Υπόθεση βιβλίου
Η Σταχτοπούτα
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Σταχτοπούτα, μια νεαρή και όμορφη κοπέλα που ζούσε με την μητριά της και τις ετεροθαλείς αδελφές της. Το σπίτι τους θα ήταν ένα από τα πιο ακατάστατα και βρώμικα σπίτια του κόσμου, εάν η Σταχτοπούτα δεν έτρεχε όλη μέρα να συμμαζεύει και να καθαρίζει. Βλέπετε ούτε η μητριά αλλά ούτε και οι κόρες της την βοηθούσαν σε οτιδήποτε. Μόνη της σκούπιζε, καθάριζε, έπλενε πιάτα και ρούχα, μαγείρευε και άναβε τις φωτιές στα τζάκια του σπιτιού.
Μέχρι που μια ημέρα, έφτασε μια πρόσκληση από το παλάτι! Μια πρόσκληση για τον χορό που θα διοργανωθεί εκεί και αφορά όλους ανεξαιρέτως τους υπηκόους του βασιλείου. Χάρηκε και η Σταχτοπούτα, μα η μητριά της φρόντισε να της ξεκαθαρίσει πως εκείνη, όχι, καμία δουλειά δεν είχε να παρευρεθεί στον χορό του παλατιού. Αντιθέτως θα φρόντιζε ώστε εκείνες που θα πήγαιναν, να ήταν καλοντυμένες!
Έτσι η καημένη η κοπέλα βάλθηκε να ράβει τις τουαλέτες της μητριάς και των αδελφών της, με όλη της την τέχνη. Κάποια στιγμή όμως…
…
– Αχ, πόσο θα ήθελα να πάω κι εγώ στον χορό, είπε κλαίγοντας.
Ξάφνου, το δωμάτιο σκοτείνιασε κι ένα φως άστραψε από το πουθενά.
Η Σταχτοπούτα σήκωσε τα μάτια κι είδε μια λαμπερή νεράιδα να πετάει δίπλα της.
– Είμαι η νεραϊδονονά σου, της είπε. Και θα πας στον χορό.
…
Το είπε κι έγινε, η νονά! Η Σταχτοπούτα μας και πήγε στον χορό, και χόρεψε και τους μάγεψε όλους με την ομορφιά και τους καλούς της τρόπους!
Τι λέτε; θα καταφέρει κάποτε η Σταχτοπούτα να καλυτερεύσει την ζωή της και να βρει την ευτυχία; Για λεπτομέρειες, θα πρέπει να διαβάσετε το «Τα πρώτα μου παραμύθια»!
Η Κοκκινοσκουφίτσα
…
Η Κοκκινοσκουφίτσα ζούσε στην άκρη ενός πυκνού και σκοτεινού δάσους. Ένα πρωινό γέμισε ένα καλάθι με καλούδια για να το πάει στη γιαγιά της.
– Μην ξεστρατίσεις από το μονοπάτι, της είπε η μαμά της. Οι λύκοι στήνουν καρτέρι και παραμονεύουν.
…
Μα τα λουλούδια ήταν τόσο όμορφα πέρα από το μονοπάτι, που η Κοκκινοσκουφίτσα σύντομα ξέχασε τα λόγια της μητέρας της.
Ο λύκος όμως που πεινασμένος καραδοκούσε, στιγμή δεν ξεχνούσε την πείνα που του ζάλιζε στομάχι και μυαλό και έκανε την κοιλιά του να γουργουρίζει δυνατά. Πονηρός και πεινασμένος καθώς ήταν, έτρεξε στο σπίτι της γιαγιάς, φόρεσε τα ρούχα της και μπήκε στο κρεβάτι της παριστάνοντάς την.
Όταν έφτασε η Κοκκινοσκουφίτσα δεν άργησε να καταλάβει πως δεν ήταν η γιαγιά της στο κρεβάτι μα ο κακός ο λύκος και έτρεξε με όλη την δύναμή της στη μαμά και στον μπαμπά της. Όρμησαν και οι δύο λοιπόν στον κακό τον λύκο που…
Τι λέτε; Θα σωθεί η γιαγιά; Η μικρή Κοκκινοσκουφίτσα θα μάθει να ακούει τα λόγια των γονιών της, να προσέχει και να φυλάγεται από τον λύκο; Θα τα μάθετε όλα αυτά όταν διαβάσετε το «Τα πρώτα μου παραμύθια»!
Τα τρία γουρουνάκια
…
Ήταν κάποτε τρία μικρά γουρουνάκια που όλο μεγάλωναν και μεγάλωναν, ώσπου έφτασε μια μέρα που δεν μπορούσαν πια να ζουν στο ίδιο σπίτι. Έπρεπε να βρουν το καθένα το δικό του σπιτικό.
Έτσι αποχαιρέτησαν τη μαμά τους κι έφυγαν.
…
Το πρώτο γουρουνάκι βρήκε μια τοποθεσία που του άρεσε και ξεκίνησε να χτίζει το σπιτάκι του με καλάμια, άχυρο και χορτάρι. Μα κοντά του, πολύ κοντά του παραφυλούσε με πολύ ενδιαφέρον ο κακός ο λύκος.
Εν τω μεταξύ το δεύτερο γουρουνάκι είχε βρει ένα ωραίο μέρος για να κατασκευάσει το δικό του σπιτάκι. Βλέποντας πολλά πολλά ξερά δέντρα εκεί γύρω, αποφάσισε να το φτιάξει με ξύλα και έτσι και έκανε. Έβαλε όλη του την τέχνη και έφτιαξε ένα όμορφο ξύλινο σπιτάκι.
Το τρίτο γουρουνάκι το σκέφτηκε καλά. Ήθελε το σπιτάκι του να είναι φτιαγμένο με τούβλα. Στρώθηκε λοιπόν στην δουλειά, κουράστηκε, ίδρωσε, μα στο τέλος, βάζοντας τα τελευταία τούβλα της καμινάδας στην θέση τους, κοίταξε ευχαριστημένο το σπιτάκι του και του φάνηκε παλάτι αληθινό!
Όμως έχουμε αφήσει τον κακό λύκο να “επιβλέπει” το χτίσιμο του σπιτιού του πρώτου μας ροδαλού φίλου. Και για να βλέπει καλύτερα πλησίαζε και πλησίαζε μέχρι που το γουρουνάκι τον είδε και έτρεξε και κλειδώθηκε στο αχυρένιο σπιτάκι του. Ο λύκος του φώναζε να του ανοίξει, μα εκείνο ούτε που το συζητούσε! Τότε ο λύκος αποφασισμένος φύσηξε δυνατά, ρούφηξε δυνατά τον αέρα και μετά με όλη του την δύναμη φύσηξε το αχυρένιο σπιτάκι. Βλέποντάς το σπιτάκι του να γίνεται μια στοίβα άχυρα το γουρουνάκι έτρεξε απελπισμένο στο σπιτάκι του δεύτερου αδερφού του.
Ευτυχώς αυτό ήταν ξύλινο και θα άντεχε στο δυνατό φύσημα του λύκου. Και έτσι κι έγινε! Όσο κι αν ρουφούσε, όσο δυνατά κι αν φυσούσε ο λύκος, το σπιτάκι δεν πάθαινε τίποτα! Όταν όμως έπεσε με δύναμη πάνω στους τοίχους του… τότε το σπιτάκι διαλύθηκε και τα δύο γουρουνάκια ίσα που πρόλαβαν να πάνε να κρυφτούν στο σπιτάκι του αδερφού τους.
Τι λέτε; θα καταφέρει ο λύκος να γκρεμίσει και το τούβλινο σπιτάκι; Θα καταφέρουν τα τρία γουρουνάκια να ζήσουν ήρεμα χωρίς την απειλή του λύκου; Διαβάσετε το «Τα πρώτα μου παραμύθια» και θα απαντηθούν όλα αυτά τα ερωτήματα!
Οι τρεις τράγοι και το ξωτικό
…
Ψηλά, πάνω στη λοφοπλαγιά, ζούσαν κάποτε τρεις τράγοι που τους έλεγαν Γκραφ.
Ήταν ο μικρός τράγος Γκραφ, ο μεσαίος τράγος Γκραφ και ο μεγάλος τράγος Γκραφ.
