Υπόθεση βιβλίου
Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που η Τίνα Έβανς έχασε σε δυστύχημα τον δωδεκάχρονο γιό της Ντάνι. Από τότε ζει μηχανικά προσπαθώντας να συμβιβαστεί με το γεγονός, να βουβάνει τις αβάσιμες ελπίδες της πως μπορεί -ίσως; μήπως;- να υπάρχει η παραμικρή ελπίδα ο γιός της να ζει.
Το μόνο που έχει καταφέρει μέχρι τώρα είναι να μην μένει άυπνη τα βράδια, να μην της μαχαιρώνει την κάθε στιγμή η σκέψη του. Και τώρα, τώρα που πίστεψε πως είχε αρχίσει -όσο ήταν δυνατό- να το ξεπερνάει, προσπαθώντας να ρίχνει όλες τις σκέψεις της στη δουλειά της, και να έχει κουράγιο για έναν σχετικά ήρεμο ύπνο, συνέβη αυτό… γυρίζοντας από μια πρόβα που τράβηξε μέχρι πολύ αργά, και πηγαίνοντας να ψωνίσει ελάχιστα απαραίτητα από το 7/24 κατάστημα της γειτονιάς της, μέσα σε μια κρεμ chevrolet, τον είδε!
…
Το αγόρι αντιλήφθηκε το επίμονο βλέμμα της και στράφηκε να την κοιτάξει. Η Τίνα κράτησε την ανάσα της καθώς το πρόσωπό του γύριζε αργά προς το μέρος της. Όσο κοιτάζονταν πίσω από τα τζάμια, λουσμένοι σ’ εκείνο το αλλόκοτο θειώδες φως, η Τίνα είχε την αίσθηση πως έρχονταν σε επαφή μέσα από ένα αχανές κενό που το όριζε ο χρόνος, ο χώρος και η μοίρα. και ύστερα, αναπόφευκτα, η φαντασίωση διαλύθηκε, επειδή το αγόρι δεν ήταν ο Ντάνι.
…
Και για άλλη μια φορά την κυρίευσε, πιο έντονη από ποτέ, η άρνηση. Η άρνηση πως έχασε για πάντα το παιδί της.
…
Η άρνησή της ήταν τόσο απόλυτη, όσο και παράλογη. Ακόμα μία φορά τη στοίχειωνε εκείνη η βασανιστική αίσθηση πως το παιδί της ήταν ζωντανό.
…
Όμως πρέπει να το παλέψει, να μην αφήσει καμία ελπίδα μέσα της, πρέπει να μείνει σε επαφή με την πραγματικότητα, πρέπει να αποδεχτεί, να συμβιβαστεί με την οδυνηρή αλήθεια. Η ζωή της μια επανάληψη, ο ύπνος της λιγοστός και ανήσυχος μέσα στο άδειο σπίτι, ταράσσεται συχνά και ξυπνά.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας θόρυβος, ένας γδούπος, ακούγεται και λίγο αργότερα άλλος ένας. Είναι βέβαιη πως κάποιος βρίσκεται μέσα στο σπίτι της.
…
Αν καλούσε την αστυνομία κάθε φορά που φανταζόταν πως άκουγε κάτι το ύποπτο στο σπίτι τις τελευταίες δύο εβδομάδες, θα είχαν καταλήξει προ πολλού πως ήταν για δέσιμο.
…
Όχι! Θα ερευνούσε το σπίτι μόνη της. Απασφάλισε το πιστόλι και το όπλισε. Βαθιά ανάσα, θάρρος και κατευθύνεται προς τον διάδρομο. Ψάχνει όλο το σπίτι, δωμάτιο δωμάτιο. Τα ελέγχει όλα. Όλα εκτός από το δωμάτιο του Ντάνι. Ήλπιζε πως δεν θα χρειαζόταν να το ανοίξει ξανά. Δεν άντεχε τον πόνο. Όμως πρέπει. Όλα βρίσκονται εκεί. Τα κόμιξ, τα ρούχα, τα παιχνίδια του, τα τρόπαια και τα προσωπικά του αντικείμενα.
