Υπόθεση βιβλίου
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος.
Όπως όλοι οι μάγοι, είχε κι αυτός ένα ψηλό μαύρο καπέλο για να βγάζει από μέσα μπουκέτα με λουλούδια, περιστέρια κι άλλα τέτοια.
Μόνο που το συγκεκριμένο καπέλο ήταν λιγάκι άτακτο.
…
Άτακτο; Μπορεί ένα καπέλο να είναι άτακτο; Μπορεί! -θα σας απαντήσω- μπορεί, αν είναι μαγικό καπέλο σαν αυτό που είχε ο μάγος μας, για να δίνει παραστάσεις. Και τι είδους αταξίες έκανε; Ε, να… Ήταν λίγο παιχνιδιάρικο, λίγο ατακτούλικο, λίγο μπερδεψιάρικο και έτσι ο μάγος δεν ήξερε ποτέ τι θα βγάλει μέσα από το καπέλο του!
Είχε εντυπωσιάσει όλους τους θεατές με τα μαγικά του, τους είχε καθηλώσει με τα μαγικά κόλπα του και έφτανε η ώρα να βγάλει κάτι από το καπέλο του. Ένα περιστέρι, μια ανθοδέσμη, ένα κουνελάκι, κάτι. Και τι να έλεγε στους θεατές πως θα βγάλει; αν έλεγε περιστέρι κι έβγαινε λουλούδι; αν έλεγε λαγουδάκι κι έβγαινε κουκουβάγια; Φαντάζεστε γέλια; πως να τους εξάψει το ενδιαφέρον μετά από τόσα χάχανα και γέλια;
Για να μην αναφέρω την φορά που βγήκε κοτζάμ συντριβάνι από το άτακτο μαγικό καπέλο του και τον πούντιασε τον άνθρωπο.
Οι θεατές πάντως, παρ’ όλους τους φόβους του μάγου, καθόλου δεν ενοχλούνταν από αυτές τις ιδιορρυθμίες του καπέλου και τις ανατροπές των παραστάσεων. Ίσα ίσα! Πήγαιναν ξανά και ξανά να τις βλέπουν γιατί κάθε μία ήταν διαφορετική. Το είχαν και περιέργεια· άραγε τι θα έβγαζε σήμερα το καπέλο;
Να, όπως τη φορά που αντί να βγάλει τη γιρλάντα με τα πολύχρωμα μαντήλια, ο μάγος τράβηξε ένα μακρύ μακρύ φίδι -ευτυχώς για όλους- ακίνδυνο.
…
Οι θεατές έσκασαν στα γέλια, όμως ο μάγος θύμωσε πολύ.
– Μάγος είμαι, όχι κλόουν! Ο κόσμος πρέπει να με παίρνει στα σοβαρά!
Αφού τελείωσε η παράσταση, ο μάγος το αποφάσισε.
Θα αγόραζε καινούριο καπέλο!
Φεύγοντας λοιπόν από το θέατρο, πέταξε το άτακτο καπέλο του στον σκουπιδοτενεκέ.
…
Ο φούρναρης που κουρασμένος από τη δουλειά επέστρεφε σπίτι του, το είδε πάνω πάνω στον σκουπιδοτενεκέ να στέκει καθαρό καθαρό και μαύρο μαύρο. Ω! Τι τύχη να βρω αυτό το ωραίο καπέλο στον δρόμο μου, είπε ξύνοντας παραξενεμένος το φαλακρό του κεφάλι! Θα το πάρω και θα με ζεσταίνει τις κρύες μέρες του χειμώνα που θα πηγαίνω για δουλειά. Κι έτσι κι έκανε. Την άλλη κιόλας μέρα το πρωί που η παγωνιά θέριζε οτιδήποτε ακάλυπτο, ο φούρναρης περπατούσε με το κεφάλι του ζεστό χάρη στο καπέλο. Δύο γειτόνισσες που τον είδαν τον χαιρέτησαν κι εκείνος γεμάτος ευγένεια σήκωσε το καπέλο του να τις χαιρετήσει επισήμως. Όταν εκείνες έβαλαν τις φωνές και τα γέλια, είδε σε έναν καθρέφτη πως είχε πάνω στο κεφάλι του μαλλιά. Δεν ήταν πια φαλακρός. Σίγουρα το καπέλο θα φταίει, σκέφτηκε και το πέταξε με οργή στο δρόμο.
Μια δασκάλα αγέλαστη, στριφνή και ελαφρώς στριμμένη πέρασε από εκεί πηγαίνοντας προς το σχολείο. Ήταν η ημέρα του αποκριάτικου χορού, μα εκείνη που δεν της άρεσαν αυτά, χοροί, γέλια, τραγούδια και χαρές, δεν είχε μασκαρευτεί. Βλέποντας λοιπόν το καπέλο πεταμένο καταμεσής στον δρόμο το σήκωσε, το φόρεσε, και αίφνης άρχισε να νιώθει ανυπομονησία για τον αποκριάτικο χορό και τάχυνε το βήμα της! Φτάνοντας στη δουλειά της, με λίγες σύντομες ευφάνταστες μετατροπές στο ντύσιμό της, κατάφερε να μπει στην τάξη μεταμφιεσμένη σε μάγισσα! Οι μαθητές της ποτέ δεν την είχαν ξαναδεί τόσο χαρούμενη -σχεδόν ευτυχισμένη- να παίζει και να χορεύει μαζί τους. Ένα περιστέρι που είχε φωλιάσει πάνω στα μαλλιά της και κάτω από το καπέλο την έκανε να τρομάξει πολύ όταν το αισθάνθηκε και πέταξε από το ανοιχτό παράθυρο το καπέλο.
Ο κηπουρός του σχολείου βρήκε το καπέλο και πιστεύοντας πως ανήκει σε κάποιο μασκαρεμένο παιδί το κράτησε. Όταν όμως τα παιδιά σχόλασαν και κανείς δεν ζήτησε το καπέλο εκείνος μάζεψε μέσα του τα τελευταία χορτάρια του κήπου και το πέταξε στον σκουπιδοτενεκέ. Και όχι σε οποιονδήποτε, σε αυτόν που είχε πρωτοπεταχτεί!
Λέτε το μαγικό καπέλο να σταμάτησε εκεί;
Αγοράστε το «Το άτακτο καπέλο», της Χριστίνας Αποστολίδη, κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
To «Το άτακτο καπέλο», της Χριστίνας Αποστολίδη, είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, διασκεδαστικό, αστείο, σοβαρό, απολαυστικό, φινετσάτο, μαγικό με λίγα λόγια, που δεν θέλεις να τελειώσει, δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου!
Φαίνεται πως το μαγικό καπέλο έχει δώσει τη μαγεία του και στο βιβλίο και έτσι, μόλις αρχίσεις να το διαβάζεις… σε μαγεύει!
Τι θα σκαρώσει; τι θα μηχανευτεί; τι θα διορθώσει το μαγικό καπέλο στην επόμενη σελίδα; Ένα καπέλο που βρίσκει τον καλύτερο τρόπο να διορθώνει πράγματα και διαθέσεις, τρόπους και συμπεριφορές. Ένα καπέλο που μακάρι να φορούσαμε έστω και για μια στιγμή όλοι στο κεφάλι μας! Καλό θα μας έκανε!
Το λάτρεψα αυτό το παιδικό βιβλίο! Μου άρεσαν όλα σε αυτό! Μου άρεσε η εικονογράφηση -σπάνια γελάει κανείς από την τρίτη σελίδα- μου άρεσε η ιδέα, η πλοκή, και πολύ πολύ το τέλος! Ακόμα, μου άρεσε η γλώσσα και ο τρόπος γραφής της συγγραφέως! Πιο πολύ όμως από όλα μου άρεσε αυτή η αλλαγή που συνέβη διαβάζοντάς το, στην διάθεσή μου.
Μην ξεχάσω να σας πω, ότι στην πρώτη σελίδα του, υπάρχει ένα QR Code που οδηγεί στο τραγούδι του Άτακτου Καπέλου! Με ξετρέλανε!
Είναι ένα θαυμάσιο παιδικό βιβλίο φτιαγμένο για πολλές πολλές αναγνώσεις, για πολλές πολλές αγκαλιές και χάχανα! Μην το χάσετε!
Οπισθόφυλλο:
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος που είχε ένα ψηλό μαύρο καπέλο για να βγάζει κουνελάκια και περιστέρια. Μόνο που στο συγκεκριμένο καπέλο άρεσε να μπερδεύει τα μαγικά στον πάτο του κι έτσι ο μάγος δεν ήξερε ποτέ τι θα τραβήξει από μέσα.
Τι θα συμβεί όταν ο μάγος, θυμωμένος από τις αταξίες του καπέλου, το πετάξει στα σκουπίδια; Πόση αναστάτωση θα προκαλέσει σε όποιον το φορέσει στο κεφάλι του;
Μήπως, τελικά, μέσα από τις ανατροπές θα βρουν όλοι αυτό που ψάχνουν;
Αγοράστε το «Το άτακτο καπέλο», της Χριστίνας Αποστολίδη, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Το άτακτο καπέλο
Συγγραφέας
Χριστίνα Αποστολίδη
Εικονογράφος
Σεραφείμ Στρουμπής
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Μίνωας
Ημερομηνία έκδοσης
Σεπτέμβριος 2020
Αριθμός σελίδων
48
ISBN
978-618-02-1510-6
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη