Υπόθεση βιβλίου
Μια παράξενη νυχτιά είναι αυτή της 20ης Ιανουαρίου με το κρύο να έχει κοπάσει, τις ελπίδες αναπτερωμένες εν όψει Σαββατοκύριακου και τον ουρανό ξάστερο.
…
Όλοι ένιωσαν πόσο είχε γλυκάνει ο καιρός.
Ακόμα και η Λένα.
Αλλά η Λένα δε γύρισε στο σπίτι της.
Ποτέ.
Γιατί εκείνη την ασυνήθιστη νύχτα, τη νύχτα της ξαστεριάς και του φθινοπωρινού αέρα, τη νύχτα της Μικρής και της Μεγάλης Άρκτου και των πεφταστεριών, τη νύχτα του γλυκού καιρού, η Λένα χάθηκε.
Όμως αυτό ήταν κάτι που κανείς δεν το είχε παρατηρήσει. Ούτε το είχε αισθανθεί να έρχεται.
Γιατί κανείς δεν μπορούσε.
…
Όμως, θέλει δεν θέλει κανείς -και ιδιαίτερα όταν υπάρχει μια εξαφάνιση- όλα παίρνουν τον δρόμο τους με μια αμείλικτη αποφασιστικότητα.
Ο Χρήστος, ο αδερφός της Λένας, φοιτητής στην Θεσσαλονίκη, επιστρέφει εσπευσμένα στην Αθήνα για να βοηθήσει. Στο ταξίδι του με το τρένο έχει όλο το χρόνο δικό του (περισσότερο από όσον θα ήθελε, για να λέμε την αλήθεια) να σκεφτεί, να μετανιώσει για την κλήση που δεν απάντησε την Τετάρτη, για την επιθυμία του να φύγει μακριά από όλους τους όταν είχε κατέβει Αθήνα για τις γιορτές, για τον τρόπο που αντέδρασε στην προοπτική η Λένα να “περάσει” Θεσσαλονίκη και να είναι φοιτητές στην ίδια πόλη. Όταν, δε, φτάνει σπίτι, το κλίμα ίδιο όπως το είχε αφήσει· πένθιμο και καταθλιπτικό. Οι γονείς, η μικρότερη αδελφή του, Δήμητρα, η θεία Νατάσσα. Όλοι παγωμένοι, ανήμποροι, διστακτικοί…
Στο σχολείο της Λένας ο “μέχρι πριν από μία βδομάδα γκόμενός της”, Νίκος, θα ήθελε πολύ αυτή τη μέρα να βρισκόταν κάπου αλλού, ή έστω να ήταν αόρατος. Να μην τον κοιτούν σαν να είναι ο “φταίχτης”. Και εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγα τα ψέματα που έλεγε ή αυτά που άφηνε να εννοηθούν για την ερωτική του ζωή με την Λένα.
…
Βασικά δεν έλεγα, άφηνα να εννοηθούν. Κι αυτό που άφηνα να φανεί και δεν το διέψευδα ήταν πως η Λένα τα κάνει όλα. Όλα όμως. Κι ότι είχαμε κάνει τα πάντα. Και στην ουσία δεν είχαμε κάνει τίποτε άλλο πέρα από κάτι αγκαλίτσες, κάτι φιλάκια, κάτι φασωματάκια του γυμνασίου. Αλλά εγώ το έκρυβα αυτό κι άφηνα τους άλλους να νομίζουν πως είναι τουλάχιστον πορνοστάρ. Ίσως γιατί είναι και η αδερφή του Χρήστου, κι αυτό μέτραγε σε όλους.
…
Ο Σταύρος, ο κολλητός του Νίκου, μάλλον χαρούμενος νιώθει με την εξαφάνιση της Λένας. Παρ’ όλο που της το έπαιζε φίλος, παρ’ όλο που περνούσαν καλά όταν ήταν μαζί, η Λένα ήταν η μόνη που είχε μαντέψει το μυστικό του: Ήθελε τον Νίκο μόνο για εκείνον.
Η φιλόλογος Θεοδώρα Παπαλάμπρου βρισκόταν θαρρείς σε μια διαρκή κόντρα με την Λένα. Δεν θέλει ούτε στον εαυτό της να το παραδεχτεί, μα η αλήθεια ήταν μία: Δεν την συμπαθούσε στάλα. Όταν μάλιστα η κολλητή της Λένας, η Παναγιώτα, την ρωτάει ευθέως εάν συμπαθούσε την Λένα, αποφεύγει να απαντήσει… “Τι εννοείς κορίτσι μου;” Όμως και η Παναγιώτα δεν πήγαινε πίσω…
…
Η ουσία ήταν πως ήθελα να ακούσω ένα άτομο να λέει πως αντιπαθούσε τη Λένα, έπειτα από αυτό το ξέσπασμα συμπάθειας των τελευταίων ημερών στο σχολείο. Όλοι έδειχναν να είναι με το μέρος της, σαν να την αγάπησαν ξαφνικά. Και εγώ, η κολλητή της, σαν να μην μπορούσα να συμμεριστώ τα αισθήματα των άλλων. Γιατί η αλήθεια είναι πως τη Λένα την αγαπούσα, τη λάτρευα, αλλά δεν την συμπαθούσα. Δεν είναι πολύ περίεργο αυτό; Να έχεις μια κολλητή και να μην ξέρεις αν την πας ή όχι; Τη θαύμαζα, αλλά δεν ξέρω αν την εκτιμούσα. Τον τελευταίο καιρό, τον τελευταίο πολύ καιρό, ήμουν μπερδεμένη στο πως ένιωθα απέναντί της.
…
Ο πατέρας της Παναγιώτας, ο Αντώνης ξέρει πολύ καλά τι ακριβώς αισθάνεται τις τελευταίες μέρες… Τον έχει κυριεύσει ο τρόμος. Αλήθεια πόσων ετών είναι η Λένα; 17 και κάτι; ή μήπως 18 για να ηρεμήσει λίγο…
Η θεία της Λένας, αδελφή της μητέρας της, Νατάσα, έχει αναλάβει να απαντά στο τηλέφωνο σε γνωστούς, φίλους, συγγενείς, που επικοινωνούν για να πει ο καθένας την γνώμη και ιδέα του για το που έχει πάει η Λένα. Ίσως όμως τόσο η ίδια η Νατάσα όσο και ο πατέρας της Λένας μπορεί να μην γνωρίζουν το που βρίσκεται, αλλά σίγουρα έχουν κάποιες υποψίες για το σκηνικό που είδε και ίσως αποτελεί και τον λόγο της εξαφάνισής της.
Και τέλος -για να συμπληρωθεί η εννιάδα- η μικρή αδερφή της Λένας, αναρωτιέται μήπως δεν έπρεπε να της “τη λέει” τόσο συχνά. Ίσως αν ήταν πιο αγαπημένες…
Αγοράστε το «Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια», του Βασίλη Παπαθεοδώρου, κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Το καινούργιο συγγραφικό αριστούργημα του Βασίλη Παπαθεοδώρου ήρθε για να συγκλονίσει τον κάθε αναγνώστη του, σε όποια ηλικιακή ομάδα κι αν ανήκει.
Και να το εξηγήσω: Το “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται, ενδιαφέρει, αφορά, συγκλονίζει, ξεβολεύει, γίνεται κατανοητό και προβληματίζει από τους εφήβους μέχρι και τους ευαισθητοποιημένους συνταξιούχους. Ανάλογα με την ηλικία του αναγνώστη γίνεται και η ανάγνωση του κειμένου και αποκωδικοποιούνται διαφορετικοί προβληματισμοί, νοήματα και σκέψεις.
Το ενδιαφέρον -καθώς το διαβάζεις- ηλεκτρίζεται με τις πρώτες κιόλας προτάσεις του και αιχμαλωτίζεσαι οριστικά και αμετάκλητα με τις τελευταίες λέξεις του πρώτου κεφαλαίου. Μετά αφήνεσαι στην αποτύπωση του ταλέντου του συγγραφέα. Σε απαγάγει από την πραγματικότητα και σε μεταφέρει σε μια άλλη -πολύ πιο ρεαλιστικά ακριβή- πραγματικότητα, κάνοντάς σε αόρατο ωτακουστή και αποδέκτη των αφηγήσεων, των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πράξεων των “κοντινών”, της απούσας ηρωίδας του βιβλίου, της Λένας.
Γιατί η Λένα, ενώ έχει ποτίσει με την αύρα της κάθε σελίδα του “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” δεν εμφανίζεται η ίδια σε καμία σελίδα του. Κι όμως, σε κάνει να την συμπαθείς ή να την αντιπαθείς, να συμμερίζεσαι ή όχι τις απόψεις της, να προβληματίζεσαι ή να εκπλήσσεσαι με τις αντιδράσεις και τα πιστεύω της και καταφέρνει να νιώθεις τα συναισθήματά της και να αγωνιάς κι εσύ για την εξαφάνισή της.
Κοιτάξτε, το βιβλίο “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ένα αριστούργημα που αποτυπώνει έντονα και μόνιμα την αλλοφροσύνη της κοινωνίας του σήμερα βαθιά μέσα στο μυαλό σου, σε υποκινεί να αλλάξεις τα άσχημα, να βάλεις ένα φρένο τέλος πάντων, να ξεχωρίσεις το τάχα μου από το καλό, να πάρεις θέση μετά από σκέψη -αυστηρά μετά από σκέψη όμως, όχι ότι μου ήρθε πρώτο πρώτο στο μυαλό- να νιώσεις επιτακτικά ότι μπορείς -και πρέπει- να αλλάξεις από την δική σου πλευρά δεκάδες πράγματα που δεν είχες πριν προσέξει ή δώσει την ανάλογη σημασία. Έτσι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος για κάθε Λένα -και όχι μόνο- αυτού του κόσμου.
Αξίζει βραβείο αυτό το βιβλίο. Το “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” είναι ένα καυτό, συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Το μοναδικό ταλέντο του Βασίλη Παπαθεοδώρου στιγματίζει και προβάλει τα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας μας από διάφορες οπτικές γωνίες, σφαιρικά και κρυστάλλινα.
Ένα ψυχογράφημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι το έργο του αυτό με ηθογραφικό χαρακτήρα, άριστα δομημένο κείμενο και με εξαιρετικά σμιλευμένους τους χαρακτήρες των ηρώων του. Μιλά για τη φιλία, το μπούλινγκ, τον ρατσισμό, την παιδεραστία, την ομοφυλοφιλία, τις διακρίσεις, τις παρωπίδες και τις ταμπέλες, τις τοξικές σχέσεις στους ανθρώπους και στις οικογένειες. Είναι ένα ανάγνωσμα που θα αλλάξει τη ζωή όποιου το διαβάσει· προς το καλύτερο, το δραστικότερο, το πιο ευαίσθητο και τελικά το ζητούμενο: το πιο ανθρώπινο. Με λίγα λόγια; Ένα αριστούργημα, ένα αριστοτέχνημα!
Δεν υπάρχει γονιός και ειδικά παιδιών στην προεφηβεία ή στην εφηβεία, εκπαιδευτικός όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, μαθητής ή απλά λάτρης του σασπένς, της αγωνίας και των υποδειγματικών βιβλίων που να μην τον αφορά το “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια“, που να μην επιβάλλεται να το διαβάσει!
Μην το χάσετε!
Οπισθόφυλλο:
Τη νύχτα της 20ής Γενάρη η Λένα Μανιέ, μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, εξαφανίζεται. Κανείς δεν ξέρει το γιατί, κανείς δεν έχει καταλάβει κάτι, σε κανέναν δεν έχει πει τίποτα. Το γεγονός αυτό δρα καταλυτικά τις μέρες που ακολουθούν στις σχέσεις συγγενών, φίλων και γνωστών της, καθώς όλοι αναρωτιούνται για το δικό τους ρόλο σε αυτήν την εξαφάνιση, αλλά προπάντων για το ρόλο των υπολοίπων. Εννιά άτομα, εννιά αφηγητές προσπαθούν να δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν, να κατηγορήσουν. Και καθώς περνά ο καιρός οι σχέσεις τους δοκιμάζονται, αλλάζουν, καταρρέουν.
Το μυθιστόρημα Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια είναι ένα βιβλίο με αγωνία και χιούμορ, αλλά και ένα αφήγημα-καθρέφτης όσων ζούμε και δεν τολμάμε να παραδεχτούμε.
Αγοράστε το «Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια», του Βασίλη Παπαθεοδώρου, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια
Συγγραφέας
Βασίλης Παπαθεοδώρου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Καστανιώτη
Ημερομηνία έκδοσης
Νοέμβριος 2018
Αριθμός σελίδων
232
ISBN
978-960-03-6464-4
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη