Ο ένας γεννήθηκε το 76μ.Χ. στην Ιτάλικα, μια πόλη της Ιβηρικής Χερσονήσου (κοντά στη σημερινή Σεβίλλη), ενώ ο άλλος το 110μ.Χ. στην Κλαυδιόπολη της Βιθυνίας. Ο πρώτος κάθισε στον Αυτοκρατορικό θρόνο της Ρώμης, ενώ ο δεύτερος υπήρξε απλά ο άνθρωπος στην σκιά του αυτοκράτορα. Ο Πούμπλιος Αίλιος Τραϊανός Αδριανός (Publius Aelius Traianus Hadrianus) και ο Αντίνοος.
Δύο άνθρωποι που συναντήθηκαν σε μια από τις περιοδείες του Ανδριανού, στην Ανατολία. Ο Αυτοκράτορας και ο γιος του βοσκού. Δύο ζωές που καμία γέφυρα δεν τις ένωνε. Δύο υπάρξεις που η στιγμή, εκείνη η ελάχιστη μονάδα του χρόνου, από ξέχωρες τις έκανε μία, δένοντας τις με τα δεσμά του έρωτα…
…
Ό,τι ένιωθα δεν ήταν μόνον πυρετός για την καινούργια μου ζωή, απόληξη θαυμασμού στο πρόσωπο σου ή θάμπος μπροστά στη μεγαλοσύνη σου, δεν ήταν εκ του πονηρού αισθήματα προσβλέποντας σε πλουσιοπάροχο μέλλον ούτε έρωτας όπως τον έβλεπα στους άλλους ανθρώπους. Είχα φτιάξει έναν κόσμο δικό μου περίκλειστο, όπου μέσα του υπήρχαμε μόνο εσύ κι εγώ· όπου χωρούσε μόνο η αγάπη μου για εσένα.
Γιατί σε αγαπούσα στέρεα και γέμιζα δύναμη και γιγάντωνα κι ευφραινόμουν και μεθούσα από ευτυχία, σαν από γλυκόπιοτο κρασί, μόλις σε αντίκριζα. Σε λάτρευα όπως μόνο τους θεούς μας. Σε προσκυνούσα μυστικά και σ’ έπαιρνα στο κατόπι και ρούφαγα αχόρταγα τον αέρα που είχες ευωδιάσει με τη δική σου ανάσα. Έπιανα ευλαβικά στα χέρια μου ό,τι εσύ είχες προηγουμένως αγγίξει και το έφερνα στα χείλη, θαρρώντας ότι φιλούσα εσένα. Άκουγα σαν μελωδία τον ήχο που άφηνε στο διάβα σου το θρόισμα των ρούχων σου, εύθραυστη ολομέταξη μελωδία που ακούω ακόμα…
…
Αυτό τον έρωτα -συναισθηματικό μόνο στην αρχή και ολοκληρωμένο κατόπιν- μας παρουσιάζει η Σόνια Ζαχαράτου στο έργο της «Τα νερά στα μάτια σου», που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2012 από τις εκδόσεις Τόπος. Τοποθετώντας τον έναν εκ των πρωταγωνιστών, τον Αντίνοο, στο ρόλο του αφηγητή δίνει μια αμεσότητα στα γεγονότα κάνοντας τα σχεδόν απτά. Ο δε ξεχωριστός τρόπος γραφής της, μετουσιώνει το κείμενο σε εξομολόγηση, σε ερωτικό γράμμα, σε ανάβλυσμα ψυχής, σε αναδρομή των ημερών που οι ζωές των δύο αυτών ανθρώπων έσμιξαν σε μία! Σε μία ζωή ξέχειλη από ένταση, με την παραφορά ενός έρωτα χωρίς ανάσα, να υποβόσκει…
…
Πάλευα στο βαθύ ταξίδι μου στα άγνωστα άχραντα έγκατά μου,
πάλευα με το λατρεμένο σώμα σου σε υπόγειες έναστρες διαδρομές,
πάλευα με τα κύματά μου νύχτα και με τα κύματά σου στο φως,
πάλευα με τον πνιγμό μου στο ερεβώδες βλέμμα σου και στο ρυθμό της φλεγόμενης αναπνοής σου,
πάλευα με την αγαλλίασή σου και τους ψαλμούς και τις σάλπιγγες που παιάνιζαν τους καινούργιους ήχους μου και την ορκισμένη σε σένα ζωή μου,
πάλεψα μέχρι θανάτου με τη μακρόσυρτη αποθεωτική κραυγή της αποδέσμευσης μου.
…
Η αρχή, η εξέλιξη και η άδοξη κατάληξη αυτού του έρωτα παρελαύνουν από τις σελίδες του «Τα νερά στα μάτια σου» με τρόπο ποιητικό, μυστηριακό, σχεδόν απόκοσμο. Όλα όσα έζησαν-ένιωσαν ο Ανδριανός και ο Αντίνοος, από την πρώτη βλεμματική επαφή τους στην Κλαυδιόπολη της Βιθυνίας, μέχρι το απονενοημένο διάβημα-βύθισμα του δεύτερου στα νερά του Νείλου… στα Νερά στα Μάτια του Ανδριανού!
Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ένας από τους έρωτες, που η μνήμη τους αντέχει στο πέρασμα των αιώνων, είναι αυτός του ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού με το νεαρό Αντίνοο.
Το αφήγημα “Τα νερά στα μάτια σου” περιγράφει το ακραίο πάθος και τη σαρωτική δύναμη αυτού του έρωτα.
Παρακολουθεί, μέσα από τις αναμνήσεις του Αντίνοου, τους δύο εραστές στην απροσδόκητη γνωριμία τους, στις μακρινές περιπλανήσεις τους, στις μεθυστικές απολαύσεις τους, στις φιλοσοφικές αναζητήσεις τους, στις νυχτερινές ερωτικές διαδρομές τους, στην άκρατη ζήλια και την καταστροφή που, αναπόφευκτα, επιφέρει.
Ταξιδεύει τον αναγνώστη στην αχανή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: στη Βιθυνία, στην αρχαία Ρώμη και στην αρχαία Αθήνα, στην Ελευσίνα και στα Μεγάλα Μυστήρια, στην Αίγυπτο και στη μεταφυσική σιωπή της ερήμου, στα νερά της Μεσογείου και του Νείλου.
Τα νερά στα μάτια σου είναι μια βαθιά ερωτική εξομολόγηση, ένα αισθησιακό αφήγημα, που βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα.