Το χαρακτηρίζω ένα book on books. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια κατάδυση στον κόσμο των βιβλιοφάγων, των συλλεκτών βιβλίων, των ανθρώπων που έχουν εθιστεί με το βιβλίο αυτό καθαυτό.
Λογοτεχνικά δεν πιστεύω να έχει καμιά αξία (εδώ ας είμαι λίγο αυστηρός), παρόλο που είναι λουσμένο το ίδιο από λογοτεχνία και αναφορές σε πολυδιαβασμένα βιβλία, απλά πουλάει πολύ γιατί αυτός που το έγραψε αγαπά τα βιβλία και την ανάγνωση και αυτό είναι εμφανές μέσα σε κάθε μια από τις εκατό περίπου σελίδες του.
Ο συγγραφέας βρίσκει κάποιες απλές αφορμές για να μιλά συνεχώς για τεχνικές αποθήκευσης βιβλίων, για να περιγράφει τζαμωτές βιβλιοθήκες και για να σκιαγραφεί προσωπικότητες ανθρώπων που η ζωή τους είναι κυριολεκτικά «κρεμασμένη» από τα βιβλία τους. Για ανθρώπους που ζωή τους έχει χαθεί μέσα στις σελίδες του Κόνραντ και άλλων κλασικών.
Τα βιβλία και η ανάγνωση, η διαδικασία για την επόμενη αγορά βιβλίου, παρουσιάζονται σαν ναρκωτικό και μόνο όποιος γνωρίζει από βιβλιομανία μπορεί να καταλάβει.
Υ.Γ.
Δεν ήξερα ότι σε ποιοτικές βιβλιοθήκες όπου φυλάσσονται βιβλία αξίας, τα ράφια έχουν συγκολληθεί με εντομοαπωθητική κόλλα. Πιάστηκα αδιάβαστος!!!
Spirostr