Ακτές της Λυκίας, 246π.Χ.
…
Η Αταλάντη ήταν μια ολοκαίνουρια γολέτα, που μόλις είχε βγει από το στρατιωτικό ναυπηγείο της νησιωτικής δημοκρατίας της Ρόδου. Τα πλευρά της, φρεσκοβαμμένα, άστραφταν, και τα εκατόν είκοσι κουπιά της ήταν λειασμένα και ξασπρισμένα. Ο κυβερνήτης της, επωφελούμενος τον ασυνήθιστα γαλήνιο απριλιάτικο καιρό, έστρωνε το νέο πλήρωμα, καθώς ο τριήραρχος του καραβιού είχε μείνει πίσω στο νησί και μάλωνε με τους προμηθευτές του πλοίου. Στο παρθενικό της ταξίδι, η γολέτα έπλευσε νοτιοανατολικά, κατά μήκος των ακτών της Λυκίας, κάνοντας δύο ημερήσιες στάσεις σε κάποια φιλικά λιμάνια. Τώρα επέστρεφε στην πατρίδα.
…
Σε εκείνον τον πλόα, στην παρθενική επιστροφή της στη νήσο της Ρόδου, η Αταλάντη “έπεσε” πάνω σε ένα πειρατικό πλοίο -από τα πολλά που λυμαίνονταν την Μεσόγειο- το οποίο είχε μάλιστα αιχμαλωτίσει ένα εμπορικό πλοίο. Η αντίδραση του Ισοκράτη, του κυβερνήτη του πολεμικού σκάφους, ήταν άμεση: «Όλοι στα κουπιά!» και η καταδίωξη των παρανόμων της θάλασσας άρχισε!
Στο τέλος της περιπετειώδους καταδίωξης, το πειρατικό εμβολίστηκε και παραδόθηκε στην υγρή αγκαλιά του θαλάσσιου βυθού. Οι πειρατές -όσοι έζησαν- αιχμαλωτίστηκαν και οι αιχμάλωτοι τους ελευθερώθηκαν. Ξεχωριστά πρόσωπα: ο αρχηγός των πειρατών, που κατάφερε να δραπετεύσει, και μία εκ των αιχμαλώτων του· η Διονυσία, κόρη του διάσημου κιθαρωδού Κλεισθένη από την Μίλητο και ερωμένη του βασιλιά της Συρίας Αντίοχου.
Μια βασιλική παλλακίδα δεν είναι κάτι που συναντάς συχνά… πόσω μάλλον τόσο μακριά από τα πολυτελή ανάκτορα που συνήθως εκείνες συχνάζουν. Όπως η ίδια φανέρωσε στον κυβερνήτη, που είχε ομολογουμένως μαγευτεί από την ομορφιά της, προορισμός της ήταν η Αλεξάνδρεια. Περισσότερα ερωτήματα… Όχι μόνο βρισκόταν μακριά από την βασιλική αυλή, αλλά και ταξίδευε με προορισμό την πρωτεύουσα των Πτολεμαίων, των κυριοτέρων εχθρών του εραστή της. Μήπως δεν το είχε απλά σκάσει από εκείνον και ήταν κατάσκοπος;
Όλα τα πιθανά σενάρια θα ξεδιαλύνονταν πιθανόν στην Ρόδο, όπου και κατευθύνθηκαν. Εκεί, σε κάποια μέλη της Βουλής, η Διονυσία φανέρωσε ότι αιτία της φυγής της ήταν η Λαοδίκη, η πρώτη σύζυγος του Αντίοχου που ήρθε ξανά στο προσκήνιο της πολιτικής. Έχοντας αποδείξεις για την θέση της ως ερωμένη του βασιλιά, κατευθυνόταν στον κυριότερο αντίπαλο του με σκοπό να του φανερώσει ένα ιδιαζούσης σημασίας μυστικό, ελπίζοντας στην προστασία που θα της παρείχε ως αντάλλαγμα. Ποιο ήταν το μυστικό;
…
Πήρε μια βαθιά ανάσα, έκλεισε τα μάτια της για μια στιγμή και μετά τα άνοιξε διάπλατα και είπε: «Να τα νέα μου: Ο βασιλιάς Αντίοχος σκοπεύει να χωρίσει τη δεύτερη γυναίκα του και να επιστρέψει στην πρώτη».
Έπεσε σιγή -αμήχανη στην αρχή και μετά μουδιασμένη. Αυτό ήταν διπλωματική καταστροφή. Η δεύτερη γυναίκα του Αντίοχου, η Βερενίκη η Φερνοφόρος, ήταν κόρη του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου και ο γάμος της ήταν η βάση της ειρήνης που κλείστηκε μεταξύ Αιγύπτου και Συρίας. Η περίφημη προίκα που είχε φέρει στο σύζυγο της περιελάμβανε εκείνες τις ασιατικές πόλεις που διεκδικούσαν και οι δύο πλευρές στον πόλεμο.
«Αυτό είναι τρέλα!» κατάφερε να προφέρει τελικά ο γέρο-Θρασυκράτης. «Έτσι θα προκαλέσει νέο πόλεμο!»
…
Το τρομερό μυστικό αποκαλύφθηκε στους ρόδιους. Ποια θα είναι η στάση τους και ποιο ρόλο θα παίξουν τόσο εκείνοι όσο και η ίδια η Διονυσία στις εξελίξεις στην πολιτική σκακιέρα της περιοχής και της εποχής; Τα αισθήματα που έχει αρχίσει να τρέφει ο Ισοκράτης για την νεαρή γυναίκα θα λειτουργήσουν ως μοχλοί στην τροπή της ιστορίας μας; Οι απαντήσεις βρίσκονται από το Σεπτέμβριο του 2009, και χάρη στις εκδόσεις Μίνωας, στο «Η νύμφη του ηλίου», της Τζίλλιαν Μπράντσοου.
Η ταλαντούχα Αμερικανίδα συγγραφέας ζωντανεύει για άλλη μια φορά -με απαράμιλλο τρόπο- ένα κομμάτι της αρχαίας ιστορίας. Αυτή τη φορά πεδίο της είναι το Αιγαίο των ελληνιστικών χρόνων. Μια περίοδος που δεν έχει φωτιστεί αρκούντως τόσο από ιστορικούς όσο και από λογοτέχνες.
Τριακόσιες εξήντα πέντε σελίδες γεμάτες ιστορία, ξεχωριστούς χαρακτήρες και υπέροχες ολοζώντανες εικόνες… καθώς η Αταλάντη γλιστρά προς το λιμάνι της Ρόδου, μέσα από τα μάτια της Διονυσίας, αντικρίζει και ο αναγνώστης ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, το μπρούτζινο άγαλμα του θεού Ήλιου, τον Κολοσσό της Ρόδου! Είναι σαν να βρίσκεσαι εκεί. Μαγευτικό!
Αναζητήστε το και βυθιστείτε στα λογοτεχνικά του κύματα. Η αλμύρα του Αρχιπελάγους είναι απτή και τα συναισθήματα που θα νιώσετε είναι κάτι περισσότερο από έντονα. Ένα είναι σίγουρο… το «Η νύμφη του ηλίου» θα αποκτήσει επάξια μια εξέχουσα θέση στη βιβλιοθήκη και στην καρδιά σας. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Άνοιξη του 246 π.χ. Όταν το πολεμικό σκάφος Αταλάντη συγκρούεται με ένα πειρατικό πλοίο έξω από τις ακτές της Λυκίας, το πλήρωμά του βρίσκεται μπλεγμένο σε πολιτικά γεγονότα πολύ πιο επικίνδυνα από τις ναυμαχίες στις οποίες είναι συνηθισμένο. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους των πειρατών βρίσκεται και μια πανέμορφη γυναίκα. Είναι η ερωμένη ενός βασιλιά, η οποία πηγαίνει στον εχθρό του εραστή της για να του φέρει νέα που θα προκαλέσουν έναν πόλεμο ικανό να συγκλονίσει ολόκληρη την Ανατολή.
Ο Ισοκράτης, ο κυβερνήτης της Αταλάντης, είναι ένας σεμνός άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη θάλασσα και στην καταπολέμηση της πειρατείας. Όμως η μοίρα τον βάζει να διασχίζει τη Μεσόγειο απ’ άκρη σ’ άκρη, καθώς η πόλη του προσπαθεί να προστατευθεί από τους πανίσχυρους γείτονές της και ο ίδιος αγωνίζεται να προστατεύσει τη γυναίκα που αγαπά, αλλά δε θα τολμούσε ποτέ του να παντρευτεί…