Στην αρχή ήταν η παρέα στο Βόλο, με βασικά μέλη την Εύα, τη Σμαρώ, τον Πετράκη και την Αναστασία. Τέσσερα παιδιά που μεγάλωσαν μαζί από τα γεννοφάσκια τους και που εξερεύνησαν κάθε σπιθαμή της σφαίρας των παιδικών και εφηβικών χρόνων. Της εποχής του σχολείου, των καλοκαιριών στο Πήλιο και της ασφάλειας του πατρικού σπιτιού.
Τα μαθητικά χρόνια, ακολούθησαν οι εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, η επιτυχία για τους τρεις εξ αυτών -η Αναστασία απέτυχε και προς μεγάλη χαρά της αρραβωνιάστηκε-, και το πέρασμα στην επόμενη σφαίρα… Εκείνη των φοιτητικών χρόνων. Η Εύα και η Σμαρώ στην Θεσσαλονίκη, ενώ ο Πετράκης στην Αθήνα. Ήταν φθινόπωρο του 1982.
…
Μελαγχολικά μας έβλεπαν τα σπίτια μας, καθώς ετοιμαζόμασταν να φύγουμε για τη Θεσσαλονίκη. Κι οι μανάδες μας το ίδιο. Ήταν και οι μέρες μουντές εκείνο το φθινόπωρο και η θάλασσα περισσότερο γκρίζα και όλα έμοιαζαν μελαγχολικά. Εμείς καθόλου. Μα καθόλου! Ίσως λιγάκι, ένα κάτι, μόνο η Σμαρώ.
…
Μετρούσαμε τις μέρες, γιατί οι νύχτες περνούσαν πιο γρήγορα και δεν προφταίναμε να τις μετρήσουμε. Σημειώναμε με τη Σμαρώ τι δεν έπρεπε να ξεχάσουμε: τις κασέτες με τα αγαπημένα μας τραγούδια, τις μαθητικές φωτογραφίες, τα πόστερ μας με το «Χαμίνι» του Σαρλώ και τον «ΕΤ» τον εξωγήινο, αφίσες με τους Ντορς και τους Μπιτλς, εγώ το γούρι μου -την ξύστρα πιγκουίνο που την είχα χρόνια-, η Σμαρώ τον αρκούδο της, τα πράσινα και μπλε Φρεντ Πέρι μας, τα μαύρα κολάν και τα πιο κόκκινα από όλα μας τα όνειρα.
…
Η Βολιώτικη παρέα ψιλοδιαλύθηκε αλλά σχηματίστηκε μια νέα… πίσω από την Ροτόντα στη συμπρωτεύουσα, με μέλη -εκτός από την Εύα και την Σμαρώ- τη Σάσα, την Ελένη και τη Μαργαρίτα. Φοιτητική ζωή: νέες φιλίες, νοικοκυριό σπιτιού, νέες υποχρεώσεις, ανεξαρτητοποίηση, και έρωτες… Οι ενήλικοι πια έρωτες που δεν έχουν βέβαια την ομορφιά του πρωτόγνωρου που έχουν οι εφηβικοί, αλλά που είναι πιο βαθιοί, πιο έντονοι, πιο επώδυνοι και πιο συγκλονιστικοί.
Τα φοιτητικά χρόνια: η περίοδος που δοκιμάζεις πράγματα για πρώτη φορά κι αυτό είναι που τα κάνει ιδιαιτέρως σημαντικά και ενδιαφέροντα. Αλλά και η περίοδος που αρχίζουν να εμφανίζονται στον χαρακτήρα σου στοιχεία που κουβαλάς από την οικογένεια σου και βγαίνουν στην επιφάνεια σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να έχεις μέχρι τότε καταλάβει ότι έχεις εμποτιστεί εδώ και χρόνια με κάποια πράγματα.
Έξι χρόνια διήρκεσαν οι σπουδές, για την Εύα, και μετά το πτυχίο της Γαλλικής φιλολογίας ήρθε η ώρα να αλλάξει ξανά σφαίρα, με την Αθήνα ως επόμενο προορισμό της. Μόνο που αυτή την φορά θα το έκανε μόνη της. Η Σμαρώ θα έμενε πίσω στη Θεσσαλονίκη.
…
Τι καλά ν’ αργήσει το τρένο ή να κολλήσουν οι δείκτες στα ρολόγια όλου του κόσμου και να μην περνάει η ώρα ή να πατήσουμε ένα κουμπί και να γυρίσουμε ξαφνικά στη χρονιά που γνωριστήκαμε και κουβαλήσαμε τα πράγματά μας στο μεγάλο τεσσάρι του στρατιωτικού. Και μελαγχολούσαμε μέχρι μουγκαμάρας που αυτό ήταν αδύνατο να ξαναγίνει, που η παρέα μας πήγαινε να σκορπίσει και που τα χρόνια περνούν τόσο γρήγορα.
