα βιβλία «Νεοελληνικής γλώσσας» των μαθητών. Ειδικότερα δε στη σημερινή εποχή, τη δεκαετία του 2000, την εποχή του μηδενισμού των πάντων, της επικράτησης του «εγώ και όχι του εμείς», της αποξένωσης, της έλλειψης στόχων, της έλλειψης ιδανικών, της εποχής των «κουρασμένων παιδιών με τ’ άδεια βλέμματα».
Το διάβασμα του βιβλίου σου ήταν για μένα ένα αναπάντεχο ονειρικό διάλειμμα στην ωμή καθημερινότητα και στα προβλήματα της σύγχρονης ζωής, αφού μου θύμισαν ένα κομμάτι της ζωής μου ξεχασμένο στην άκρη της καρδιάς μου.
Εύχομαι να είσαι πάντα καλά κι εσύ και η οικογένειά σου και να μας χαρίζεις όμορφες δημιουργίες που να μας θυμίζουν παλιές, όμορφες, ξεχασμένες στιγμές της ζωής μας καθώς και ωραία μηνύματα.
Συγχαρητήρια!
Με φιλικούς χαιρετισμούς
και πολλά «ευχαριστώ» για την ευγενική σου προσφορά
Η παλιά σου συμμαθήτρια
Ρένα Κοκκίνου – Προμπονά
Δεκέμβριος 2009
Κριτικές λογοτεχνών για το βιβλίο του Νίκου Ζώρη «To λυχνάρι της ελπίδας»:
Κύριε Νίκο Ζώρη,
έλαβα το νέο σας βιβλίο «Το λυχνάρι της ελπίδας» και σας ευχαριστώ πολύ.
Τόσο το όμορφο εξώφυλλο όσο και το ωραίο περιεχόμενό του συγκινεί και αναπτερώνει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, όταν ανακαλύπτει πόση αγάπη για τον κόσμο, τη φύση και τον πλανήτη κρύβει.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται το τάλαντο και η δημιουργική προσφορά σας, το εύρος των ενδιαφερόντων σας και η ώριμη ματιά που ρίχνετε στα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, που σήμερα αντιμετωπίζουμε.
Στ’ αλήθεια, το λυχνάρι της ποίησής σας φωτίζει το σκοτάδι του πόνου και ανοίγει το δρόμο για ένα καλύτερο «αύριο».
Τι άλλο μπορεί κανείς να σας απευθύνει παρά ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Με εκτίμηση
Γεωργία Κουππάρη-Πανοπούλου
Συγγραφέας – Φιλόλογος
Τρίπολη Αρκαδίας
Νοέμβριος 2009
Αγαπητέ κ. Ζώρη,
πήρα το βιβλίο σας «Το λυχνάρι της ελπίδας» και χάρηκα τον ουσιαστικό έντεχνο λόγο σας που μεταποιεί τα καθημερινά βιώματα και συναισθήματα του απλού ανθρώπου.
Εξάλλου τα μηνύματα που εκπέμπουν είναι ευρύτερης αποδοχής.
Συγχαρητήρια.
Σε επόμενο τεύχος του περιοδικού «Πνευματική Ζωή» θα παρουσιάσω το βιβλίο σας.
Πολύ φιλικά
Μιχάλης Σταφυλάς
Συγγραφέας – Λογοτέχνης – Κριτικός Λογοτεχνίας
Εκδότης του περιοδικού «Πνευματική Ζωή»
Αθήνα – Νοέμβριος 2009
Φίλε Νίκο, διάβασα το νέο σου βιβλίο
που ασφαλώς τ’ αξίζουνε έπαινος και βραβείο.
Και όσοι το μελέτησαν το «είναι» τους ποτίζουν
και ποιητή της ηθικής και ανθρωπιάς σε χρίζουν!
Χρήστος Στρατηγόπουλος
Συγγραφέας – Ποιητής
Τρίπολη Αρκαδίας
Δεκέμβριος 2009
Αγαπητέ κύριε Ζώρη,
ένα ακριβό δώρο έλαβα από εσάς -το νέο βιβλίο σας «Το λυχνάρι της ελπίδας»- και σας γράφω να σας ευχαριστήσω για την ευγενική χειρονομία.
Καθρέφτης του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σας είναι και αυτή η ποιητική σας συλλογή, μέσα στην οποία, όσοι είναι φίλοι σας, μπορούν πάλι να σας αναγνωρίσουν και να σας νοιώσουν.
Ακόμη και το εισαγωγικό βιογραφικό σας σημείωμα στο βιβλίο σας «Το λυχνάρι της ελπίδας», που είναι μια μικρή βιογραφία ενός θαρραλέου αγωνιστή κι ενός τίμιου ιδεαλιστή, αποδεικνύει το πόσο γερά μπορεί να «πατεί» κανείς στις ρίζες του άρα και στις πράξεις του και πόσο περήφανος μπορεί να είναι για την καταγωγή του, άρα και για τις επιλογές του.
Πάντα προβληματισμένος από τις αγωνίες και τα άγχη της ζωής, αλλά και αισιόδοξος, πάντα ανθρωποκεντρικός και γήινος, αλλά και οικουμενικός κι ονειροπόλος, φυσιολάτρης, αλλά και τεχνολόγος, αθεράπευτος αισθηματίας, αλλά και με πλούσια κατάρτιση.
Συγχαρητήρια λοιπόν και για το «νεογέννητο» δημιούργημά σας.
Με εκτίμηση
Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου
Συγγραφέας – Ποιήτρια
Φεβρουάριος 2010