Γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1928, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Είναι καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT), όπου διδάσκει Γλωσσολογία και Φιλοσοφία. Από την δεκαετία κιόλας του 1960 έχει διαγράψει σημαντική πορεία στον πολιτικό ακτιβισμό -μέσω των βιβλίων του- και θέτει εαυτόν -ιδεολογικά- εντός του αναρχικού χώρου. Όπως είναι φυσικό, μια τέτοια προσωπικότητα έχει φανατικούς θαυμαστές και άσπονδους επικριτές. Το όνομα του; Νόαμ Τσόμσκυ (Noam Chomsky).
Σε αυτές τις γραμμές θα ασχοληθούμε με ένα ξεχωριστό βιβλίο που έχει να κάνει με τα νοητικά μονοπάτια αυτού του φωτεινού μυαλού. Τίτλος του: «Το κοινό καλό». Κυκλοφόρησε το 1998 από τις εκδόσεις Scripta σε μετάφραση του Παντελή Ανδρικόπουλου. Η επιλογή και επιμέλεια των κειμένων είναι του Arthur Naiman, ο οποίος αναφέρει στο εισαγωγικό του σημείωμα:
…
Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή από επτά μεγάλης διάρκειας συνεντεύξεις που πήρε ο David Barsamian από τον Noam Chomsky. Αφού αναδιοργάνωσα και επιμελήθηκα το υλικό, εκείνοι έκαναν διορθώσεις και αλλαγές στο χειρόγραφο. Ο Chomsky πρόσθεσε επίσης πολύ νέο υλικό και σημειώσεις για όσους θα ενδιαφέρονταν να διαβάσουν και άλλα σχετικά.
…
Ο Chomsky έγραψε πολλά βιβλία για κοινωνικά θέματα, και οι πολιτικές ομιλίες του έχουν ακουστεί, τις περισσότερες φορές σε κατάμεστες, μέχρι ασφυξίας, αίθουσες, σε όλη τη χώρα και τον πλανήτη. Σε ένα κόσμο λιγότερο παράλογο, οι ακάματες προσπάθειές του για την προώθηση του δικαίου θα του είχαν εξασφαλίσει από καιρό το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη.
…
Στις 218 πυκνογραμμένες σελίδες αυτού του αξιόλογου βιβλίου, ο αναγνώστης θα αφουγκραστεί τις σκέψεις του σύγχρονου αυτού μεγάλου διανοούμενου, γύρω από θέματα που έχουν να κάνουν με τον σημερινό άνθρωπο. Για παράδειγμα -σταχυολογώντας, αναφέροντας τα με τίτλους και σε τυχαία σειρά- θα διαβάσει τι πιστεύει ο Τσόμσκυ σχετικά με: την Δημοκρατία, την Ισότητα, την Ελευθερία, το Κοινωνικό Κράτος, την Εγκληματικότητα, τις σχέσεις Επιχειρήσεων και Κράτους, τις Μυστικές Υπηρεσίες, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την Εργασία, την Παγκοσμιοποίηση, τα οικονομικά Χρέη των Κρατών, τις Διεθνείς Σχέσεις, την Εξωτερική Πολιτική των Η.Π.Α., τους Διεθνείς Οργανισμούς, το “Σύστημα”, τα Εργατικά Σωματεία, τις Απεργίες, το Διαδίκτυο (Internet)… και πολλά πολλά άλλα, άκρως ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά!
Το «Το κοινό καλό» είναι μια εξαιρετική πύλη για τον διανοητικό κόσμο του Νόαμ Τσόμσκυ. Ξεκινήστε το ταξίδι σας από εκεί και αν σας αρέσει το τοπίο -πράγμα σχεδόν σίγουρο- μπορείτε να συνεχίσετε με άλλα βιβλία του Αμερικανού καθηγητή-φιλόσοφου. Πρόταση μου; Αφού το διαβάσετε, παροτρύνετε -αν το κρίνετε κι εσείς ορθό- τα νεαρά μέλη του σπιτιού σας να το ξεκοκαλίσουν. Σε αυτούς ανήκει το αύριο και μέσω τέτοιων αναγνωσμάτων το μέλλον ίσως και να είναι πιο φωτεινό από το παρόν.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Μια διεισδυτική ματιά σε θέματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος από τον συγγραφέα που οι New York Times αποκάλεσαν «ο σπουδαιότερος κατά πάσα πιθανότητα, εν ζωή διανοούμενος».
Αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις του βιβλίου:
«Ο Αριστοτέλης θεωρούσε δεδομένο ότι η δημοκρατία πρέπει να είναι πλήρως συμμετοχική (με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, τις γυναίκες και τους σκλάβους ας πούμε) και ότι πρέπει να αποβλέπει στο κοινό καλό. Για να το πετύχει, οφείλει να εξασφαλίζει σχετική ισότητα, “λελογισμένη και επαρκή ιδιοκτησία” και “διαρκή ευημερία” για τον καθένα».
«Ο James Madison πίστευε ότι πρωταρχικός σκοπός της κυβέρνησης είναι “να προστατέψει τη μειονότητα των βαθύπλουτων εναντίον της πλειοψηφίας”. Όπως αρεσκόταν να το θέτει ο συνάδελφός του John Jay: “εκείνοι στους οποίους ανήκει η χώρα, οφείλουν να τη κυβερνούν”».
«Οι συζητήσεις περί μορατόριουμ χρεών δεν είναι στην ουσία το κύριο θέμα. Αν οι πλούσιοι της Βραζιλίας δεν είχαν αφεθεί ανεξέλεγκτοι, η Βραζιλία δεν θα είχε εξαρχής χρέος. Ας δώσουν πίσω τα λεφτά αυτοί που τα δανείστηκαν. Κανενός άλλου δεν είναι το πρόβλημα».