Ετοιμάζεται να φύγει, έχοντας πάρει την οδυνηρή απόφαση να τα χαρίσει όλα, να προσπαθήσει να ελέγξει τη θλίψη της. Γυρίζοντας να φύγει από το δωμάτιο αυτό, τα μάτια της πέφτουν στο καβαλέτο του Ντάνι. Είναι πεσμένο κάτω. Αυτό, οι κιμωλίες, το σφουγγάρι. Το ανασηκώνει και βλέπει έκπληκτη δύο λέξεις -γραμμένες με άτσαλα, χοντροκομμένα γράμματα- πάνω στην επιφάνειά του: ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
Τι; πότε γράφτηκε αυτό; Το είχε γράψει πριν το ατύχημα ο Ντάνι; Σκέψεις και ανάκατα συναισθήματα την πλημμυρίζουν. Το μυαλό της, η καρδιά της, η λογική της, όλα ένας πόλεμος μέσα της. Σβήνει αποφασιστικά τα γράμματα. Όμως τα βλέπει ξανά και ξανά μέχρι να πέσει σε ένα ταραγμένο ύπνο.
Η μέρα που ξημερώνει είναι πολύ σημαντική για την επαγγελματική της ζωή. Θα δοθεί η πρόβα τζενεράλε στο έργο που έχει το γενικό πρόσταγμα -σαν σκηνοθέτης και παραγωγός- σε μια υπερπαραγωγή εκατομμυρίων, το “Ματζίκ”. Όλα πηγαίνουν ρολόι. Ενθουσιασμένη γυρίζει σπίτι της. Το έχει πάρει απόφαση: Τώρα, τώρα που είναι καλά ψυχολογικά, θα ξεκινήσει να μαζεύει τα ρούχα του Ντάνι. Δεν θα αφήσει το μυαλό της να παίζει παιχνίδια.
…
Με το που μπήκε στο υπνοδωμάτιο του Ντάνι, είδε αμέσως ότι το καβαλέτο είχε πέσει ξανά. Το έστησε όρθιο. Δύο λέξεις ήταν γραμμένες στην επιφάνεια του μαυροπίνακα.
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
Ένα ρίγος διαπέρασε την ραχοκοκκαλιά της.
Μήπως το προηγούμενο βράδυ, αφού είχε πιει το μπέρμπον, είχε μπει πάλι εκεί μέσα δίχως να ξέρει τι κάνει και είχε…;
Όχι.
…
Όχι δεν τρελαινόταν! Όχι δεν θα το άφηνε να την τρελάνει! Πήρε το σφουγγάρι και έσβησε με μανία τις λέξεις που την έσπρωχναν με δύναμη στον παραλογισμό.
Ήταν άραγε κάποιου η κακόγουστη φάρσα; Του πρώην άντρα της ίσως; Ο πατέρας του Ντάνι την κατηγορούσε ευθέως για τον θάνατο του γιού τους. Η Τίνα απλά είχε δώσει την συγκατάθεσή της να πάει ο Ντάνι με τους άλλους προσκόπους σε αυτή την εκδρομή. Κανείς τότε δεν φανταζόταν πως το λεωφορείο θα έπεφτε στον γκρεμό βυθίζοντάς τους -αυτούς αλλά και των άλλων παιδιών τους γονείς- στο πένθος, τον πόνο και την απελπισία.
Λίγες ώρες αργότερα, η Τίνα βρίσκεται στο θέατρο όπου παρακολουθεί την πρεμιέρα. Οι πρώτες εντυπώσεις των θεατών αλλά και των παραγόντων είναι αποθεωτικές. Το “Ματζίκ” αναμένεται να ξεπεράσει κάθε θέαμα του είδους του, τόσο σε ποιότητα και καλλιτεχνική αξία όσο και σε εισπράξεις.
Στο σπίτι της Τίνα, χιλιόμετρα μακρυά, βρίσκεται η Βίβιεν, η ηλικιωμένη οικιακή βοηθός που εργάζεται εκεί τα τελευταία δυο χρόνια. Ενώ επιτελεί με αφοσίωση την εργασία της, ένας δυνατός θόρυβος μέσα από το σπίτι την βγάζει από τις σκέψεις της και την θέτει αυτόματα σε επιφυλακή.
…
Μαρμάρωσε και αφουγκράστηκε.
…
Ύστερα από παρατεταμένη σιωπή, ένα κοφτό κροτάλισμα από κάποιο άλλο δωμάτιο αντήχησε πέρα ως πέρα στο σπίτι και την έκανε να αναπηδήσει. Και ύστερα, ξανά σιωπή.
…
Ξαφνικά μια σειρήνα συναγερμού ακούγεται εκκωφαντικά. Μέσα από το σπίτι. Μόνο που το συγκεκριμένο σπίτι δεν έχει συναγερμό. Παρά τον φόβο και την αγωνία της προχωρά επιφυλακτικά προς την πηγή του ήχου. Προς το δωμάτιο του Ντάνι. Απλώνει το χέρι προς το πόμολο της πόρτας.
…
Πάγος. Το δέρμα της σχεδόν κόλλησε πάνω στο πόμολο. Τράβηξε το χέρι της και εξέτασε τα νωπά δάχτυλά της. Μια στρώση συμπυκνωμένης υγρασίας είχε απλωθεί πάνω στο μέταλλο και είχε παγώσει.
Πως ήταν δυνατόν, όμως;
…
Φυσικά και δεν θα πει τίποτα και σε κανέναν για το ανεξήγητο αυτό συμβάν. Ώρα είναι να νομίζουν πως έχει γεράσει πολύ και πρέπει πια να μετακομίσει, να πάψει η ανεξαρτησία της, να παροπλιστεί, και να αφεθεί στην φροντίδα της κόρης της. Τσιμουδιά και σε κανέναν!
Όταν η Τίνα επιστρέφει -χωρίς να έχει ιδέα για το τι έχει συμβεί- βλέπει στον μαυροπίνακα γραμμένο το γνωστό μήνυμα: ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ. Προσπαθεί να επιστρατεύσει τη λογική της. Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό; Είναι άραγε κάποιο είδος άρρωστης εκδίκησης από τον πατέρα του Ντάνι; Αποφασίζει να του μιλήσει από κοντά γι αυτό το θέμα. Όμως όχι, ούτε δικό του έργο είναι. Δεν μπορεί να σκεφτεί ποιος και το κυριότερο, γιατί; να κάνει τέτοιο πράγμα.
Παραμονή πρωτοχρονιάς κι εκείνη βρίσκεται ακόμη στο γραφείο. Η τελευταία λίστα που έχει ζητήσει από την γραμματέα της τυπώνεται και η ιδιαιτέρα της φεύγει για κάποιο ρεβεγιόν. Η Τίνα συνεχίζει τη δουλειά, διαβάζει την λίστα και μένει άφωνη. Ανάμεσα στα κατεβατά των ονομάτων είναι γραμμένο ένα πολύ παράξενο μήνυμα:
…
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΝΤΑΝΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
ΝΤΑΝΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
ΒΟΗΘΗΣΕ
ΒΟΗΘΗΣΕ
ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΒΓΑΛΕ ΜΕ
ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΑΠΟ ΔΩ
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ… ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΒΟΗΘΕΙΑΒΟΗΘΕΙΑΒΟΗΘΕΙΑΒΟΗΘΕΙΑ
…
[grbk https://www.greekbooks.gr/ta-matia-toy-skotoys.html%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Το μυθιστόρημα «Τα μάτια του σκότους», του Ντιν Κουντζ, σε κερδίζει από την πρώτη του σελίδα και συνεχίζει να σε κερδίζει σε κάθε του σελίδα. Είναι ένα βιβλίο που δεν το κλείνεις παρά μόνο όταν τελειώσει! Η πλοκή του είναι πρωτότυπη, ενώ η δράση και η αγωνία που σου μεταδίδει είναι αρκούντως εθιστικές.
Γεμάτο ανατροπές κάνει την αγωνία του αναγνώστη του να χτυπάει κόκκινο. Σε αυτό φυσικά συμβάλει και το θέμα του: μια μάνα που παλεύει αρχικά μόνη της με την ελπίδα της κυρίως, πως ο γιος της είναι ζωντανός. Βοηθός της κεντρικής ηρωίδας, ο γοητευμένος από εκείνη δικηγόρος και πρώην μυστικός πράκτορας, ο οποίος της σώζει ουσιαστικά την ζωή. Οι δυο αυτοί χαρακτήρες μπλέκονται σε έναν αγώνα ταχύτητας με τους δολοφονικούς διώκτες τους.
Είχα διαβάσει στην πρώτη του έκδοση αυτό το βιβλίο. Θυμάμαι: την υπόθεσή του, πως με είχε συναρπάσει τόσο ώστε κατ’ επανάληψη ζητούσα από τον τότε εκδοτικό οίκο Bell να με ενημερώσει πότε θα έχει το νέο βιβλίο του Leigh Nichols. Ποτέ. Ποτέ δεν βρήκα ξανά βιβλίο του. Ο λόγος; Το Leigh Nichols ήταν ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του Dean Koontz· αυτός ήταν και ο λόγος που δεν έβρισκα παλιά άλλο βιβλίο του. Βέβαια από τότε έχουν περάσει χρόνια πολλά, έχω διαβάσει βιβλία άπειρα, όμως πάντα θα θυμάμαι το βιβλίο που με μύησε στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας.
Η χαρά μου φαντάζεστε πόσο μεγάλη ήταν όταν το κράτησα ξανά στα χέρια μου, σε μεγάλη έκδοση από τον εκδοτικό οίκο Ψυχογιός, πόσο μάλλον όταν το διάβασα ξανά. Ο πασίγνωστος Dean Koontz (Ντιν Κουντζ) έχει αναλάβει να του κάνει μια ανάπλαση ώστε και να βελτιωθεί αλλά και να συμβαδίζει περισσότερο με την σημερινή εποχή. Τα ευχάριστα νέα είναι πως αυτή την αναζωογόνηση σκοπεύει να κάνει και στα άλλα του πρώτα μυθιστορήματα, οπότε κι εμείς οι -ήδη- φανατικοί του αναγνώστες, αλλά και οι νέοι που σίγουρα διαβάζοντας τα έργα του θα τον αγαπήσουν, μπορούμε να ελπίζουμε σε επανεκδόσεις!
Είναι ένα βιβλίο που θα λατρέψει μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού μιας και δεν απευθύνεται μόνο στους αναγνώστες που είναι λάτρεις της λογοτεχνίας φαντασίας και τρόμου. Είναι ένα εξαιρετικό έργο, βαθιά ανθρώπινο, τρυφερό αλλά και αγωνιώδες. Ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα φαντασίας αλλά και αισθηματικό που τα συνδυάζει όλα αριστοτεχνικά δημιουργώντας ένα ανάγνωσμα απολαυστικό και γοητευτικά εθιστικό.
Αποκτήστε το και απολαύστε το!
Οπισθόφυλλο:
Η Τίνα Έβανς έχει περάσει έναν χρόνο προσπαθώντας να αποδεχτεί τον θάνατο του γιου της. Η πληγή δε θα κλείσει ποτέ, αλλά πρέπει να προχωρήσει παρακάτω. Καθώς πλησιάζει η πρεμιέρα της παράστασης που σκηνοθετεί στο Λας Βέγκας, νιώθει έτοιμη για μια καινούργια αρχή.
Ως το βράδυ, που βλέπει δυο λέξεις γραμμένες στον μαυροπίνακα στο δωμάτιο του Ντάνι: ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ. Κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως νομίζει; Αν το παιδί της δε σκοτώθηκε πραγματικά μαζί με τους άλλους προσκόπους σ’ εκείνο το φρικτό δυστύχημα; Η ανάγκη να ανακαλύψει την αλήθεια θα οδηγήσει την Τίνα από τα φώτα του Λας Βέγκας στις σκιές της Νεβάδα. Και σ’ έναν εφιάλτη που η αρχή του βρίσκεται ακόμα πιο μακριά, σ’ ένα εργαστήριο στην Ουχάν της Κίνας.
Το θρίλερ του Dean Koontz που συζητήθηκε όσο κανένα άλλο το 2020, καθώς αναφέρεται, αν και γραμμένο χρόνια πριν, στην πόλη από την οποία ξεκίνησε η πανδημία…
[grbk https://www.greekbooks.gr/ta-matia-toy-skotoys.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Τα μάτια του σκότους
The eyes of darkness
Συγγραφέας
Ντιν Κουντζ
Dean Koontz
Μετάφραση
Ρόζα Τραϊκόγλου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Ψυχογιός
Ημερομηνία έκδοσης
Ιούλιος 2020
Αριθμός σελίδων
400
ISBN
978-618-01-3593-0
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη