Από την Επιστροφή και μετά οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη έχουν αλλάξει δραματικά. Το κυρίαρχο είδος δεν είναι πλέον οι ίδιοι, αλλά μια άλλη μορφή όντων… οι Ακαθαγίαστοι. Η μικρή κοινωνία ενός χωριού ζει σε ένα χώρο περιφραγμένο – προστατευμένο από ένα ψηλό φράχτη. Πέρα από εκείνα τα όρια απλώνεται ο τόπος των Ακαθαγίαστων… το Δάσος με τα Χέρια και τα Δόντια!
Αυτός είναι και ο τίτλος του βιβλίου που εμπνεύστηκε και έγγραψε η Αμερικανίδα συγγραφέας Κάρι Ράιαν. «Το δάσος με τα χέρια και τα δόντια», που κυκλοφόρησε τον Μάη του 2010 από τις εκδόσεις Πλατύπους σε μετάφραση της Βίκυς Μυλωνοπούλου.
Αφηγήτρια και κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, η Μαίρη. Ένα κορίτσι γεμάτο ζωντάνια και όνειρα, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες τις οποίες βιώνει καθημερινά η ίδια, η οικογένεια και όλοι οι κάτοικοι του χωριού της. Ζει μαζί με τον αδερφό της τον Τζεντ -που είναι παντρεμένος με την Μπεθ- και την μητέρα τους. Ο πατέρας της έχει εξαφανιστεί στο Δάσος με τα Χέρια και τα Δόντια, εδώ και δύο εβδομάδες, και όλοι -εκτός από την μητέρα της- πιστεύουν ότι ανήκει πλέον στους Ακαθαγίαστους.
…
Η μητέρα μου ελπίζει, επειδή δεν τον έχει δει κανείς. Τις νύχτες προσεύχεται στο Θεό να έχει βρει ο άνδρας της κάποιο είδος καταφυγίου παρόμοιο με το χωριό μας. Να έχει βρει ασφάλεια κάπου μέσα στο πυκνό Δάσος. Όμως, κανείς άλλος δεν ελπίζει. Η Αδελφότητα λέει ότι το χωριό μας είναι το μόνο που έχει απομείνει τον κόσμο.
Ο αδερφός μου ο Τζεντ έχει προσφερθεί να κάνει επιπλέον βάρδιες στις περιπολίες των Προστατών που φρουρούν τους φράχτες. Ξέρω ότι πιστεύει, όπως κι εγώ, πως ο πατέρας μας ανήκει πλέον στους Ακαθαγίαστους και ελπίζει να τον βρει στην διάρκεια της περιπολίας του στην περίμετρο, για να τον σκοτώσει, πριν η μητέρα μας ανακαλύψει σε τι έχει μεταμορφωθεί ο άνδρας της.
…
Αν και δεν το σκέφτεται λόγω της εξαφάνισης του πατέρα της, η ηλικία της Μαίρης είναι η αρμόζουσα για να πάει με κάποιο αγόρι στη Γιορτή του Θερισμού. Την ετήσια γιορτή του χωριού όπου τα νεαρά ζευγάρια εκδηλώνουν την επιθυμία τους να ζήσουν μαζί, κάτι που σφραγίζουν μετά από μερικούς μήνες στα Τρισεόρτια, τον επταήμερο εορτασμό των γαμήλιων όρκων και των βαπτίσεων.
Η νεαρή κοπέλα αισθάνεται, μεν, ένα σκίρτημα στην καρδιά της για τον Τράβις -το ένα από τα δύο αδέρφια της Μπεθ-, αλλά εκείνος σχεδιάζει να πάει στην Γιορτή του Θερισμού με την Κας (Κασσάνδρα), την καλύτερη φίλη της. Απ’ την άλλη, ο Χάρι (Χάρολντ) -ο άλλος αδερφός της Μπεθ- είναι ερωτευμένος με την Μαίρη και αποφασίζει μια μέρα να της το φανερώσει. Κάποια στιγμή που βρίσκονται μόνοι τους, ο Χάρι κάνει την κίνηση του και…
…αν βλέπαμε τηλεόραση θα είχε εστιάσει ο φακός στα δύο πρόσωπα των παιδιών ενώ όλο το υπόλοιπο πλάνο θα ήταν φλου. Από το βάθος θα άρχιζε να ακούγεται ένα πιάνο που βαδίζει πάνω σε ρομαντικές μελωδίες ενώ τα χείλη του Χάρη θα άρχιζαν να πλησιάζουν εκείνα της Μαίρης, όπως το κολίμπρι πλησιάζει ένα άνθος για να γευτεί τους χυμούς του. Η σκηνή θαρρείς ότι προχωράει σε ρυθμό καρέ καρέ… όταν ξαφνικά τη ρομαντική ατμόσφαιρα σπάει ο ήχος της Σειρήνας… το μηχανικό ουρλιαχτό που ένα μόνο πράγμα σημαίνει… Κίνδυνο ή πιο σωστά Θάνατο…
…
Όλη μου τη ζωή, εκπαιδευόμουν από αυτήν τη σειρήνα. Πριν κάνω τα πρώτα μου βήματα ήξερα ότι η σειρήνα σήμαινε θάνατο. Σήμαινε ότι με κάποιο τρόπο παραβιάστηκαν οι φράχτες και οι Ακαθαγίαστοι βρίσκονταν ανάμεσα μας. Σήμαινε ότι έπρεπε να πάρουμε τα όπλα, να ανέβουμε στις εξέδρες και να τραβήξουμε ψηλά τις σκάλες ακόμα και αν έπρεπε να αφήσουμε πίσω μας τους ζωντανούς.
…
Παντού γύρω μου επικρατεί χάος. Μανάδες σέρνουν τα παιδιά τους, ενώ το χορτάρι και το χώμα είναι κατάστικτα από σκεύη της καθημερινότητας.
Και τότε η σειρήνα σιωπά, όλοι βουβαίνονται και παγώνουν. Ένα μωρό αρχίζει ξανά να κλαίει, ένα σύννεφο περνά μπροστά από τον ήλιο. Και τότε βλέπω μια μικρή ομάδα Προστατών να σέρνουν κάποιον προς τον Καθεδρικό.
«Μητέρα», ψιθυρίζω, και όλα καταρρέουν μέσα μου.
…
Θα έλεγε κανείς ότι το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί στην Μαίρη είναι να χάσει και την μητέρα της μόλις δύο βδομάδες μετά από την εξαφάνιση του πατέρα της. Να όμως που το πέρασμα στον κόσμο των Ακαθαγίαστων και του δεύτερου γονέα της, είναι η αρχή μιας απίστευτα τραγικής περιόδου για την νεαρή κοπέλα. Μιας τραγικής και ταυτόχρονα τρομακτικής περιόδου όπου δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο φως στο ορίζοντα… μόνο σκοτάδι, η Αδελφότητα των Μοναχών, κάποια μυστηριώδη ίχνη πάνω στο χιόνι και… η Γκαμπριέλ…
Θα καταφέρει η Μαίρη να συναντήσει τα όνειρα της ή η ειμαρμένη έχει για εκείνη άλλα σχέδια; Εφόδια -που όμως μπορούν να γίνουν από την μία στιγμή στην άλλη εμπόδια- είναι: ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας της, το αίσθημα δικαιοσύνης που διαποτίζει όλη της την ύπαρξη, η ριψοκίνδυνη και αποφασιστική καρδιά της, το γεμάτο περιέργεια και ξεροκεφαλιά μυαλό της…
Το «Το δάσος με τα χέρια και τα δόντια» της Κάρι Ράιαν, είναι ένα αξιόλογο μυθιστόρημα αγωνίας και τρόμου που είναι χτισμένο γύρω από την κεντρική του ηρωίδα. Η αφοσίωση – πείσμα της Μαίρης να συναντήσει τα όνειρα της είναι ο κινητήριος μοχλός, αν όχι όλων σίγουρα όμως των περισσότερων γεγονότων που θέτουν σε περιστροφή τα γρανάζια της ευφάνταστης πλοκής του βιβλίου.
Είναι στιγμές που η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο και είναι στιγμές που ο αναγνώστης απολαμβάνει μια ηρεμία, παρόμοια με εκείνη που προηγείται συνήθως μιας μεγάλης καταιγίδας. Οι δύο αυτές καταστάσεις εναλλάσσονται, θυμίζοντας χτύπους καρδιάς, άλλοτε αργούς και άλλοτε γρήγορους και δυνατούς. Οι περιγραφές, δε, της συγγραφέως συμβάλουν τα μέγιστα στο να ζήσεις και όχι απλά να διαβάσεις το «Το δάσος με τα χέρια και τα δόντια».
Αν η περδικούλα σας το λέει και αυτό το είδος ανήκει στις κατηγορίες βιβλίων που σας αρέσουν, σπεύσατε να το συναντήσετε στα βιβλιοπωλεία. Η συνέχεια του, που θα φέρει τον τίτλο «Κύματα νεκρών», θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2010… Καλή ανάγνωση και… προσοχή στους Ακαθαγίαστους… είναι περισσότεροι και πιο τρομεροί απ’ όσο φαντάζεστε…
Από το αυτί του βιβλίου μεταφέρουμε:
Στον κόσμο της Μαίρης, οι αλήθειες είναι απλές.
Η Αδελφότητα ξέρει πάντα ποιο είναι το σωστό.
Οι Προστάτες προστατεύουν και υπηρετούν.
Οι Ακαθαγίαστοι δεν θα υποχωρήσουν ποτέ.
Και πρέπει πάντα να φροντίζεις το φράχτη που περιβάλλει το χωριό. Το φράχτη που προστατεύει το χωριό από το Δάσος με τα Χέρια και τα Δόντια.
Όμως σιγά-σιγά, οι αλήθειες της Μαίρης καταρρίπτονται. Μαθαίνει πράγματα που δεν ήθελε ποτέ να ξέρει για την Αδελφότητα και τα μυστικά της, και τους Προστάτες και τη δύναμή τους. Και, όταν παραβιάζεται ο φράχτης και ο κόσμος της βυθίζεται στο χάος, συνειδητοποιεί την πραγματικότητα για το πόσο ανελέητοι είναι οι Ακαθαγίαστοι.
Τώρα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο χωριό και στο μέλλον της, ανάμεσα σε εκείνον που αγαπά και σε εκείνον που την αγαπά. Και πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια για το Δάσος με τα Χέρια και τα Δόντια. Είναι δυνατόν να υπάρχει ζωή έξω από έναν κόσμο που περιβάλλεται από τόσο θάνατο;