…
Οι τρεις αυτοί τράγοι, ζούσαν ευτυχισμένοι στην πλαγιά τους τρώγοντας το λιγοστό χορτάρι της. Απέναντί τους όμως, στην απέναντί τους ακριβώς πλαγιά, το ζωηρόχρωμο, δροσερό, γλυκό χορτάρι ήταν άφθονο, πλούσιο και καταπράσινο! Τι χώριζε τους τράγους μας από την απέναντι όχθη; Ένα ρυάκι είναι η απάντηση.
Μην νομίζετε τώρα πως δεν υπήρχε γέφυρα και πως δεν είχαν τα μαγιώ τους ή ακόμα ακόμα πως δεν ήξεραν να κολυμπούν. Όχι, τίποτα από αυτά. Γέφυρα υπήρχε και μάλιστα γερή γερή. Μα ούτε στο νερό θα έμπαιναν, ούτε την γέφυρα θα διάβαιναν έτσι εύκολα. Είναι βλέπετε που κάτω από την γέφυρα ζούσε ένα τεράστιο, απαίσιο ξωτικό.
Μια μέρα όμως, αποφασισμένος ο μικρός τράγος Γκραφ να φτάσει στο απέναντι μαγευτικό, πλούσιο λιβάδι, προσπάθησε να διαβεί την γέφυρα!
Τι λέτε; Θα τα καταφέρει; Ο μεσαίος και ο μεγάλος Γκραφ θα ακολουθήσουν; Θα τα καταφέρουν άραγε να γευτούν το δροσερό χορτάρι της απέναντι πλαγιάς; Στις σελίδες του «Τα πρώτα μου παραμύθια» υπάρχουν όλες οι λεπτομέρειες της ιστορίας αυτής!
Αγοράστε το «Τα πρώτα μου παραμύθια», κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Η Σταχτοπούτα, Η Κοκκινοσκουφίτσα, Τα τρία μικρά γουρουνάκια και Οι τρεις τράγοι και το ξωτικό αποτελούν την όμορφη αυτή συλλογή παραμυθιών του παιδικού βιβλίου «Τα πρώτα μου παραμύθια».
Είναι ένα βιβλίο με τα αγαπημένα πρώτα παραμύθια των μικρών παιδιών, πλαισιωμένα από μια παραμυθένια εικονογράφηση, σε μία προσεγμένη έκδοση από τον εκδοτικό οίκο Μίνωας.
Γραμμένα για μικρά στην ηλικία παιδάκια, με σύντομο κείμενο και μαγευτικές εικόνες, αποτελεί ιδανικό ανάγνωσμα για τις “στιγμές παραμυθιού” πριν τον βραδινό ύπνο των βλασταριών μας!
Τέσσερα υπέροχα και κλασσικά παραμύθια που θα βοηθήσουν την φαντασία των μικρών μας να αναπτυχθεί και να μπλεχτεί με τα μωρουδένια όνειρά τους.
Ένα εξαιρετικό παραμυθολόγιο που θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη ή πιο σωστά σε κάθε παιδικό κομοδίνο, έτοιμο να ανοίξει το πελώριο παράθυρό του στην χώρα των παραμυθιών, στην χώρα των τρυφερών ονείρων!
Οπισθόφυλλο:
Τα πρώτα μου παραμύθια.
Μια μαγευτική συλλογή κλασικών και διαχρονικών παραμυθιών, που ενθουσιάζουν τα παιδιά, ενώ διεγείρουν και καλλιεργούν τη φαντασία τους.
Περιλαμβάνονται τα παραμύθια:
Η Σταχτοπούτα
Η Κοκκινοσκουφίτσα
Τα τρία μικρά γουρουνάκια
Οι τρεις τράγοι και το ξωτικό
Αγοράστε το «Τα πρώτα μου παραμύθια», κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Τα πρώτα μου παραμύθια
Συγγραφέας
Χαρά Κατσαρή
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Μίνωας
Ημερομηνία έκδοσης
1 Σεπτεμβρίου 2020
Αριθμός σελίδων
96
ISBN
978-618-02-1642-4
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη