Για να σας ταξιδέψω λίγο… θα πεταχτούμε ένα αιώνα πίσω -στις αρχές του 20ου- και θα πάμε σε ένα μικρό και απομακρυσμένο από τον πολιτισμό -εκείνη την εποχή- ψαροχώρι, το Γερολιμένα της Μάνης. Εκεί γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια της ζωής του ο Αιγέας. Ένας εκ των κεντρικών ηρώων και αφηγητής -κατά το μεγαλύτερο μέρος- στο μυθιστόρημα της Ευανθίας Μάγνη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί τον Νοέμβριο του 2011, υπό τον τίτλο «Τα μυστικά του Φάρου».
Ψαράς στο επάγγελμα ο πατέρας της οικογένειας, μεροδούλι μεροφάι, προσπαθούσε να εξασφαλίσει τα χρειαζούμενα στο σπιτικό που εκτός από τους προαναφερόμενους κατοικούσαν η μητέρα καθώς και ο μικρότερος αδερφός του ήρωα μας, ο Αθάμαντας. Ο Αιγέας ήταν ένα καλόβολο παιδί που συνεχώς ονειρευόταν να αφήσει αυτή την ξεχασμένη από όλους γωνιά της Ελλάδας, για να ταξιδέψει στα πέρατα της Γης.
Την ημέρα που είχε τα δέκατα πέμπτα γενέθλια του, ο αγαπημένος του πατέρας πνίγηκε προσπαθώντας να σώσει την ζωή ενός συνανθρώπου του…
…
Κοιτούσα διπλωμένος στα δύο που τον ετοίμαζαν και τότε άκουσα ένα θόρυβο μέσα στο κορμί μου, έναν τρομερό και αποκρουστικό ήχο που κανείς άλλος δεν άκουσε. Την καρδιά μου να ραγίζει…
Εκείνη τη μέρα χάθηκε η αθωότητα μου και η παιδική μου ηλικία, αφού μαζί με τον πατέρα μου πέθανε και ένα κομμάτι του δικού μου εαυτού. Τίποτε δε θα ήταν πια το ίδιο, όλα είχαν αλλάξει. Έθαψα στα πιο βαθιά συρτάρια της ψυχής μου τα όνειρά μου και τους στόχους μου, γιατί έπρεπε να στηρίξω την οικογένεια μου, έπρεπε να μείνω κοντά τους και να τους συμπαρασταθώ, ό,τι ευχόμουν και ονειρευόμουν τόσα χρόνια είχε ξεχαστεί και σχεδόν διαγραφεί από τη σκέψη μου. Ο πατέρας είχε δίκιο… καλά τα όνειρα, όμως η ζωή μας πάει όπου εκείνη θέλει…
…
Η ζωή και η μοίρα όντως μας πάνε εκεί που θέλουν, όμως να που μερικές φορές στέκονται απέναντι σε έναν άνθρωπο πολύ σκληρές! Όπως ακριβώς στάθηκαν και στον Αιγέα… λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα, έφυγε από την ζωή και η μάνα του, αφήνοντας ορφανούς και από τους δύο γονείς εκείνον και τον μικρό αδερφό του.
Την ημέρα που αποχαιρέτησε για πάντα το άψυχο κορμί της μητέρας, μπήκε στη ζωή του ο θείος από την Αλεξάνδρεια. Αδερφός του πατέρα, που ζούσε εδώ και χρόνια στην Αίγυπτο, την ύπαρξη του οποίου δεν γνώριζαν καν τα δύο παιδιά. Σαν από μηχανής θεός, εμφανίστηκε στο μικρό χωριό με πρόθεση να πάρει υπό την προστασία του το μεγαλύτερο από τα αδέρφια, να το βοηθήσει να σπουδάσει και εν γένει να του ανοίξει ένα παράθυρο σε ένα καλύτερο μέλλον.
Παρόλο όμως που η εμφάνιση ενός τέτοιου θείου θα έπρεπε να γεμίσει τον νεαρό έφηβο με αισιοδοξία, πλημμύρισε την ψυχή του με ανησυχία. Είναι που δεν του άρεσε η όψη του νεοεμφανιζόμενου συγγενή; Είναι που θα χωριζόταν από τον Αθάμαντα -ο μικρός θα έπρεπε να μείνει πίσω στην Ελλάδα, ευτυχώς υπό την κηδεμονία της αγαπημένης θείας Βασιλικής; Ότι και να ήταν από τα προηγούμενα, η ημέρα την αποχώρησης του από το Γερολιμένα δεν ήταν μέρα ενθουσιασμού, αλλά μια μουντή, γεμάτη αγωνία μέρα! Και να… πριν ακόμα νυχτώσει, στην Αθήνα πια, άρχισαν να δικαιώνονται οι φόβοι του…
…
Το ίδιο βράδυ πήγαμε σε ένα κεντρικό ζαχαροπλαστείο να συναντήσουμε κάποιους Αιγυπτιώτες φίλους του θείου μου με τους οποίους θα συνταξιδεύαμε, κι ενώ όλο το πρωί έδειχνε ενθουσιασμένος που τον είχα ακολουθήσει και τον διασκέδαζε η αφέλεια μου, μόλις φτάσαμε εκεί, πριν ανοίξει την πόρτα να μπούμε μέσα, μου είπε να προσέχω τη συμπεριφορά μου, για να μην τον εκθέσω. Ένιωσα ένα τσίμπημα στην καρδιά, ήμουν σίγουρος ότι από εδώ και πέρα θα μου έδειχνε το αληθινό του πρόσωπο και δε θα διέψευδε τους φόβους μου, ήταν λάθος που τον ακολούθησα, όμως ήταν πολύ αργά για να κάνω πίσω, το χωριό φάνταζε πολύ μακριά, πιο μακριά από τα άστρα πλέον για μένα.
…
Δυστυχώς, έτσι έγινε! Κοντά του, στην Αλεξάνδρεια, έζησε πέντε εφιαλτικά χρόνια -μέχρι ο θείος να αποδημήσει εις Κύριον- δουλεύοντας ως είλωτας στο καφενείο και στο σπίτι. Την ημέρα που ο ακατανόμαστος έκλεισε τα μάτια του, ο Αιγέας βρέθηκε σε χειρότερη θέση από τότε που έχασε την μητέρα του, αλλά ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε πραγματικά ελεύθερος να κάνει ότι θέλει στην ζωή του. Ήταν η πρώτη φορά που πραγματικά άνοιξε μια πόρτα σε ένα καλύτερο μέλλον. Μια πόρτα που στο άνοιγμα της εμφανίστηκε η θέα ενός μικρού νησιού με ένα φάρο. Ήταν το Άβατον, στο έμπα του λιμανιού της Αλεξάνδρειας, όπου…
Ε, δεν θα σας τα μαρτυρήσω και όλα! Στον δρόμο του Αιγέα θα βρεθεί η απόλυτη ευτυχία και η εξίσου απόλυτη δυστυχία. Φορείς τους; Η Γιασμίν και ο Ομάρ, οι δύο έτεροι βασικοί χαρακτήρες στο μυθιστόρημα «Τα μυστικά του Φάρου» της Ευανθίας Μάγνη. Ενός βιβλίου με πρωτότυπη πλοκή που περιπλέκεται γύρω από το θέμα του έρωτα με τα πλοκάμια της να καλύπτουν τις πτυχές της αφοσίωσης και του χωρισμού -μακρόχρονου, προσωρινού ή οριστικού.
Από τις πρώτες σελίδες η συγγραφέας με έκανε να αγωνιώ για την έκβαση της ιστορίας, ενώ δεν ήταν και λίγες η φορές που το φέρσιμο των ηρώων -κυρίως της Γιασμίν- με θύμωσε βλέποντας το πόσο κακές επιλογές μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι επηρεάζοντας όχι μόνο την δική τους ζωή αλλά και εκείνων που υποτίθεται, ή όχι, ότι αγαπούν! Διαβάζοντας το βιβλίο θα νιώσετε πολλές φορές -έχοντας μπει στην υπόθεση- την επιθυμία να πείτε διάφορα στους προαναφερόμενους.
Με φόντο την μαγευτική πόλη της Αιγύπτου, ο αναγνώστης ζει μαζί με τους ήρωες τα πάθη τους, γεύεται τις χαρές και τις λύπες τους, γελά και κλαίει μαζί τους, ενώ παίρνει και μια γεύση από αυτούς τους τόπους και τα ήθη που επικρατούσαν εκεί, έναν ολόκληρο αιώνα πριν από τις μέρες μας! Καλό ταξίδι στο παρελθόν και στο νότο… 🙂
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ξαπλωμένος καταγής στο καλύβι, ένιωσα ένα απαλό χάδι στο πρόσωπο μου, άνοιξα τα μάτια μου, την είδα, καθόταν δίπλα μου, με κοιτούσε διαπεραστικά στα μάτια και μου ακουμπούσε το πρόσωπο, έσκυψε και με φίλησε απαλά στα χείλη προφέροντας το όνομά μου… Αιγέα…
Μια βροχερή νύχτα, στη μικρή ακτή στα δυτικά του φάρου, ο Αιγέας διέκρινε μια σιλουέτα ξαπλωμένη πλάι στο κύμα. Τα μάτια του δεν τον γελούσαν. Η άγνωστη γυναίκα που έβλεπε μπροστά του ήταν ίδια μ’ εκείνη των ονείρων του…
Από τότε, η παρουσία της όμορφης Γιασμίν θα σημαδέψει για πάντα τη ζωή του, αλλά και πολλών άλλων…
Η διαμάχη που θα ξεσπάσει για τα μάτια της Αιγύπτιας καλλονής θα παρασύρει τον Αιγέα και τον πανίσχυρο Ομάρ, τον αντίζηλο του, σ’ ένα παιχνίδι χωρίς νικητή…