…
Η εποχή της αναζήτησης εργασίας και της ολοκληρωτικής ανεξαρτητοποίησης από την οικογένεια είχε μόλις ξεκινήσει. Βρισκόμαστε στα 1988 και η Εύα είναι μόνη, άνεργη και χωρίς καμία βοήθεια στην ελληνική πρωτεύουσα. Θα καταφέρει να χαράξει μια νέα πορεία όπως επιθυμεί ή θα αναγκαστεί να επιστρέψει πίσω; Η απάντηση στις σελίδες του «Τα χρόνια τρέχοντας», της Τούλας Τίγκα που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη τον Ιούνιο του 1999.
Το ότι το εν λόγω μυθιστόρημα έχει λάβει βραβείο από το περιοδικό Διαβάζω και έπαινο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, είναι ενδεικτικό της αξίας του. Η συγγραφέας μέσα από μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα και τρυφερή -δεν είναι λίγες οι φορές που σε συγκινούν τα όσα διαβάζεις- ιστορία μας παρουσιάζει το πέρασμα μίας έφηβης κοπέλας στον κόσμο της ενήλικης γυναίκας. Οι αλλαγές στις προτεραιότητες, στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα ακόμα και στον τρόπο που ερωτεύεται, σκιαγραφούνται γλαφυρά από τις ενέργειες και τις αποφάσεις της.
Ηθογραφικό σε μεγάλη έκταση, η Τούλα Τίγκα μας μεταφέρει το κλίμα του Βόλου, της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας αλλά και του Παρισιού την δεκαετία του ’80. Μας θυμίζει πολιτικά γεγονότα αλλά και τραγούδια της εποχής που πολλοί από εμάς βρισκόμασταν κοντά στην ηλικία της κεντρικής ηρωίδας της και τα γνωρίσαμε με τη νεανική ματιά που χαρακτηρίζει την Εύα.
Το απόλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος και συγκινήθηκα πολύ, ιδιαίτερα στις τελευταίες σελίδες. Με έκανε να ταξιδέψω στο παρελθόν, μου θύμισε ιστορίες που είχαν κρυφτεί στο βάθος των συρταριών του μυαλού μου και μου έδωσε και εφόδια για το μέλλον. Άρτιο, καλογραμμένο και ξεχωριστό για διάφορους λόγους, είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφορούν αυτή την στιγμή στα βιβλιοπωλεία.
Αν αναζητάτε κάτι πολύ ανάλαφρο να σας συνοδεύσει στην παραλία ή στην πισίνα μάλλον θα πρέπει να το αφήσετε για τον Σεπτέμβρη – Οκτώβρη που θα αρχίσουν να εμφανίζονται τα πρώτα βιαστικά σύννεφα στον ουρανό και το βραδινό αεράκι θα φέρει τις ζακέτες ξανά στο προσκήνιο. Είναι κρίμα να μην το απολαύσετε σε όλο του το μεγαλείο επειδή δίπλα σας παίζουν ρακέτες ή πιέζουν το καμάρι τους να ακολουθήσει τον οικογενειακό τρόπο αναψυχής. Είναι μερικά βιβλία που θέλουν ησυχία και δόσιμο, γιατί έχουν πολλά πράγματα κρυμμένα ανάμεσα στις γραμμές τους. Το «Τα χρόνια τρέχοντας» της Τούλας Τίγκα, είναι σίγουρα ένα από αυτά. Καλή ανάγνωση!
[grbk https://www.greekbooks.gr/tiga-tula.person%5DΑπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Μετρηθήκαμε εκείνη τη μέρα στο Μυλοπόταμο. Ήμασταν δέκα. Όσοι και οι Αργοναύτες κατά την εκδοχή του Πίνδαρου. Δέκα παιδιά που ήθελαν να γίνουν κύματα. Ήθελαν να κατακτήσουν το αύριο, να θαμπώσουν το μέλλον, να οργανώσουν την πρώτη καταπληκτική δεκαετία της ελευθερίας τους. Δέκα παιδιά που ήθελαν να δοκιμάσουν πόσο μεγάλοι και δυνατοί ήταν οι έρωτες τους και πόσο εύκολο είναι να ξεχνάει κανείς ή να θυμάται. Δέκα παιδιά που είχαν χρεωθεί μια επιτυχία. Την επιτυχία στο πανεπιστήμιο.
Δέκα παιδιά που αφήνουν τα μαθητικά τους δωμάτια και τη μικρή επαρχιακή πόλη για να σπουδάσουν. Να ερωτευτούν, να κατακτήσουν το μέλλον και να μεγαλώσουν.
Η ιστορία μιας νεαρής κοπέλας από τα φοιτητικά της χρόνια έως και την πρώτη περίοδο της μεταφοιτητικής της ζωής. Οι φιλίες της, οι έρωτες της, η φοιτητική ζωή στη Θεσσαλονίκη, το ταξίδι της στην πρωτεύουσα για να αναζητήσει εκεί δουλειά αλλά κυρίως τρόπους ζωής και, τέλος, το ταξίδι της στο Παρίσι κυνηγώντας μια χίμαιρα. Πίσω από τα γεγονότα που συνθέτουν μια ενδιαφέρουσα πλοκή βλέπουμε την ψυχοσύνθεση μιας κοπέλας που προσπαθεί να ρουφήξει τη ζωή και ταυτόχρονα να καταλάβει τον εαυτό της.